22 sierpnia – Święto Matki Bożej Królowej

#kalendarz liturgiczny #Kosciół #maryja #Matka Boża #święto Matko Bożej Królowej

(Matka Boża Ostrobramska)

Z okazji 100-lecia ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu NMP, 11 października 1954 roku, Ojciec Święty Pius XII wydał encyklikę Ad Coeli Reginam (Do Królowej Nieba), w której ustanowił święto Najświętszej Maryi Panny Królowej. Zgodnie z wolą papieża Kościół obchodził je początkowo 31 maja. W 1969 roku, w ramach reformy kalendarza liturgicznego, Ojciec Święty Paweł VI przesunął termin uczczenia królewskości Maryi na 22 sierpnia.

Choć w Piśmie Świętym Maryja ani razu nie została bezpośrednio nazwana Królową, to wiele tekstów biblijnych w sposób pośredni wskazuje na przysługującą Jej monarszą godność. Już na pierwszych stronach Ewangelii Archanioł Gabriel i św. Elżbieta zwrócili się do Maryi słowami Ją sławiącymi: Bądź pozdrowiona pełna łaski, Pan z Tobą oraz Błogosławiona jesteś między niewiastami. Natomiast w Apokalipsie zawarta jest wizja Niewiasty obleczonej w słońce, z księżycem pod stopami i wieńcem złożonym z gwiazd dwunastu (a więc koroną) na głowie, odnoszona tradycyjnie do Matki Zbawiciela.

O królewskiej godności Maryi pisali także Ojcowie Kościoła, co stanowi świadectwo dawności i powszechności tego kultu. Podobne dowody znajdujemy również w ikonografii chrześcijańskiej. Niektóre stworzone w starożytności i na początku średniowiecza wizerunki Najświętszej Dziewicy ukazują Ją jako siedzącą na tronie, czasem z głową otoczoną cesarskim nimbem.

Przejawem królewskiego kultu Maryi są koronacje Jej wizerunków. Po raz pierwszy złote korony z diamentami na obraz Matki Bożej uroczyście nałożył papież Grzegorz III. Miało to miejsce w Rzymie w 732 roku. W Polsce jako pierwszy w ten sposób uczczono obraz Matki Bożej Łaskawej w Warszawie (1651), a pół wieku później Czarnej Madonny w Częstochowie (1717).

W XVI wieku narodziła się praktyka ogłaszania Maryi królową konkretnych narodów. W 1512 roku gubernator Hiszpanii ogłosił Bogarodzicę patronką Florydy. Później oddały się Matce Bożej jako swojej Królowej: Francja (1638), Portugalia (1646) i Polska (1656).
A tak o zakresie przysługującego Bożej Rodzicielce tytułu Królowej pisał ks. Wincenty Zaleski SDB: Nie jest Maryja Królową absolutną, najwyższą i jedyną. Jest nad Nią Pan Bóg i tylko On ma prawo najpełniejsze do tego tytułu. jeżeli więc Maryję nazywamy Królową, to (…) ze względu na Jej Syna. Godność Jej Boskiego Macierzyństwa wynosi Ją ponad wszystkie stworzenia, czyni Ją Królową aniołów i wszystkich świętych, Królową Nieba i ziemi.