Rozważania nad Przypowieścią o włodarzu niewiernym otwierają przed nami głębokie przesłanie o odpowiedzialności i zarządzaniu darami, jakie otrzymujemy od Pana Boga. Zanurz się w tej inspirującej przypowieści, aby odkryć, jak możemy lepiej zarządzać darami jakie otrzymujemy od Pana Boga oraz być bardziej wiernymi szafarzami Bożej Łaski w naszym codziennym życiu. Zatrzymaj się na chwilę i pozwól, aby te refleksje wzbogaciły Twoje duchowe życie.
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Wyobraź sobie rzesze, cisnące się do Pana Jezusa, by słuchać Jego Nauk.
I. Proś o tę Łaskę, abyś był wierny Naukom i Radom Pana Jezusa.
I. Punkt.
Niepokój włodarza niewiernego.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Był pewien człowiek bogaty, który miał włodarza, a ten był odniesion do niego jakoby rozproszył dobra jego. I wezwał go i rzekł mu: Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z włodarstwa twego, albowiem już włodarzyć nie będziesz. Niepokój i kłopot włodarza, nie mogącego złożyć rachunków przed panem swoim, były wielkie. Jakże zapracuję odtąd na swoje utrzymanie? mówił sam do siebie, kopać nie mogę, żebrać się wstydzę (Łuk. XVI).
ZASTOSOWANIE. Ja to jestem owym włodarzem; Pan Bóg jest bogatym Właścicielem, do którego należą wszelkie Dobra, On mi dał włodarstwo nad małą, ale kosztowną cząstką tych Dóbr Swoich: dał mi ciało i wszystkie zmysły ciała, duszę i przedziwne władze, którymi jest obdarzoną; dał mi czas, życie, wolność, wiele Łask szczególniejszych i niezliczoną ilość stworzeń niższych na moje rozkazy. Godziny, której się najmniej spodziewam, Pan Bóg zażąda ścisłego rachunku z włodarstwa mego: a biada mi, jeżeli nie zgadzało się z Jego Zamiarami i Rozkazami; biada mi, jeżeli nie wydało owoców, których miał prawo oczekiwać, albo jeżeli je przywłaszczyłem sobie i zmarnowałem, zamiast je obrócić na Chwałę Jego. Rachunek mój czy jest w porządku? Gdyby w tej chwili Pan Bóg zawołał: Zdaj sprawę z włodarstwa twego, cóżbym uczynił? Był żebym spokojniejszy od owego niewiernego włodarza?
UCZUCIA [**]. Proś o Łaskę, abyś dobrze poznał sam siebie i uporządkował, jak należy, swój rachunek z Panem Bogiem.
POSTANOWIENIE [***]. Rachunek sumienia wieczorny i przed spowiedzią czyń zawsze jak najstaranniej.
II. Punkt.
Przebiegłość włodarza niewiernego.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Cóż uczynił popadły w niełaskę włodarz, aby swej biedzie zaradzić? Wiem co uczynię, rzekł: żeby, gdy będę złożon z włodarstwa mego, przyjęli mię do domów swoich. Wezwawszy tedy każdego z osobna dłużnika Pana swego, mówił pierwszemu: Ileś winien Panu memu. A on powiedział: sto baryłek oliwy. I rzekł mu: weźmij zapis twój, a siądź natychmiast i napisz pięćdziesiąt. Tak samo uczynił z innymi dłużnikami. I pochwalił Pana włodarza niesprawiedliwego, iż roztropnie uczynił. Bo synowie tego świata, dodaje Pan Jezus, roztropniejsi są w rodzaju swoim nad synami światłości.
ZASTOSOWANIE. Rozważ, iż Syn Boży, podając nam tę przypowieść, nie ma zamiaru pochwalić niewierności włodarza, ale chce nas zawstydzić, zmusić do przyznania, iż synowie ciemności są daleko roztropniejsi i przebieglejsi w zabiegach o rzeczy znikome, jak synowie światłości, tj. ludzie oddani Panu Bogu, w zapewnieniu sobie postępu duchowego i zbawienia wiecznego. Czy nie przyznajesz tego co do twej osoby?
UCZUCIA. Wyznanie. — Zawstydzenie. — Święta nienawiść samego siebie.
POSTANOWIENIE. Odnowię ćwiczenia i pobożne środki, które w czasie mojej pierwszej gorliwości pomogły mi do szybkiego postępu w doskonałości.
III. Punkt.
Zakończenie przypowieści o włodarzu niewiernym.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Rozważ słowa, którymi Boski Zbawiciel kończy przypowieść: A ja wam powiadam: Czyńcie sobie przyjacioły z mamony niesprawiedliwości: aby gdy ustaniecie (tj. zaskoczeni śmiercią i odarci ze wszelkiego dobra) przyjęli was do wiecznych przybytków (Ibid).
ZASTOSOWANIE. jeżeli nie posiadasz majątku, jakże możesz zgodnie z Nauką twego Mistrza rozdawać jałmużnę ubogim, aby się za tobą wstawiali? Możesz to, nakłaniając bogatych, aby się zajęli losem nieszczęśliwych, których znasz osobiście. Możesz także w rozmaity sposób udzielać jałmużnę duchową, która daleko prędzej niż jałmużna materialna doprowadzi ich do Nieba i uczyni twymi orędownikami. Z drugiej zaś strony, Wiara wskazuje ci Dusze w Czyśćcu, bardziej jeszcze godne naszej litości, niż ubodzy, których codziennie widzimy, bo one nie mogą ani same sobie pomóc, ani przedrzeć się do nas rozpaczliwym jękiem boleści. Czy nie zaniedbujesz dawać im jałmużnę, przychodzić im z pomocą? Możesz to czynić tyloma sposobami, a osobliwie ofiarując im odpusty, które w tak wielkiej liczbie możesz uzyskać.
ROZMOWA DUSZY [****] ze Św. Piotrem z Alkantary, którego święto dzisiaj się obchodzi.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 19
- Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 19
- uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów — dzień 19
- Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Piotra z Alkantary: Nabożeństwo do Św. Piotra z Alkantary.
Poznaj także żywot Św. Piotra z Alkantary napisanego przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
Poznaj również żywot i Męczeństwo Św. Arety Araba i wielu innych napisanego przez X. Piotra Skargę T.J.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp.
Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024