🔉10 LIPCA. Rozmyślanie. Pan Jezus naucza na górze. – O dokładnym zachowywaniu Przykazań.

salveregina.pl 2 miesięcy temu

Zdjęcie: Przewodnik prawdziwej pobożności

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM II

(od 1 lipca do 31 grudnia)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

I. Patrz na zgromadzone tłumy ludu, przysłuchujące się uważnie Naukom Pana Jezusa.

II. Proś o Łaskę, abyś ściśle wykonywał wszystkie twoje obowiązki.

I. Punkt.

Z jaką wiernością należy wykonywać całe Prawo Boże.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. „Nie mniemajcie, abym przyszedł rozwiązywać zakon, nie przyszedłem rozwiązywać, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam, aż przeminie niebo i ziemia, jedna jota albo jedna kreska nie odmieni się w zakonie, aż się wszystko stanie” (Mat. V). Pan nasz Jezus Chrystus daje nam tutaj wyraźnie do zrozumienia, jak ściśle i skrupulatnie wypełniać mamy Rozkazania Boże i powinności naszego powołania. Toteż ta sumienność w zachowywaniu Prawa najbardziej odróżnia Chrześcijanina gorliwego od oziębłego. Pierwszy trzyma się w każdej rzeczy wiary i rozumu, krępując wolność swoją posłuszeństwem i umartwieniem. Drugi, idąc drogą upodobań swoich, wszystko, nawet swoje praktyki pobożne wykonywa samowolnie i odrzuca to, co mu jest niedogodne, co wymaga koniecznie jakiegoś przymusu. Stąd pochodzą rozliczne wady i niewierności, które sobie lekceważy.

ZASTOSOWANIE. Do któregoż z tych dwóch jesteś podobniejszym? Czy też przepisałeś sobie regułę życia? Czy jesteś jej wiernym i do jakiego stopnia? Wejdź w szczegóły, zobacz, w czym się opuszczasz… Zbierz swoje siły i uczyń wielkoduszne postanowienia.

UCZUCIA [**]. Proś o Łaskę, aby ci Pan Bóg przebaczył twoją małoduszność i twoje przeszłe niedbalstwa.

POSTANOWIENIE [***]. Będę dzisiaj w szczególniejszy sposób uważał na siebie, abym wykonywał każdą rzecz, z jak największą skrupulatnością i sumiennością.

II. Punkt.

Jak zgubnym jest najmniejsze przekroczenie Prawa Bożego.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Zastanów się dobrze nad dalszą Nauką Pana Jezusa: „Kto by wtedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych i tak by ludzi nauczał słowem lub złymi przykłady, będzie zwan najmniejszym w Królestwie Niebieskim. Albowiem powiadam wam, iż jeżeli nie będzie obfitowała sprawiedliwość wasza więcej, niż doktorów zakonnych i faryzeuszów, nie wnijdziecie do Królestwa Niebieskiego” (Mat. V). Te Słowa Zbawiciela naszego powinny nas przejąć obawą, co do nowych grzechów powszednich, nieznacznych w rozumieniu naszym, ale które mogą być bardzo zgubne w swoich skutkach dla nas i dla wielu innych.

ZASTOSOWANIE. Zobacz, w czym się czujesz winnym i staraj się odkryć źródło złego, aby mu zaradzić. Najzwyklejszym wtedy źródłem grzechów powszednich jest brak życia wewnętrznego, czyli roztargnienia. Niedbale wykonujemy ćwiczenia nasze duchowe, stąd próżnia w sercu, próżnia, którą usiłujemy zapełnić, szukając rozmów lekkich i towarzystwa z osobami nieodznaczającymi się może ścisłością obyczajów, i z ich przykładu bierzemy pochop do uniewinnienia naszych własnych niewierności.

UCZUCIA. Proś Pana Boga, aby cię oświecał i dopomógł Łaską Swoją do tym większej wierności w Jego Służbie, im większych niewierności byłeś świadkiem.

POSTANOWIENIE. Odpieraj wszystkie zasady, schlebiające zwolnieniu obyczajów, pomnąc na te Słowa Ducha Świętego: “Kto gardzi małymi rzeczami, powoli upadnie” (Ekles. IX. 1).

III. Punkt.

Korzyści wynikające ze ścisłego zachowywania Praw Bożych.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Rozważ, jakie są dalsze Słowa twego Boskiego Mistrza: „A kto by czynił przykazania owe najmniejsze, i nauczał, ten będzie zwanym wielkim w Królestwie Niebieskim” (Ibid.); wielkim, bo dał dowód wielkoduszności w Służbie Bożej, bo przykładem i słowem przyczynił się do dobra i postępu duchowego bliźnich Swoich, a zwłaszcza tych, którzy z bliska patrzyli na Jego Życie.

ZASTOSOWANIE. Ta obietnica powinna być dla ciebie wielką zachętą. Staraj się wtedy mieć ją zawsze w pamięci, a będziesz strzegł rzeczy najmniejszych. Proś o to Pana Boga.

ROZMOWA DUSZY [****] ze Świętą Felicytą, która w tym dniu poniosła śmierć męczeńską, mężnie zachęciwszy wpierw do niej siedmiu synów Swoich.

Zachęcamy do:

uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 10
uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

Pokaż dalsze objaśnienia

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.

Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

Idź do oryginalnego materiału