🔉18 PAŹDZIERNIKA. ŚW. ŁUKASZ, EWANGELISTA. Rozmyślanie. CHLEB POWSZEDNI.

Poznaj niezwykłe rozważania na temat Św. Łukasza Ewangelisty i i pozwól, aby jego życie oraz nauki zainspirowały Twoją duchowe odkrycie. Te refleksje przybliżą Cię do Pana Boga i pogłębią Twoje zrozumienie Ewangelii. Zachęcamy do odkrycia tej duchowej głębi rozmyślania.

Rozmyślanie.

Św. Łukasz głosił Ewangelię

I. słowem,

II. piórem.

„Którego Chwała jest w Ewangelii po wszystkich kościołach” — (2 Kor. 8, 18).

I. — Św. Łukasz uwieczniony został nie tylko tym, iż został wspomniany przez Św. Pawła w liście do Kolosan jako miły współpracownik jego, ale w całym Kościele Bożym ma także tę Chwałę, iż z wielką gorliwością głosił Ewangelię i zostawił nam ją na piśmie. Jego działalność apostolska na tym głównie polegała, iż był towarzyszem podróży Św. Pawła i pomocnikiem w głoszeniu prawdziwej Wiary. Miał więc udział we wszystkich trudach, prześladowaniach i niebezpieczeństwach wielkiego Apostoła narodów, a skutkiem tego też w jego owocach i nagrodzie. Słusznie można o tych dwóch głosicielach Słowa Bożego powiedzieć z Prorokiem Izajaszem: „O jak piękne stopy tych, którzy zwiastują pokój i głoszą dobro!” (Ks. Iz. 52, 7).

Jeśli teraz zbadamy nasze sumienie i zapytamy siebie: Co dziś uczyniliśmy w Służbie Bożej i dla zbawienia dusz bliźnich? Czy będziemy mogli też powiedzieć, żeśmy pałali żarliwością o Chwałę Bożą i o zbawienie dusz? Czyż nie będziemy zmuszeni wyznać, żeśmy zmarnowali niejedną godzinę, Panu Bogu ozięble służyli, nasze czynności tylko z pobudek naturalnych spełniali? Czy myślimy, iż przez wygodne życie osiągniemy tę koronę, dla której Święci tyle pracowali? jeżeli nie jesteś apostołem, to mógłbyś się stać kaznodzieją czynu prowadzić apostolstwo dobrych uczynków, apostolstwo dobrego przykładu, apostolstwo modlitwy, apostolstwo cierpienia. Nie można kochać Pana Boga, a nie być na jakiś przynajmniej sposób apostołem.

Św. Teresa powiada: „Powinniśmy wszyscy starać się być kaznodziejami przez nasze uczynki. Nie myślcie nigdy, ze dobre i złe, które czynicie, pozostanie ukryte, choćbyście nie wiem jak były zamknięte. Cnotliwym życiem niejedna dusza więcej będzie zbudowana niż dziesięcioma kazaniami” (Droga dosk. R. 15, 6).

II. Św. Łukasz jest we czci w całym Chrześcijaństwie, ponieważ zostawił na piśmie jedną z Ewangelii. Jego Ewangelia tym od innych trzech szczególnie się odróżnia, iż informuje nam obszerniej wiele szczegółów o wzniosłej Tajemnicy Wcielenia Chrystusa Pana i o Matce Boskiej Maryi, o czym inni trzej tylko w krótkości wspominają. Takimi cennymi dla naszej wiadomości szczegółami są: rozmowa Maryi z Archaniołem Gabrielem przy Zwiastowaniu, rozmowa Jej z Elżbietą przy jej nawiedzeniu, hymn pochwalny Magnificat, podróż do Betlejem, ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni, zgubienie Pana Jezusa w podróży z Jerozolimy i Jego odnalezienie po trzech dniach i wiele innych szczegółów. Wielu też jest tego zapatrywania, iż Sama Marya udzieliła mu tych szczegółów tajemniczych, dlatego też słusznie nazywa się Ewangelistą Jezusa i Maryi. Według podania był Łukasz także malarzem Matki Boskiej. Przekonanie to tłumaczy się tym, iż Św. Łukasz przekazał nam najpiękniejsze rysy i Maryi i Jej Boskiego Dziecięcia.

Św. Łukaszowi zawdzięczamy nadto „Dzieje Apostolskie”, w których podał nam budujące przykłady życia pierwszych Chrześcijan oraz prace i trudy Apostołów, zwłaszcza zaś Św. Pawła. Podziwiajmy specjalną gorliwość, która go skłoniła do uważnego obserwowania tego, co się działo w pierwotnym Kościele, niestrudzonego zbierania zewsząd świadectw i skrzętnego zapisywania dla potomnych. Wykonał pracę olbrzymią i to bezinteresownie, nie odnosząc z niej osobiście żadnej materialnej korzyści. Pisał jedynie dla Chwały Bożej, nie szukając swojej chwały.

Modlitwa.

O Święty Ewangelisto Łukaszu! Oby twa Ewangelia służyła za lekarstwo duszy mojej! Znajduję w niej tyle środków zbawienia, ile w niej czytam słów, i ile w niej widzę przedstawionych przykładów Jezusa i Maryi. Wyciśnij na sercu moim nauki twojej Ewangelii, aby Chrystus i Marya wycisnęli na mnie swoje podobieństwo i abym przez naśladowanie w nich się przekształcił. Amen.