W członkach zaś moich spostrzegam prawo inne, które toczy walkę z prawem mojego umysłu i podbija mnie w niewolę pod prawo grzechu mieszkającego w moich członkach. (Rz 7,23)
βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσίν μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσίν μου.
video autem aliam legem in membris meis, repugnantem legi mentis meae, et captivantem me in lege peccati, quae est in membris meis.
Życie człowieka to ciągła walka, słyszymy o tym, iż żołnierze walczą na wojnie, ktoś z naszych bliskich czy znajomych walczy z chorobą, sąsiedzi, którzy walczą w sądzie o swoje prawa, czy bokserzy walczą na ringu. Walczymy o dobre imię, o lepszy byt, o życie. Te walki raz wygrywamy, raz przegrywamy, w zależności od tego, jak silny jest nasz przeciwnik.
Dużo trudniejsza jest ta walka, która toczy się w nas samych. Święty Paweł zdawał sobie sprawę z tego, iż czynienie dobra, choćby jeżeli wcześniej się je w wolności wybiera, nie jest proste. Wręcz przeciwnie, to najważniejsza walka naszego życia, by mimo upadków, to łaska w nas królowała a nie grzech. Ta walka jest najważniejsza, bo od jej wyniku zależy nasze życie wieczne. Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego za sakrament pokuty i pojednania, który za każdym przywraca nam Jego łaskę.
