Jak paciorki różańca przesuwają się chwile …

,,Różaniec to łańcuch bezpieczeństwa na stromej skale szczytów górskich. Nie wolno się zatrzymywać na żadnej tajemnicy. Trzeba iść dalej. Bo pełnia życia jest u szczytu…” – tak o modlitwie różańcowej mówił bł. Prymas Stefan Wyszyński.

Miesiąc październik poświęcony jest Maryi i pięknej modlitwie różańcowej, modlitwie prostej, a zarazem kompletnej pod każdym względem. W różańcu łączą się i uzupełniają wszystkie rodzaje modlitwy: uwielbienie, pochwała, błaganie, wstawiennictwo, dziękczynienie. Papież Leon XIII widział w różańcu „skrót całej religii chrześcijańskiej” i „streszczenie całej Ewangelii”.

Św. Jan Paweł II wielokrotnie nawoływał, aby wytrwale odmawiać różaniec, zarówno we wspólnotach kościelnych jak i naszych rodzinach. W trakcie powtarzanych wezwań jednoczy on serca, prowadzi do zgody, ożywia nadzieję i obdarza nas wszystkich pokojem i euforią Chrystusa, który dla nas się narodził, umarł i zmartwychwstał. Tak mówił o modlitwie różańcowej: „Różaniec jest moją codzienną modlitwą – i muszę powiedzieć, iż jest modlitwą cudowną, cudowną w swojej prostocie i w swej głębi…W tej modlitwie powtarzamy wiele razy te same słowa, ale są to słowa, które Dziewica Maryja usłyszała od Archanioła i od swej krewnej Św. Elżbiety. Z tymi słowami łączy się cały Kościół. Modlitwa różańcowa jest modlitwą wdzięczności, miłości i ufnej prośby… Do tej modlitwy różańcowej zachęcam was i zapraszam. Odmawiajcie różaniec!”