CZWARTEK XVI TYGODNIA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. Rozmyślanie. Błogosławieni cisi. O. GABRIEL OD ŚW. MARII MAGDALENY

salveregina.pl 2 tygodni temu
Zdjęcie: Współżycie z Bogiem


Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

Rozmyślanie.

BŁOGOSŁAWIENI CISI.

OBECNOŚĆ BOŻA. — O Duchu Święty, wlewaj coraz więcej w serce moje namaszczenie pobożności i słodyczy.

Rozważanie.

1. Duch Święty przez Dar męstwa umacnia nasze serce, przez Dar pobożności zaś pragnie uczynić je cichym i delikatnym. My sami, praktykując cnotę słodyczy, czynimy, co możemy, — a powinniśmy czynić to za wszelką cenę — aby nabyć cichość serca, tak zalecaną przez Pana Jezusa, której, jak On Sam powiedział, owocem jest pokój wewnętrzny: „Uczcie się ode Mnie, iż jestem cichy i pokornego Serca, a znajdziecie odpoczynek dla duszy waszej” (Mat. 11, 29). Nie możemy jednak osiągnąć jeszcze słodyczy stałej, ciągłego pokoju i dlatego wobec wypadków nieprzewidzianych, przeciwności, krzywd i obelg, słodycz ustaje, a pokój serca znika, przynajmniej na jakąś chwilę. Te codzienne doświadczenia, chociaż bolesne i upokarzające, są jednak dla nas zbawienne, ponieważ lepiej niż jakiekolwiek rozumowanie dają nam zrozumieć niedostateczność naszych wysiłków i bezwzględną potrzebę Pomocy Bożej, której Pan Bóg Sam chce nam udzielić, wlewając w nas Dar pobożności. Wprowadzając w czyn ten Dar, Duch Święty zgasi w nas resztki oburzenia na bliźniego, przemieni naszą twardość, weźmie niejako nasze serce w Swoje Ręce i umocnij je w cichości i trwałym pokoju. Dopóki to biedne serce pozostaje w naszym ręku, nie możemy nigdy nad nim całkowicie zapanować. ale choćby gdybyśmy każdego dnia, mimo stale odnawianych postanowień, musieli stwierdzać uchybienia przeciw słodyczy, nie powinniśmy zaniechać przedsięwzięcia, ale chętnie powracać do naszych wysiłków, a równocześnie z pokorą, ale natarczywie wzywać Pomocy Bożej: Veni, Sancte Spiritus, flecta quod est rigidum, fove, quod est frigidum, rege quod est devium (Sekwencja). — Przybądź, Duchu Święty, zwycięż mój upór, rozgrzej oziębłość, sprostuj i kieruj tym, co mnie oddala od cichości.

2. Błogosławieństwo, jakie odpowiada Darowi pobożności, jest nagrodą obiecaną duszom, które wysiłkami i przy Pomocy Ducha Świętego osiągnęły cichość doskonałą: „Błogosławieni cisi, albowiem oni posiądą ziemię” (Mat. 5, 4). Jaką ziemię? Przede wszystkim ziemię własnego serca, ponieważ, mówi Św. Tomasz z Akwinu, „cichość czyni człowieka panem siebie” (IIa Ilae, qu. 157, a. 4, c.). Bez tego panowania wewnętrznego nad własnymi poruszeniami — porywczością, antypatią, obraźliwością. złością itd. — można własne postępowanie przybrać w pozory słodyczy, jak to czynią światowcy ze względów oportunizmu, ale nie można zdobyć tej głębokiej cichości, która pozostaje niewzruszona w przeciwnościach życia. Zresztą, całkowite panowanie nad sobą jest to, które — jak powiedział Pan Jezus — daje nam posiąść serca ludzi. jeżeli pragniemy pomagać naszym braciom i pozyskiwać ich serca, aby je kierować do dobra, do Prawdy, do Pana Boga, powinniśmy posługiwać się już nie siłą i narzucaniem się, bo to drażni, wywołuje sprzeciw, ale cichością, cierpliwością, wielkodusznością. To jest metoda, jakiej użył Pan Jezus, Sam bowiem ogłosił Swoją Misję jako dzieło słodyczy: „Duch Pana spoczął na Mnie, bym uzdrowił tych, którzy są skruszonego serca, bym zwiastował wolność uwięzionym” (Łuk. 4, 18-19).

Również nam został dany „Duch Pana”, Duch Święty, i nasze serca wstały namaszczone olejkiem pobożności, słodyczy, abyśmy mogli prowadzić dalej na świecie Posłannictwo Pana Jezusa. Do tego On nas zachęca, mówiąc: „Idźcie! Oto posyłam was jako baranki pomiędzy wilki” (Łuk. 10, 3) i rozkazuje nam, jak rozkazał Apostołom, iść bez kija lub broni ku obronie, chociaż wiedział, iż napotkamy na sprzeciw walki, nieprzyjaciół.

Jak Pan Jezus, Baranek Boży, zdobył świat cichością, tak też my pozyskamy serca braci w miarę, jak panując naci sobą, staniemy się barankami słodyczy, gotowymi jak On cierpieć raczej niż narzucać się i bronić się siłą.

Rozmowa.

„O Jezu, Zbawicielu świata, w czasie obelg, prześladowań i cierpień nie złorzeczyłeś, nie groziłeś, nie broniłeś się, nie mściłeś się, nie wymawiałeś się! Pluto Ci na Twarz, a Ty nie ukrywałeś Jej, wyciągnięto Ręce i Ramiona Twoje na Krzyżu, a nie cofnąłeś ich, ale we wszystkim poddałeś się woli Swoich oprawców, aby dokonać Dzieła Odkupienia. To jest Tajemnica Nieskończonego Miłosierdzia, ale także i Przykład. Tak, o Panie, Ty dajesz nam Przykład cichości i cierpliwości w ucisku i przeciwnościach; uczysz nas nie płacić złem za złe, ale owszem, płacić dobrem za złe”.

„Czytaj więc, o duszo moja, czytaj jeszcze w tej Księdze Żywota, którą jest Chrystus Ukrzyżowany! Czytaj o tej nieskończonej cichości Boga! Jakże będziesz mogła jeszcze narzekać, szemrać na trudności przeciw temu, kto ci sprawia cierpienie, kiedy twój Bóg złożył się w Ofierze za ciebie jako cichy baranek?” (zob. Bł. Aniela z Poligno).

„O Duchu Święty, daj mi serce proste, które nie zatrzymuje się i nie lituje nad sobą; serce wielkoduszne w oddaniu, skore do współczucia; serce wierne i ofiarne, nie zapominające nigdy dobra otrzymanego i nie chowające w sercu urazy za otrzymane zło. Stwórz we mnie serce ciche i pokorne, gotowe do przebaczenia, zdolne znosić ze słodyczą wszystkie przeciwności, serce kochające a nie żądające odpłaty miłości, spragnione ukryć się w sercach innych przez poświęcenie się w Obliczu Ojca Niebieskiego; serce wielkie i nienasycone, tak, aby żadna niewdzięczność nie mogła go zamknąć ani obojętność utrudzić; serce udręczone dla Chwały Jezusa Chrystusa, zranione Raną Jego Miłości, która się zabliźni aż dopiero w Niebie” (zob. P. L. Grandmaison., TJ). Amen.

Zachęcamy do uczczenia:

  1. Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 12
  2. Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 12
  3. poznaj Naukę Katolicką na Święto Najświętszego Imienia Maryi: Nauka o czci Przenajświętszego Imienia Maryi.
  4. Najświętszego Imienia Maryi w święto dnia dzisiejszego: Nabożeństwo na cześć Najświętszego Imienia Maryi.

© salveregina.pl 2024

Idź do oryginalnego materiału