🔉WTOREK XVI TYGODNIA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. Rozmyślanie. Winniśmy się obawiać, abyśmy po pierwszym grzechu nie zostali odrzuceni.

Zdjęcie: Przenajświętszego sakramentu ,zbawienie dusz,Maryja,dusze oziębłe,zbliżamy się do śmierci ,Jezus,okazje do grzechu,o nabożeństwie,grzech niewdzięczności,doskonałość,łaski bożej,zmartwychwstanie ciał,g

„Synu, jeśliś zgrzeszył, nie przydawaj drugi raz, ale i za dawne proś, aby ci były odpuszczone” — (Ks. Ekkl. 21).

PRZYGOTOWANIE. — Nie ma takiego szaleń­ca, który by przyjął truciznę, mówiąc: „Może le­karstwa mnie uleczą”, a jednak tylu szaleńców skazuje się na śmierć duszy w nadziei, iż później zostaną wyzwoleni. Ty bądź przynajmniej mą­drym i jeżeli w przeszłości byłeś grzesznikiem, o ile bardziej obrażałeś Pana Boga, tym bardziej lękać się winieneś; może bowiem ten grzech, jaki jeszcze popełnisz, przeważy na szali Sprawiedliwości Bo­żej, a wówczas już nie będzie dla Ciebie przeba­czenia. Iluż dostało się do piekła w owej właśnie chwili, gdy zażywali jakiejś zakazanej przyjem­ności.

I. — Pan Bóg chcąc nas zbawić, przestrzega nas, byśmy nie powracali do swych grzechów, a prosili Go, by nam przebaczył winy, któreśmy po­pełnili. „Nie przydawaj drugi raz, ale i za dawne proś, aby ci były odpuszczone”. — O ile bardziej więc przedtem obrażałeś Pana Boga, o tyle więcej obawiać się winieneś, byś Go ponownie nie obra­ził. Grzech bowiem, który jeszcze popełnisz, może przeważyć szalę Sprawiedliwości Bożej i zosta­niesz potępiony. Nie mówię z całą pewnością, iż po ponownym grzechu nie będzie już dla ciebie prze­baczenia, tego bowiem nie wiem; ale mówię, iż to się może zdarzyć. Gdy więc pokusa na ciebie ude­rzy, mów: „Kto wie, czy Pan Bóg mi jeszcze przebaczy, czy nie zostanę potępiony?“

Powiedz mi: gdyby ci kto podał pokarm, prawdopodobnie zatruty, czy byś go spożył? Gdy­by to było prawdopodobne, iż na jakiejś drodze czyhają na ciebie twoi wrogowie, by cię życia po­zbawić, czy udałbyś się tą drogą, mając inną, bez­pieczną? A skądże masz pewność, lub prawdopo­dobieństwo, iż gdy znowu grzech popełnisz, bę­dziesz później prawdziwie żałował i nie wrócisz do swych niegodziwości? Kto wie zresztą, czy Pan Bóg nie ześle na ciebie śmierci w czasie grzechu, lub czy cię po nim nie opuści?

Jeśli kupujesz dom, dokładasz wszelkich sta­rań, aby się ubezpieczyć i nie zmarnować swych pieniędzy. o ile masz przyjąć jakie lekarstwo, starasz się upewnić, iż ono ci nic zaszkodzi. jeżeli masz przejść przez strumyk, uważasz, byś z most­ku weń nie wpadł. A dla nędznego upodobania, dla zwierzęcej przyjemności chcesz narazić swe zba­wienie i mówisz: „Mam nadzieję, iż się z tego wyspowiadam?

Posłuchaj, co mówi Św. Augustyn: „Pan Bóg przyrzekł przebaczenie temu, kto żałuje, ale nie przyobiecał jutra temu, kto Go obraża”.

Jeśli grzeszysz, może ci Pan Bóg da czas na pokutę, a może go nie udzieli; a jeżeli ci go nie da, co bę­dzie z tobą przez całą wieczność? Tymczasem dla nędznej przyjemności gubisz swą duszę — nara­żasz ją na niebezpieczeństwo zguby wiecznej.

II. — Ożywmy wiarę. — Powiedz mi, czy to jest Świętą Prawdą, czy też bajką, iż istnieje Nie­bo i piekło? Czy wierzysz, iż jeżeli cię śmierć zasta­nie w stanie grzechu, będziesz zgubiony na zaw­sze?… Czy to nie szaleństwo, skazywać się na wiecz­ne męczarnie i pocieszać się nadzieją: Ufam, iż później złemu zaradzę? — Nikt nie chce chorować w nadziei wyzdrowienia, mówi Św. Augustyn. Nie ma takiego szaleńca, który by zażył truciznę, a mówił przy tym: „Może lekarstwa jeszcze mnie uleczą”, a ty chcesz skazać się na śmierć wieczną i mówisz: „Może się jeszcze od niej uchronię?” Sza­leństwo, które zaprowadziło i prowadzi tyle dusz do piekła, stosownie do groźby Pana Boga: Grzeszy­łeś, ufając zuchwale w Miłosierdzie Boże; przyj­dzie niespodzianie na cię kara, a nie będziesz wie­dział, skąd się weźmie.

Modlitwa.

Oto, Panie, należę do liczby tych szaleńców, którzy tylokrotnie tracili duszę i Twą Łaskę w na­dziei jej odzyskania. Gdybyś był na mnie śmierć zesłał w owej chwili lub w owe noce, kiedy byłem w stanie grzechu, co stałoby się ze mną? Dziękuję Twemu Miłosierdziu, które na mnie czekało i te­raz daje mi poznać me szaleństwo. Wiem, iż chcesz mnie zbawić i ja się również zbawić pra­gnę. Żałuję, Dobroci Nieskończona, iż tylokrotnie odwracałem się od Ciebie; kocham Cię z całego serca i pokładam ufność w Zasługach Twej Męki, iż już nigdy więcej nie będę tak szalony.

Przebacz mi zaraz, mój Jezu, i przyjmij mnie do Swej Łaski. Nie chcę się narażać na nieszczęście, jakim jest utrata Twej Łaski i miłości, i na za­wstydzenie, jakie by z tego powodu w przyszłości mnie spotkało. Udziel mi świętego wytrwania i spraw, bym zawsze o nie Cię prosił, szczególniej zaś w chwili pokusy. Niech wzywam wtedy na pomoc Twego Świętego Imienia i Imienia Twej Świętej Matki, mówiąc: Mój Jezu, dopomóż mi. Matko moja, udziel mi pomocy. jeżeli zaś pokusa trwać będzie, uproś mi, bym nie przestawał Cię wzywać. Amen. (II, 84)

Zachęcamy do uczczenia:

1. Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 10
   
2. Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 10

© salveregina.pl 2024