Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Słyszę w duchu Pana Jezusa Chrystusa mówiącego: Pójdźcie do Mnie wszyscy. Weźmijcie jarzmo Moje na siebie. Uczcie się ode Mnie, Żem jest cichy i pokornego Serca.
II. Będę prosił o Łaskę, abym wiernie odpowiedział słodkiemu wezwaniu Pana Jezusa.
I. Punkt.
Chrystus Pan wzywa nas do Siebie.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Chociaż Zbawiciel Pan dał dowód ukochanym swym uczniom szczególniejszej troskliwości, wszakże nie zapomina i o reszcie wybranego ludu. Miłość Jego obejmuje zarówno wszystkie dzieci z domu Izraela. Później rozciągnie się ona przez Apostołów i ich następców na świat cały. Aby więc natchnąć uczniów swoich tą miłością wielką, szeroką, przyzywa do Siebie w ich obecności wszystkich ludzi teraz słodkim wołaniem: Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy pracujecie i obciążeni jesteście, a Ja was ochłodzę (Mat. XI). Nikogo nie wyłącza, ale przyzywa najpierw tych, których świat odepchnął: ubogich, wzgardzonych, nieszczęśliwych.
ZASTOSOWANIE. Oto wzór dla ciebie: dobrze czyniąc bliźnim, dawaj zawsze pierwszeństwo najbardziej potrzebującym, najbardziej opuszczonym, nieszczęśliwym i najwstrętniejszym; tym sposobem staniesz się o jeden stopień podobniejszym do swego Boskiego Mistrza. Nie daj się odstręczyć ani zniechęcić. Pan Jezus, Który działa z tobą i przez ciebie, jest Wszechmogący. On ci udzieli pomocy dostatecznej i da zwycięstwo we wszystkich trudnościach i przeciwnościach. Dzięki Bogu, mówi Św. Paweł Apostoł, który nam dał zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa (Kor. XV).
UCZUCIA [**]. Proś o Łaskę, by się obudziły w twym sercu uczucia wielkiej i czułej miłości.
POSTANOWIENIE [***]. Wszystkie nędze, udręczenia i potrzeby swoje i bliźnich polecaj Panu Jezusowi z nieprzebraną ufnością.
II. Punkt.
Pan Jezus wzywa nas, abyśmy na się wzięli Jego jarzmo lekkie i słodkie.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Przyzwawszy do Siebie wszystkich obciążonych cierpieniem, zwraca się Pan Jezus ze słodkością niewymowną do tych, którzy uwiedzeni kłamliwą obietnicą szczęścia, zaciągnęli się pod jarzmo szatana, księcia tego świata, znaleźli niepokój, trwogę, udręczenie i niewolę bezwstydnych namiętności: Pójdźcie, mówi do nich, weźmijcie jarzmo Moje na się, a uczcie się ode Mnie, Żem jest cichy i pokornego Serca, a najdziecie odpoczynek duszom waszym. Albowiem jarzmo Moje wdzięczne jest, a brzemię Moje lekkie (Mat. XI).
ZASTOSOWANIE. Masz to szczęście należeć do liczby tych, którzy odpowiedzieli słodkiemu wezwaniu Boskiego Odkupiciela. Ależ niestety! Zanim to nastąpiło, przepędziłeś może czas dłuższy na służbie świata, w podłej niewoli grzechu? Wielkie to nieszczęście. o ile tak było, to przynajmniej masz tę korzyść, iż jesteś w stanie lepiej ocenić różnicę zachodzącą między jarzmem i wzywaniem świata, czyli szatana, a jarzmem i nawoływaniem Chrystusa Pana. Możesz lepiej zrozumieć całą prawdę tych Słów Jezusowych: Weźmijcie jarzmo Moje na się, a najdziecie odpoczynek duszom waszym, to znaczy, ten pokój niewzruszony, którego świat dać nie może, i którego nie zna. Ten pokój błogosławionych, który jest źródłem niewymownych pociech, będących zapowiedzią szczęśliwości wiecznej.
UCZUCIA. Dziękuj Panu Bogu, iż ci zawczasu otworzył oczy dla uniknięcia sideł, zastawionych na ciebie. Proś o przebaczenie, żeś był tak leniwy w Jego Świętej Służbie.
POSTANOWIENIE. Będę służył Panu Bogu wielkodusznie, raczej dla Pana Boga, aniżeli dla pociech, którymi mnie nawiedzić raczy.
III. Punkt.
Pan Jezus zaleca nam pokorę.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Uczcie się ode Mnie, Żem jest cichy i pokornego Serca, a znajdziecie odpoczynek duszom waszym. Z tych Słów Chrystusa Pana jasno się okazuje, iż chcąc zażywać tego niewzruszonego pokoju, obiecanego tym, którzy idą za nim, potrzeba się stać pokornym i cichym, i w tym usposobieniu serca za Łaską Bożą stale wytrwać; iż za Przykładem Boskiego Mistrza należy z wielką cierpliwością znosić niewdzięczność, wzgardę i poniżenie, jako słuszną karę za grzechy i dobrem za złe oddawać.
ZASTOSOWANIE. Abyś wytrwał w tym usposobieniu tak przeciwnym wrodzonym skłonnościom, miej zawsze przed oczyma Przykład Najmilszego Zbawiciela i wspaniałe obietnice Jego. To wystarczy, aby wszystko stało się dla ciebie przyjemnym i łatwym.
ROZMOWA DUSZY [****] ze Św. Linusem, męczennikiem, pierwszym następcą Apostoła Piotra. Dzisiaj obchodzi się jego pamiątkę.
Zachęcamy do:
- uczczenia Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 23
- uczczenia Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 23
- uczczenie Świętej Patronki dnia dzisiejszego, Św. Tekli Panny i Męczenniczki: Nabożeństwo do Św. Tekli, Panny i Męczenniczki.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024
