Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali wobec siebie wstydu.
ברא’ 2:25: “וַ יִּֽהְי֤וּ שְׁנֵיהֶם֙ עֲרוּמִּ֔ים הָֽ אָדָ֖ם וְ אִשְׁתֹּ֑ו וְ לֹ֖א יִתְבֹּשָֽׁשׁוּ ׃”
(Rdz 2,25)
Adam i Ewa byli przed sobą, nota bene, jak ich Pan Bóg stworzył i nie odczuwali wstydu (בּוּשׁ). Nie było wzajemnego zawodu, zakłopotania ani rozczarowania. Mogli być tacy, jacy są. To jest możliwe tylko w Bogu.
