Zanurz się w refleksjach na dzień 23 października, poświęcony ku czci Świętych Aniołów Stróżów. Rozważania tego dnia ukazują ich nieustanną opiekę, szczególnie podczas Wniebowstąpienia Pana Jezusa. Odkryj, jak Aniołowie Stróżowie mogą przynieść pocieszenie i wsparcie w codziennym życiu, umacniając Twoją Wiarę.
O nabożeństwie miesięcznym.
Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819
Nauka.
Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych.
Najpierw, iż niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w w każdym miejscu Niedzielę nadane są Odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego Odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. wzglądem nich uwiadomienia i modlitwy.
Co się zaś tyczv Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj., gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących choćby pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi, i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.
Uwaga o odpustach.
Źródło: Głos duszy 1881;
Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.
Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała św. Teresa, a ja mu obiecuję niebo“.
Odpusty:
1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeżeli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.
2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzieindziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia św. za każdym razem.
3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)
Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.
WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.
V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.
R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. A cała ziemia będzie odnowiona.
V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.
R. Amen.
DZIEŃ 24.
CZYTANIE DUCHOWNE.
Źródło: Miesiąc Aniołów czci Nieba i ziemi Królowej Najświętszej, Niepokalanej Dziewicy Maryi i Wszystkich Chórów Niebiańskiej napisał ks. Stanisław Ulanecki, Wyd. nowe uzupełnione Kraków 1898r.
ROZWAŻANIE. ŚW. RAFAŁ ARCHANIOŁ.
„Jam jest Rafał, Anioł jeden z siedmiu, którzy stoimy przed Panem” — (Ks. Tob. XII, 15).
1. Osiem wprawdzie tylko razy, Pismo Boże i to jedynie w księdze Tobiasza, wspomina nam o Św. Rafale; przecież ten Święty zawsze i osobliwie czczony jest w Kościele Bożym, jako Patron szczególniejszy utrapionych, podróżnych, chorych, uwięzionych; jako Anioł pokoju, pociechy, a Kościół Święty w tym miesiącu Aniołów, w dniu 24 października ustanowił jego święto i dla uwielbienia Pana Boga w Archaniele, pacierze nadał kapłańskie. Niektórzy choćby twierdzą, iż on jest szczególniejszym ukrzepieniem Męczenników w ich mękach, on nieraz leczył ich rany.
Zaniewidział Tobiasz… Pan Bóg dopuścił ślepotę na niego, aby dan był przykład cierpliwości jego. Nie szemrał przeciw Panu Bogu, iż ślepota go spotkała, ale trwał w bojaźni Bożej, dziękował Panu Bogu przez wszystkie dni, a gdy krewni, powinni, urągali mu i naśmiewali się z niego, on ich strofował. I dlatego posłał Pan Bóg Anioła Rafała, który go uzdrowił i rzekł: „Gdyś się modlił z płaczem i grzebał umarłe, jam nosił i ofiarował modlitwy twoje Panu; a iżeś był przyjemny Bogu, potrzeba było, aby cię pokusa, cierpienie doświadczyło”.
O Panie, jam takoż jest chory i ślepy na umyśle i na duszy, nie dla doświadczenia w dobrem jako Tobiasz, ale raczej za me własne winy, odstąpienia Praw Twoich: błagam Cię jednak, jakoś się zlitował nad ślepotą Tobiasza i posłał mu Rafała: ześlij mi takoż Anioła Twego, uzdrów mnie, abym mógł widzieć i oglądać już nie to dzienne światło, ale raczej światło odwieczne, Ciebie Boga mojego. O! Święty Rafale, ponieś moje modlitwy do Pana Boga i wstawiaj się, abym był wysłuchanym.
2. Kiedy Tobiasz wysyłał syna swego w daleką krainę Medów, Anioł Rafał w postaci świętego młodziana towarzyszył mu w podróży. On prowadził go i w drodze bronił od wszelkich nieszczęść, od pożarcia przez rybę. Wprowadził Tobiasza młodego w dom Raguela, przedstawił jego córkę Sarę za żonę, a gdy duch ciemności siedmiu już jej mężów pierwszej zaraz nocy po ślubie pomordował, nauczył go Anioł, jak przez modlitwę może oddalić wszelką moc ducha ciemności i wyprosić w małżeństwie błogosławieństwo. Św. Rafał wreszcie po szczęśliwie odbytej podróży, wrócił syna zdrowego rodzicom.
My jesteśmy również w wędrówce: pielgrzymką jest życie nasze po ziemi, a pielgrzymujemy, abyśmy wrócili na Łono Naszego Ojca Boga, z Którego Rąk wyszliśmy; abyśmy wrócili do naszej ukochanej Matki, wyczekującej nas na Niebiosach, abyśmy się tam spotkali z braćmi naszymi: Świętymi. Pielgrzymka nasza bardzo trudna i ciężka, już nie ryba, ale złość ludzka i szatańska czyha na pożarcie nas: świat ten, to prawdziwie zburzone morze. Ah! Panie i Boże, w tej po morzu świata przeprawie, niechże zawsze Anioł Boży będzie ze mną, niech prowadzi, broni, wybawi od wszelkiego złego i wróci zdrowego na duszy, czystego na sumieniu przed Oblicze Twoje.
3. Chociaż stary Tobiasz we wszystkim zgadzał się z Wolą Pana Boga i dziękował za wszystko, smutnym być jednak musiał, gdy go Pan Bóg nawiedził ślepotą, gdy się zeń urągali, gdy syn jego odszedł, gdy na naznaczony dzień nie wracał. ale po tym smutku jaka euforia i pociecha, kiedy Archanioł Rafał odprowadził syna zdrowego, kiedy przejrzał cnotliwy starzec, kiedy ujrzał znowu światło słoneczne i oblicze swego jedynaka; jaka radość, kiedy odebrał dziesięć talentów od Gabela, kiedy Archanioł zjednał żonę Sarę dla młodego Tobiasza, zahamował od niej moc szatańską. Przezeń wszystkimi dobrami i pociechą napełnieni zostali. W radości, połowicę wszystkiego chce dać Tobiasz Rafałowi: ale Archanioł Pana postanowił im się objawić i rzekł: „Jam jest Rafał Anioł, jeden z siedmiu, którzy stoimy przed Panem — Pokój wam, nie bójcie się… z Woli Boga byłem z wami… Błogosławcie Boga, śpiewajcie Mu… opowiadajcie wszystkie dziwy Jego” (Ks. Tob. XII).
O Panie, gdy smutna i strapiona będzie dusza moja, a przeciwności zewsząd mnie ogarną, niech zawsze ufam w Tobie, ani upadam na duchu. O Święty Archaniele Rafale! jakoś wyrwał z ucisku i smutku rodzinę Tobiasza, wyrwij i mnie także w dzień utrapienia, przybądź z pociechą, udzielaj błogosławieństwa… Niech słodki pokój zstąpi do duszy mojej, abym chwalił, błogosławił, śpiewał Panu Bogu, opowiadał wszystkie wielkie dziwy Jego!
PRZYKŁAD.
Pod dniem 3-go marca Kościół Święty obchodzi uroczystość Św. Kunegundy cesarzowej, córki Zygfryda, na Launenburgu: W jej żywocie czytamy co następuje. Poślubiona Henrykowi, księciu Bawarskiemu, który po śmierci Ottona III. cesarzem niemieckim i królem rzymskim był obrany, za zezwoleniem małżonka swego, uczyniła ślub wiecznego dziewictwa, i oboje w niewinności dozgonnie żyli. Źli ludzie jednak oskarżyli czystą cesarzową o naruszenie swojego ślubu. Niewinna Kunegunda, ufna w Opiekę Pana Boga i Aniołów Jego, nie tyle zasmucona poniżeniem swoim, jako raczej dla usunięcia zgorszeń, do jakich obmierzła potwarz dała powód, na osobliwsze wystawia się doświadczenie. Prosi małżonka, aby jej dozwolił wobec potwarców, po rozpalonych, syczących sztabach żelaza bosymi chodzić nogami. Co też dopełniła z podziwem wszystkich, najmniejszego nie doznawszy obrażenia. Czyn ten, Kościół Święty zapisał w Oficjum na jej święto, a autor jej żywota czyni uwagę, iż ten sam, który czystą Zuzannę wybawił z rąk potwarców; który przez Archanioła Rafała zahamował moc złego ducha nad pobożną i bogobojną Sarą i Tobiaszem; ten Pan Bóg, Który posłał Anioła pacholętom, aby w babilońskim piecu ogień im nie szkodził, ten Sam Pan Bóg sprawił, iż i niewinna Kunegunda bez obrażenia po rozpalonym przechodzi się żelazie. Święte ciała obojga niewinnych małżonków, Henryka i Kunegundy spoczywają w Bambergu w katedralnym kościele, i do dziś dnia są przedmiotem czci wiernych.
Westchnienie do Aniołów.
Św. Rafale Archaniele, któryś Tobiasza od ślepoty, Sarę od ducha ciemności wybawił, wyproś nam światło duszy i zbawienia.
V. Wstawiajcie się za nami wszystkie Aniołów Chóry.
R. Aby Król Aniołów przyjął nas w Niebian grono.
Modlitwa kościelna.
V. Módlmy się. Boże, Który cudownym porządkiem różne posłannictwa między Anioły i ludzi rozdzielasz, racz sprawić łaskawie, aby ci, którzy nieustannie przed Oblicznością Twoją są obecni i służą Tobie na Niebiosach, nas także na ziemi nieustannie w swej straży i pieczy mieli. Przez Chrystusa Pana naszego.
R. Amen.
Litania do Anioła Stróża.
Panie, zmiłuj się nad nami! Chryste, zmiłuj się nad nami! Panie, zmiłuj się nad nami!
Chryste, wysłuchaj nas! Chryste, usłysz nas!
Ojcze z Nieba, Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryo, Królowo Nieba; módl się za nami.
Święty Aniele, Stróżu mój;
Święty Aniele, Opiekunie mój we wszelkich niebezpieczeństwach;
Święty Aniele, moja obrono od wszelkich napaści;
Święty Aniele, mój najwierniejszy Oblubieńcze;
Święty Aniele, mój Nauczycielu;
Święty Aniele, mój Przewodniku;
Święty Aniele, Świadku wszystkich mych uczynków;
Święty Aniele mój Wspomożycielu we wszystkich trudnościach;
Święty Aniele, mój Orędowniku u Boga;
Święty Aniele, mój Obrońco;
Święty Aniele, miłujący czystość;
Święty Aniele, miłujący niewinność;
Święty Aniele, najposłuszniejszy Bogu;
Święty Aniele, Przewodniku mojej duszy;
Święty Aniele, Wzorze czystości;
Święty Aniele, Wzorze posłuszeństwa;
Święty Aniele, mój Doradco w chwilach wątpliwości;
Święty Aniele, mój Stróżu w żywocie doczesnym;
Święty Aniele, moja Tarczo w godzinie śmierci;
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami!
V. Módlmy się: Boże! Któryś w niewysłowionej Opatrzności raczył posłać Swoich Aniołów jako naszych Stróżów, spraw łaskawie, byśmy my pokornie proszący, mieli zawsze tę obronę i mogli cieszyć się ich wieczną kompanią. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, Który żyje i króluje z Tobą, w Jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków.
R. Amen.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 24
- Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 24
- Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Rafała Archanioła: Nabożeństwo do Św. Rafała Archanioła.
Poznaj także żywot Św. Rafała Archanioła napisanego przez X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
© salveregina.pl 2024