Rozmyślania na wszystkie dni całego roku
z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.
PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO
O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.
TOM II.
KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ
DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.
Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.
Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.
Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.
Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.
Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.
W roztargnieniach mów:
Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.
„A na tych dwóch Przykazaniach wszystek Zakon zawisł i Prorocy” — (Mat. 22, 40).
PRZYGOTOWANIE. — Faryzeuszowi, pytającemu, które jest najważniejsze przykazanie w Zakonie, Pan Jezus dał taką piękną odpowiedź: „Będziesz miłował Pana Boga twego ze wszystkiego serca twego… To jest największe i pierwsze przykazanie. A drugie podobne jest temu: Będziesz miłował bliźniego swego, jako samego siebie. Na tych dwóch przykazaniach wszystek Zakon zawisł i prorocy”. A teraz mi powiedz, jak wypełniasz to wielkie przykazanie miłości? Czy kochasz Pana Boga całym sercem? Czy miłujesz bliźniego, jak siebie samego?
I. — Jesteśmy na ziemi nie dla gromadzenia bogactw, otrzymywania godności, zyskania wielkiego imienia, ale jedynie dla kochania Pana Boga. Ta Miłość Boża jest owym jedynie koniecznym, o którem mówi Święty Łukasz; wszystko, co się czyni w innym celu, jest stracone. Pan Jezus, jak opowiada Ewangelia, owemu faryzeuszowi, który Go zapytał o najważniejsze Przykazanie w Zakonie, odrzekł: „Będziesz miłował Pana Boga twego… To jest największe i pierwsze Przykazanie”. Aby zaś wyjaśnić, jak należy Pana Boga miłować, Pan Jezus dodał: „Będziesz Go miłował ze wszystkiego serca twego i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej”. Według św. Augustyna, te trzy wyrażenia oznaczają, iż żadna część naszego życia nie jest zostawiona nam dowoli, iż nie wolno nam kochać co innego, poza Panem Bogiem.
Należy więc miłować Pana Boga, dając Mu pierwszeństwo przed wszystkim innym; winniśmy być gotowi raczej życie stracić, niż Jego Łaskę. — Nasza miłość winna być dalej życzliwą; powinniśmy pragnąć, aby wszyscy Pana Boga kochali, a przynajmniej modlić się o nawrócenie tych, którzy Go nie kochają. — Miłość nasza winna być ożywiona skruchą; serca nasze powinny być przejęte żalem za grzechy, nie tyle, iż się przez nie utraciło Niebo, a zasłużyło na piekło, jak raczej, iż obraziliśmy Pana Boga, Dobroć Nieskończoną. — Nasza miłość powinna być złączona z poddaniem się Woli Pana Boga; powinniśmy Mu często składać z siebie ofiarę, by czynił z nami, co zechce. — Na koniec trzeba kochać Pana Boga miłością cierpliwą, nie przejmując się zniewagami i cierpieniami; owszem, powinniśmy pragnąć cierpień i upokorzeń dla miłości Pana Jezusa. — Taka miłość jest miłością mocną; po niej można poznać prawdziwych miłośników Pana Boga. Szczęśliwy, kto ją posiada.
II. — Kto kocha Pana Boga, musi też koniecznie miłować bliźniego; te bowiem dwie miłości, jak mówi Św. Grzegorz, są tak ze sobą złączone, iż druga wynika z pierwszej, a pierwsza żywi się drugą. Co więcej, tenże Święty powiada, iż jedna w drugiej jest zawarta, są one dwoma ogniwami tegoż łańcucha, dwoma aktami tejże cnoty, mają podwójną zasługę wobec Pana Boga, ale niepodobna znaleźć ich rozłączonych.
Dlatego Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii, skoro wyłożył pierwsze Przykazanie miłości Pana Boga, choć Go o to nie pytano, zaraz dodał: „A drugie podobne jest temu: Będziesz miłował bliźniego swego, jako samego siebie”.
I zakończył następującymi słowy: „Na tych dwóch przykazaniach wszystek Zakon zawisł i Prorocy”; co znaczy, iż tym dwom Przykazaniom miłości są podporządkowane wszystkie inne — kto tamte wiernie zachowuje i te również wypełnia. jeżeli więc kto chce poznać, czy kocha Pana Boga i do jakiego stopnia miłości doszedł pod tym względem, wystarczy, by poznał, jak kocha bliźniego.
Modlitwa.
Mój Boże, ponieważ jesteś Dobrocią Nieskończoną, godną Nieskończonej Miłości, kocham Cię całym sercem, nade wszystko, a z miłości ku Tobie kocham również bliźniego, jak siebie samego. Za wszystkie swe grzechy, ponieważ nimi obraziłem Ciebie, Dobro Najwyższe, z całego serca żałuję i brzydzę się niemi, jak tylko mogę. Postanawiam sobie raczej umrzeć, niż Ciebie jeszcze raz obrazić. ale Ty, Panie, wspomagaj mnie Swą Łaską, o którą Cię proszę na teraz i na zawsze. „Spraw, abym uniknął zgubnego wpływu szatana i sercem czystym szukał Ciebie jedynie, Któryś jest Bogiem moim“. Słodkie Serce Maryi, bądź moim zbawieniem. Amen. (* III., 559)
Zachęcamy do uczczenia:
- Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 15
- Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 15
- Najświętszej Maryi Panny, Siedmiu Jej Boleści w dniu Jej święta: Nabożeństwo ku czci NMP Matki Bolesnej.
© salveregina.pl 2024
%20kopia.jpg)
