Dlaczego Sienkiewicz pominął niektóre wielkie zwycięstwa polskiego oręża? [PODCAST]

stacja7.pl 4 miesięcy temu

Sienkiewicz zaczynał swoją karierę literacką jako nowelista i reportażysta, zajmował się tym, co współczesne, opisywał wrażenia z podróży ze Stanów Zjednoczonych, pisał nowele o losie ludzi mów współczesnych, ale sławę zyskał odwołując się do historii, jakoś z tą historią, zwłaszcza z historią Polski, stał się nierozłącznie związanym, pokazywał ją jako piękną, pokazywał ją czasem jako straszną.

Jak Sienkiewicz odnosił się do historii o której pisał?

W zakończeniach swoich książek pokazuje się często to, co uważa autor. Może najpierw zakończenie Quo Vadis, wspominane tu już w jednym z poprzednich odcinków, pewnego rodzaju wyraz wiary w to, iż Kościół, iż chrześcijaństwo jakoś daje porządek temu światu, iż właśnie wśród tego całego zamętu historii to trwa i tak minął Neron, jak mija wicher, burza, pożar, wojna lub mur, a Bazylika Piotra panuje dotąd z wyżyn watykańskich miastu i światu.

Zresztą jedna z ostatnich, jeżeli nie ostatnia powieść Sienkiewicza niedokończona, legiony o legionach Dąbrowskiego kończy się właśnie tym, iż legiony polskie docierają w okolice Rzymu, iż widzą Bazylikę, więc przy tym takim nie zawsze pełni jednoznacznym stosunku Sienkiewicza do religii, do wiary, jednak ten Kościół pozostaje punktem odniesienia i wśród tych zamętów czymś, co właśnie trwa. Natomiast, cóż, głównym tematem tak naprawdę dla Sienkiewicza jednak nie był Kościół, ale Polska, czy może, tak jak to opowiadałem w jednym z pierwszych odcinków, Rzeczpospolita. No i to zdanie zna chyba każdy, koniec pana Wołodyjowskiego.

Na tym kończy się ten szereg książek pisanych w ciągu kilku lat i w niemałym trudzie dla pokrzepienia serc. No chyba rzadko kiedy jakiemuś autorowi tak bardzo się udało spełnić swój zamiar, bo jeżeli to miało być dla pokrzepienia serc, to tak, pokrzepiło. Można krytykować, iż nie taki język, iż nie takie wzory, ale co Polacy czytali w najciemniejszych momentach, co czytali w czasie okupacji by się pokrzepić? Sienkiewicza.

Co sprawiło, iż lektura Sienkiewicza faktycznie pokrzepiała? Dlaczego Sienkiewicz pominął w swojej twórczości niektóre wielkie triumfy oręża polskiego? Posłuchaj:

Czym jest podcast “Ogniem i piórem”?

Cykl podcastów “Ogniem i piórem” obejmuje dziesięć odcinków:

  1. “Ojciec Niepodległości”,
  2. “Rzeczpospolita”,
  3. “Wierność i zdrada”,
  4. “Fascynacja złem”,
  5. “Dzielność”,
  6. “Miłość”,
  7. “Zemsta”,
  8. “Nawrócenie i przebaczenie”,
  9. “Honor i humor”
  10. “Historia”.

Każdy epizod to prowadzone przez ks. Adamiaka niespełna dwudziestominutowe, energizujące spotkanie z Sienkiewiczem: słyszymy fragmenty jego prozy w mistrzowskiej interpretacji Marcina Nowakowskiego, w punkt dobrane anegdoty, przywoływani są Stanisław Lem, Witold Gombrowicz, Jan Paweł II, Hanna Malewska – autorka powieści “Panowie Leszczyńscy”, będącej uzupełnieniem do “Trylogii”, pojawiają się odniesienia do analiz historyka literatury, prof. Ryszarda Władysława Koziołka, znawcy prozy Sienkiewicza.

Wszystkie odcinki podcastu dostępne są na kanale YouTube Stacji7.

Kim jest ksiądz Staszek Adamiak, autor podcastu „Ogniem i piórem”?

Ksiądz Stanisław Adamiak to na co dzień rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu, człowiek – encyklopedia, znawca literatury i historii, dr hab. nauk humanistycznych, profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wykładał na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i Uniwersytecie Warszawskim.

Autor wydanej staraniem Wydawnictwa Stacja7 bestsellerowej „Teologii Tolkiena”, powstałej w oparciu o treści z dwóch sezonów podcastów o „Władcy Pierścieni” i „Silmarillionie”, publikowanych od 2019 r. w portalu Stacja7. Kontynuacją serii “Teologia Tolkiena” jest cykl podcastów Stacji7 o książkach C.S. Lewisa “Nie tylko Narnia”, w którym ks. Adamiak wychodzi poza alegoryczny świat Narni, idąc w stronę dużo mniej znanych powieści Lewisa, a także jego złożonego życiorysu i historii nawrócenia.

Specjalizuje się w historii wczesnego chrześcijaństwa. Autor książek “Zawsze jest Wyjście” i Deo laudes. Historia sporu donatystycznego”.

Źródło

atom
Idź do oryginalnego materiału