Czas przedświąteczny: Adwent.

mocniwwierzeuplf.blogspot.com 1 miesiąc temu

1. C z a s p r z e d ś w i ą t e c z n y: A d w e n t .

Adwent (adventus — przyjście) trwa cztery niedziele. Przypomina ów długi adwent po upadku pierwszych rodziców, w którym ludzie przygotowywali się na przyjście Odkupiciela świata. Przyjście Pana Jezusa jest potrójne: Pierwsze, w Betlejem, było ukryte i pokorne; drugie przyjście, do serca naszego, jest tajemnicze i pełne miłości; trzecie, przy końcu świata, będzie jawne i pełne chwały.

Przygotuj się w czasie adwentu na przyjście Pana Jezusa do serca twego. Pamiętaj też, iż daremne byłoby dla ciebie przyjście Pana Jezusa przed dwudziestu wiekami, gdyby teraz zosobna nie przyszedł do duszy twojej i w niej duchowo się nie narodził. Rodzi się zaś Chrystus w sercach naszych, gdy w Niego mocno wierzymy, ufamy i nade wszystko miłujemy, gdy naśladujemy Jego przykład, aby o ile możności stać się do Niego podobnymi, tak iżbyśmy z Apostołem Pawłem powiedzieć mogli: „Żyję już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus". Chcesz, żeby się Jezus w tobie narodził, to obumrzyj grzechom i czyń pokutę.

Adwent to czas pokuty, złagodzonej jednak radosnem oczekiwaniem przyjścia Pana Jezusa. Wzbronione są wszelkie zabawy połączone) z tańcami i huczne wesela. W wielu domach chrześcijańskich przygotowują dzieci w czasie adwentu szopkę. Wycinają ją z drzewa, lub robią z papieru. Jest to piękny zwyczaj! Ale nie poprzestawaj na samej czynności zewnętrznej, na robocie rąk twoich. Niech i dusza weźmie w tern udział. W jaki sposób? Oto zbudowałeś szopkę, ustawiłeś żłóbek... Przygotuj teraz sobie słomę i potnij na równe części, ale nife kładź jej naraz do żłóbka! Kładź słomkę za słomką! A kiedy? Otóż kiedy zdobędziesz się na jakąś ofiarę, na jakieś umartwienie, połóż za każdym razem słomkę. W czem możesz się umartwiać w czasie adwentu? Na jakie ofiary możesz się zdobyć dla Pana Jezusa? Pomyśl sam o tem. Za każdym razem, gdy się umartwisz w jedzeniu, gdy zapanujesz nad swym gniewem, gdy wykonasz dobry uczynek, złóż słomkę do żłóbka. Im więcej umartwień, ofiar, tern więcej będzie słomek, — tem piękniejszy dowód, jak dusza twa przygotowuje się na Boże Narodzenie. Spokojnie będziesz mógł włożyć w dzień wilji Pana Jezusa do żłóbka, spokojnie i z euforią przyjąć P. Jezusa do serca twego w dzień Bożego Narodzenia

Oszczędzaj w czasie adwentu, abyś mógł bodaj malutki upominek złożyć rodzicom twym i rodzeństwu na gwiazdkę.

Nabożeństwo niedzielne odprawia się w adwencie w kolorze fioletowym z opuszczeniem „Gloria". Zamiast „Ite missa est", — „Idźcie, Msza się skończyła", mówi kapłan: „Benedicamus D omino", „Błogosławmy Panu", nie chcąc niejako przerywać modlitw, którym w czasie adwentu mamy się gorliwiej oddawać, adwent bowiem to czas skupienia i gorliwszej modlitwy. Odmawiaj zwłaszcza pobożnie radosne tajemnice różańca i Anioł Pański. Myśl o Jezusie, który w czasie adwentu silniej puka do drzwi serca twego: „Oto stoję u drzwi i kołacę" — mówi Pan Jezus w Objawieniu św. Jana (3, 20). Otwórz twe serce: idź do spowiedzi i Komunji św. Rozważaj też w skupieniu ewangelje niedzielne, posłuchaj wołania św. Jana Chrzciciela: „Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki Jego". Usuń ze serca wszystko, coby Panu Jezusowi mogło się nie podobać.

Módl się goręcej do Matki Boskiej. Kościół św. obchodzi w adwencie kilka świąt Matki Boskiej (...)


Rok kościelny w życiu chrześcijanina, str.6-8
Idź do oryginalnego materiału