Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959
Rozmyślanie.
Św. Dominik podporą życia kościelnego:
I. przez walkę z herezjami,
II. przez założenie swego Zakonu.
„Pan da słowo zwiastującym nowinę, mocą wielką” — (Ps 68/67/, 12).
I. — Już przy narodzeniu Św. Dominika oznajmił Pan Bóg jego matce jak wielkie zamiary miał względem tego dziecka. Jego matka zobaczyła go, jak mówi podanie, w postaci szczenięcia, które trzymało pochodnię i nią oświecało i zapalało cały świat. I rzeczywiście Św. Dominik oświecił cały świat czystością swej cnoty, jasnością swej wiedzy i żarliwością o zbawienie bliźnich. W całym swym życiu okazywał tę czystość serca i oderwanie od stworzeń, które są cechą odróżniającą świętych. Aby ratować dusze, przeszedł z początku sąsiednie okolice Osmy, starał się kazaniami i pouczeniami uzbroić wiernych przeciw pokusom odstępstwa, a tych, którzy się odłączyli od Kościoła Świętego przez herezje, z powrotem do Kościoła Świętego doprowadzić. Gdy później bliżej poznał straszną zuchwałość sekty albigensów, która jako rak rozszerzała się wokoło, powziął nowy plan dla zwalczania herezji. Postanowił odnowić ubogie Życie Pana Jezusa i Apostołów i tą bronią uzbrojony rozpoczął kazania między błędnowiercami.
Dziękuj Panu Bogu, iż każdego czasu wzbudza mężów, którzy Duchem Jego niesieni, oddziałują skutecznym sposobem na świat współczesny i potomny: Jakąż to siłę może dać Pan słowom tych, którzy Miłością Bożą o zbawienie dusz rozpaleni, pracują w Winnicy Bożej. Z tego możesz widzieć, jak miłym Panu Bogu uczynić cię może miłość ku nieśmiertelnym duszom. Z przykładu Św. Dominika przekonujemy się zwłaszcza o tym, iż siła naszego słowa płynie z świętości naszego życia. Nie w wymowie jedynie i wiedzy, ale w sercu ożywionym miłością i Łaską tkwią korzenie apostolstwa prawdziwie skutecznego.
II. — Mimo wszystko wysiłki Św. Dominika, dzieło nawracania heretyków nie czyniło większych, jakich pragnął, postępów. Wprawdzie miłość i cierpliwość Świętego, potęga jego słowa i jego niebiański przykład wstrząsnęły twardymi sercami albigensów tak, iż nie było dnia, żeby który z nich do Kościoła Świętego nie powrócił. Ale siła jednego jedynego człowieka, choćby bardzo obdarowanego, nie wystarczała, aby cały zbłąkany lud pouczyć i na lepszą drogę sprowadzić. Wiedział o tym Św. Dominik i powziął plan, aby siły wielu do tego celu zjednoczyć i założyć Zakon, który całkowicie miał się poświęcić kaznodziejstwu. Samo Niebo zdało się ten plan potwierdzać. Papież Innocenty III, który już nie chciał więcej dopuszczać do powstania żadnego nowego Zakonu, za Natchnieniem Bożym zatwierdził jednak nowy Zakon Braci Kaznodziejów, który składał się na razie z sześciu towarzyszów Dominika. Jeszcze przed śmiercią miał Św. Dominik szczęście widzieć prawie we wszystkich krajach Europy domy swych braci, którzy niezliczone dusze doprowadzili do prawdziwej Wiary i do nawrócenia. Zakon Św. Dominika wydał wielu Świętych i uczonych, spośród których największym jest Św. Tomasz z Akwinu, o którym czytamy w modlitwie liturgicznej, iż cały Kościół Święty oświeca swoją przedziwną nauką.
Płonąc żarliwością o sprawy Kościoła Świętego i dobro swego Zakonu, każdy członek Zakonu powinien się starać, ażeby Pan Bóg przez jego wysiłek i cnotę użyczał jego Zakonowi wysokiej świętości i aby w tak wielkich potrzebach Kościoła Świętego, jakim podlega w naszych czasach, służył mu z jak największym pożytkiem. Im świętszych członków ma Zakon, tym więcej dobrego zdziała w Kościele Świętym.
Modlitwa.
O mój Boże, z jaką to pieczołowitością czuwasz nad Twym Kościołem, iż Mu zawsze posyłasz najgorliwszych obrońców, nauczycieli, a zwłaszcza Świętych. Bądź błogosławiony za wszystkie Łaski, których udzieliłeś Św. Dominikowi, żeś przez niego rozszerzył cześć Twoją i Chwałę Maryi po całym świecie. Użycz mi, bym za jego przykładem wzrastał ciągle w żarliwość o Twoją Chwałę i miłość ku Tobie i ku Twojej Boskiej Matce. Niech słowa moje, a zwłaszcza uczynki moje i całe życie staną się prawdziwym kaznodziejstwem, które by pociągało dusze do Ciebie. Amen.
Zachęcamy do:
- uczczenia Niepokalanego Serca Maryi w miesiącu Sierpniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo sierpniowe poświęcone ku czci Niepokalanego Serca Maryi – dzień 4
- uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Dominika Wyznawcy: Nabożeństwo do Św. Dominika, Wyznawcy.
© salveregina.pl 2024
