I porodziła Syna – Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasał rózgą żelazną. I zostało uniesione jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. (Ap 12,5)
καὶ ἔτεκεν υἱὸν ἄρσεν, ὃς μέλλει ποιμαίνειν πάντα τὰ ἔθνη ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ. καὶ ἡρπάσθη τὸ τέκνον αὐτῆς πρὸς τὸν θεὸν καὶ πρὸς τὸν θρόνον αὐτοῦ.
et peperit filium masculum qui recturus erit omnes gentes in virga ferrea et raptus est filius eius ad Deum et ad thronum eius
Urodzić, czyli wydać, przynieść na świat dziecko. Tak mówimy, patrząc od strony rodziców. Ze strony zaś dziecka są to urodziny, czyli przyjście na świat i początek wędrówki po ziemskich drogach. W wybranym fragmencie z Apokalipsy jest mowa o urodzonym dziecku, które jest Synem, Mężczyzną, ma tożsamość, ma przed sobą zadanie do wykonania, a ponadto nie tylko zostało wydane na świat, ale jego życie jest ważne, bo ma odniesienie do Boga. Jednym słowem: urodzić – jest ta wielkie wydarzenie i sprawa niemałej wagi.
Greckie słowo
