69. Św. Stefan I., Papież i Męczennik.
Żył około 257 roku. Po św. Lucyuszu I., za panowania cezarów Waleryana i Galliena, wybrany na tron papieski w 254 roku był św. Stefan I. Ten Papież zabronił w testamencie naznaczać księży opiekunami pod karami kościelnemi, by kapłanów nie odrywać od służby ołtarza. Ustanowił poświęcenie szat kościelnych, zabraniając duchowieństwu używać takich ubiorów po za kościołem. Zabronił chrzcić na nowo ochrzczonych przez heretyków, jak pisał o tem wyraźnie do św. Cypryana Biskupa i Doktora Kościoła. Papież św. Stefan I. nawrócił wielu pogan do wiary św. i w tej liczbie znakomitego trybuna Olimpiusza z żoną Exuperią i synem Teodulem ; także, Nemezyusza trybuna z rodziną, a córce jego Lucyli wzrok przywrócił: cała ta rodzina potem chętnie poniosła śmierć męczeńską za wiarę. Papież św. Stefan I. dodawał odwagi chrześcijanom do cierpliwego znoszenia męczeństwa, i w katakombach odbywał Synody prowincyonalne; zabronił wyświęcać na kapłanów osób nie mających dobrej opinii. Gwałtem zaprowadzony do bożnicy Marsa, św. Stefan I. oświadczył mężnie, iż tylko Bogu prawdziwemu chrześcijańskiemu może składać cześć i ofiarę, a wnet zatrzęsła się cała bożnica: bałwan upadł skruszony cudownie. Przerażeni poganie rozbiegli się w różne strony, a św. Stefan I. poszedł na cmentarz św. Lucyny, gdzie znalazł zebranych chrześcijan i Mszę św. tam odprawił: nadeszli urzędnicy Cezara, i na Biskupim tronie głowę mu ścięli za wiarę św. w 257 roku; ciało jego duchowieństwo pogrzebało na
cmentarzu św. Kalixta.
Ks. Jan Domaszewicz, ,,Krótkie żywoty świętych" str. 112-113
