W tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze. (Hbr 10,10)
ἐν ᾧ θελήματι ἡγιασμένοι ἐσμὲν διὰ τῆς προσφορᾶς τοῦ σώματος Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐφάπαξ.
In qua voluntate sanctificati sumus per oblationem corporis Iesu Christi semel.
Jak wspaniała i nieogarniona ludzką myślą jest wola Ojca, w której ukryte jest nieodwołalne pragnienie, aby nas uświęcać. Nie jest to przelotna zachcianka, taki sobie swobodny projekt, ale radykalna decyzja, ktora już nie potrzebuje korekty, poprawki. Ta wola jest raz na zawsze. O spełnienie tej woli modlimy się codziennie, stając się częścią jej realizacji. Takiej woli poddał się w posłuszeństwie Syn Boży, gdy przed męką modlił się: “nie moja, ale Twoja wola niech się stanie”. Przyjąć wolę Ojca oznacza w konsekwencji stać się pełnym nadziei. Dzieje się tak, dlatego iż możemy oprzeć całe nasze życie na Bożych obietnicach, na tym czego On pragnie dla nas.
