Duisburg: uroczystości pogrzebowe Honorowego Oblata

Urodził się 24 marca 1931 r. w Markowicach koło Raciborza. Od 1960 r. mieszkał w parafii w Kędzierzynie-Koźlu, gdzie od 1963 r. aktywnie wspierał życie i pracę oblatów. Najpierw pełnił funkcję zakrystianina w parafii św. Mikołaja, a następnie zaangażował się, gdy oblaci otrzymali zgodę od władz PRL, w budowę nowego klasztoru i kościoła pw. św. Eugeniusza, gdzie również był zakrystianinem.

26 marca 1988 r., na prośbę o. Józefa Tomysa, ówczesny Prowincjał o. Józef Kuc zwrócił się do o. Generała Marcello Zago o przyznanie panu Gabrielowi tytułu Honorowego Oblata. W uzasadnieniu wskazał, iż pan Gabriel „stał się ucieleśnieniem ideału oblackiego życia”. Decyzją o. Generała, 23 kwietnia 1988 r. pan Gabriel został mianowany Honorowym Oblatem jako wyraz uznania za jego współpracę i zaangażowanie w apostolat Zgromadzenia.

Po przeprowadzce do Niemiec dziesięć lat później, pan Gabriel przez cały czas utrzymywał kontakt z parafią oblacką w Kędzierzynie.

Podczas jednego ze swych pobytów, w 2006 r., w wywiadzie dla czasopisma parafialnego, powiedział:

Jestem bardzo szczęśliwy, iż mogę przebywać w parafii, gdzie mam swój wkład w budowę kościoła, w którym byłem pierwszym kościelnym. Tamte czasy były naprawdę bardzo trudne. Kiedy jestem tutaj, czuję wielką euforia w sercu, której nie da się wyrazić słowami. Ogarnia mnie wielkie wzruszenie, gdy widzę kościół pełen wiernych, którzy się gorliwie modlą słowami i pieśniami. Dziękuję gorąco Bogu za wszystkie spędzone tutaj chwile. Ile razy przyjeżdżam tutaj i jestem w kościele św. Eugeniusza, zawsze czuję euforia z tej cząstki pracy, którą włożyłem w budowę świątyni. Trudno wyrazić to słowami, ale naprawdę to wielka euforia i szczęście.

Mieszkając w Niemczech w Duisburgu, oboje z żoną angażowali się w Polskiej Misji, w parafii Świętego Norberta.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się, 16 sierpnia, w Duisburgu w Niemczech. Polską Prowincję Misjonarzy Oblatów reprezentował wikariusz prowincjalny o. Krzysztof Trociński OMI oraz o. Marek Dziedzic OMI.

Ojciec prowincjał napisał list kondolencyjny, ktory został odczytany w czasie uroczystości pogrzebowej. Wspomina śp. pana Gabriela m.in. takimi słowami:

Otrzymał on duży krzyż oblacki, jaki otrzymują oblaci podczas ślubów wieczystych. Było to dla niego wielkie wyróżnienie i cienił sobie ten krzyż jako największa wartość. Otrzymał też mały krzyżyk oblacki z którym się nie rozstawał i który zabierze ze sobą do grobu.

Zawsze zapamiętam sobie Pana Gabriela Badurę jako człowieka wiary, oddanemu swojej własnej rodzinie, oddanemu Kościołowi i w szczególny sposób oblatom. Oblatem czuł się do swoich ostatnich chwil ściskając swój mały krzyżyk oblacki.

Jako oblaci jesteśmy wdzięczni za osobę pana Gabriela Badury, za jego wiarę i wszelkie wyświadczone na rzecz zgromadzenia oblatów dobro.

fot. o. K. Trociński OMI

***

Honorowy oblat w Zgromadzeniu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej to tytuł nadawany osobom świeckim przez Superiora Generalnego, na wniosek Prowincjała z radą. Osoby te mają znaczący udział w misji i działalności zgromadzenia przez jego wsparcie duchowe, materialne, organizacyjne czy inne formy pomocy. Honorowy oblat to osoba, która nie jest formalnym członkiem zgromadzenia (nie składa ślubów zakonnych), ma za to udział w dobrach duchowych rodziny zakonnej. Otrzymuje oblacki krzyż, podobnie jak profesi po ślubach wieczystych. Aktualnie w Polsce jest pięciu honorowych oblatów.