Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Patrz w duchu na Pana Jezusa, każącego przed wielkim zgromadzeniem słuchaczów w świątyni.
II. Proś o Łaskę naśladowania gorliwości i cierpliwości Boskiego Zbawiciela.
I. Punkt.
Różne zdania o Chrystusie Panu.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Pan Jezus przyszedł do Jerozolimy trzeciego dnia święta kuczek, jak to był postanowił. Wszedł wtedy wieczorem z Apostołami (ale potajemnie) i ukazał się w świątyni dopiero nazajutrz w dzień sabatu. W ten sposób zniweczył spisek na Życie Jego uknuty. Wszakże od pierwszego dnia świąt mówiono tylko o Nim, do czego przyczynił się jeszcze świetny Cud uzdrowienia dziesięciu trędowatych. Szukali Go wtedy Żydzi, a mówili: Gdzie on jest? I było o Nim wielkie szemranie między rzeszą. Jedni powiadali, iż jest Dobry. Drudzy zasię, mówili: Nie, ale zwodzi rzesze (Jan VII).
ZASTOSOWANIE. Nie dziwuj się tak wielkiej różnicy sądów o Chrystusie Panu. Tak było i tak zawsze będzie z tymi, którzy pracują dla dobra jawnie, publicznie, przed oczyma wielu. Jedni ich chwalą, drudzy, chociażby choćby skąd inąd życzliwi, ganią i na złe tłumaczą ich gorliwość. Nie miej wtedy za złe ludziom uczciwym i przyjaciołom swoim, gdy różnie sądzą o użyteczności i stosowności twoich dobrych uczynków. Gdybyś był pokornym, to znaczy, gdybyś dobrze znał samego siebie, to dziwiłbyś się raczej, iż jeszcze tyle osób tak dobre ma o tobie wyobrażenie, a z każdej nagany i surowego sądu o twej osobie i o czynach twoich umiałbyś wyciągnąć dla siebie korzyść, zamiast się obrażać i zniechęcać. Czy tak dotąd czyniłeś?
UCZUCIA [**]. Proś o Łaskę, abyś zawsze postępował jako pokorny uczeń Chrystusa Pana.
POSTANOWIENIE [***]. Będę często przypominał sobie te Słowa Boskiego Mistrza: „Gdy uczynicie wszystko, co wam rozkazano, mówcie: Słudzy nieużyteczni jesteśmy, cośmy winni, uczyniliśmy” (Łuk. XVII, 10).
II. Punkt.
Pan Jezus naucza w świątyni z podziwieniem rzeszy.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Nazajutrz po przybyciu do Jerozolimy, tj. czwartego dnia świąt, wszedł Pan Jezus do świątyni i nauczał. Ciekawość, która ściągnęła ogromną liczbę słuchaczy, niedługo zmieniła się w podziwienie ogólne: I dziwowali się Żydzi, myśląc: Jakoż ten zna Pisma, gdyż się nie uczył? Jezus, chcąc przy tej sposobności pouczyć rzesze i dać się im poznać, rzekł: Nauka Moja nie jest Moja, ale Tego, który Mię posłał (Jan VII).
ZASTOSOWANIE. Słudzy Kościoła Bożego nie opowiadają nam także nauki swojej, ale Naukę Pana Jezusa Chrystusa, Który ich posłał. Nie słowo ludzkie, ale Słowo Boże nam głoszą. Powinniśmy przeto słuchać ich w duchu wiary, ze świętą chciwością i gorącym pragnieniem odniesienia stąd wielkich pożytków dla duszy naszej. Przy takim usposobieniu serca, słuchanie Słowa Bożego nigdy nie będzie dla nas bezowocne; ale aby ten owoc był wielki i trwały, prośmy przed kazaniem lub nauką nie tylko o oświecenie, ale i o wzmocnienie Słowem Bożym. Po kazaniu zaś prośmy o Łaskę, abyśmy mieli zawsze w pamięci usłyszane prawdy i postanowienia podczas kazania powzięte.
UCZUCIA. Proś o przebaczenie, żeś tak mało odniósł dotąd pożytku ze słuchania Słowa Bożego, a to dla braku usposobienia i modlitwy.
POSTANOWIENIE. Na przyszłość czyń inaczej.
III. Punkt.
Chrystus Pan staje się przedmiotem nienawiści starszych w Jerozolimie.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Faryzeusze jednak i starsi żydowscy, zazdroszcząc sławy Panu Jezusowi i bojąc się o utratę swej władzy, pracowali nad zniesławieniem Jego, a choćby nad pozbawieniem Go Życia i w tym celu próbowali wywołać umyślnie rozruchy w mieście i wśród nich dokonać bezkarnie mężobójstwa na Chrystusie Panu. Rzesze nie znały tych zbrodniczych zamiarów, ale Pan Jezus znał je — toteż wobec tej rzeszy zgromił faryzeuszów, mówiąc: Przecz Mię szukacie zabić? Ale oni odpłacając zuchwalstwem i udając oburzonych, zawołali wraz z ludem, już pozyskanym dla siebie: Diabła masz; kto cię szuka, aby Cię zabić? (Ibid).
ZASTOSOWANIE. Niestety! Za dni naszych pycha i bezbożność czyni te same zbrodnicze knowania. Kłamstwem i oszczerstwami podburzając rzesze przeciw Chrystusowi Panu i Kościołowi Jego, przeciw widzialnej Głowie i sługom Kościoła, a w szczególności przeciw członkom zgromadzeń zakonnych. Nie dajmy się w błąd wprowadzić. Naśladujmy raczej naszego Boskiego Mistrza, który w odpowiedzi na zniewagi, potwarze i przekleństwa z podwojoną gorliwością pracował nad oświeceniem ludu, ochronieniem go od zgubnych wpływów i nad zbawieniem jego.
ROZMOWA DUSZY [****] ze Świętym Patronem naszym.
Zachęcamy do:
- uczczenia Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 14
- uczczenia Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 14
- Nauka katolicka o czci Krzyża Świętego.
- Przez Krzyż do Nieba!
- uczczenia Tajemnicy Krzyża Świętego: Nabożeństwo ku czci Krzyża Świętego.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024
