🔉Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Śnieżnej.

Zdjęcie: Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Śnieżnej

zym, stolica całego świata chrześcijańskiego, ma przeszło 400 kościołów, nie licząc w to kaplic i oratoriów; 70 z tych świątyń poświęcone są czci Matki Boskiej. Pomiędzy tymi 400 świątyniami odznaczają się cztery, przewyższające wspaniałością i pięknością nie tylko wszystkie kościoły w Rzymie, ale i na całym świecie: Kościół Zbawiciela na Lateranie, Maryi Panny Śnieżnej, Bazylika Św. Piotra, jako też Św. Pawła.

 Powodem wybudowania tego słynnego na cały świat domu Bożego był następujący wypadek, którego wiarygodność poświadczają nie tylko znakomici pisarze, ale i Papieże Mikołaj IV, Grzegorz IX i Pius II.

 Za czasów panowania Papieża Liberiusza (352-363), żył w Rzymie mąż zacnego rodu, bogobojny i bardzo majętny, imieniem Jan. Miał on za żonę niewiastę szlacheckiego pochodzenia, odznaczającą się wysokimi zaletami i pobożnością. Ponieważ para ta była bezdzietną, postanowiła przeto Najświętszą Pannę uczynić spadkobierczynią ogromnego majątku. Chodziło tylko o to, jak tego dokonać.

 Stało się tedy, iż w nocy dnia 4 sierpnia, a zatem w najskwarniejszej porze roku, ukazała się we śnie pobożnym małżonkom Dziewica Święta, oświadczając, iż zapis przyjmuje i pragnie, aby na cześć Jej wystawili kościół na wzgórzu eskwilińskim. „Miejsce — dodała — na którem macie wystawić świątynię, poznacie po tym, iż rano będzie pokryte świeżo spadłym śniegiem“. Obudziwszy się małżonkowie, wielce się zdziwili, iż mieli jeden i ten sam sen i uradowani pobiegli do Papieża Liberiusza, aby mu to zdarzenie opowiedzieć. Opowiadanie ich uderzyło Ojca Św. tym więcej, iż i on sam miał zeszłej nocy to samo objawienie. Zgromadziwszy przeto całe duchowieństwo, udał się wraz z parą małżeńską i ogromnym tłumem ludu do pomienionego wzgórza, a ujrzawszy całą jego powierzchnię popruszoną świeżo spadłym śniegiem, zaintonował głośno Hymn na Chwałę Boga i Najświętszej Matki, w czym mu całe duchowieństwo i zebrane rzesze ludu wtórowały. Niezadługo atoli stał się cud drugi; śnieg bowiem niedługo stopniał, zostawiając tylko najgłówniejsze linie i zarysy rozmiarów, w jakich rzeczona świątynia miała być wystawioną.

 W kilkanaście lat potem stanęła okazała Bazylika pod wezwaniem „Najświętszej Maryi Panny Śnieżnej“. W niej codziennie się gromadzi lud rzymski, aby w gorących modłach błagać przeczystą Dziewicę o wstawienie się do Zbawiciela; do niej zbiegają się po dziś dzień pielgrzymi z całego świata, aby uczcić Matkę Bożą i złożyć w Jej Święte Ręce brzemię trosk i utrapień swoich. Widać, iż się Zbawicielowi podobała cześć oddawana w tym kościele Świętej Bogarodzicy, gdyż zliczyć nie podobna łask wszystkich, jakich wielbiciele Maryi Panny doznali, skoro nabożeństwo ich było szczerym, a modlitwa gorąca. Wspaniała ta świątynia i z tego względu zasługuje na uwagę, iż jest w niej pełno arcypięknych pomników, wystawionych przez czcicieli Matki Bożej. Do nich należy przede wszystkim zaliczyć kosztowne obrazy mozaikowe, umieszczone w sklepieniu chóru kościelnego. Kazał je sprowadzić Papież Sykstus III w celu uwiecznienia radości, jaką przejęty został cały świat chrześcijański na cześć potępienia kacerstwa Nestoriusza i przyznania na powszechnym Soborze w Efezie roku 431 czci Maryi jako „Bogarodzicy“. Drugą pamiątką gorącej miłości i uwielbienia Najświętszej Panny w tej świątyni jest grube wyzłocenie sklepienia kościelnego, dokonane z rozkazu królewskiej rodziny hiszpańskiej pierwszym złotem, jakie przywieziono do Hiszpanii po świeżym odkryciu Ameryki. Najcenniejszym atoli klejnotem, zdobiącym kościół, jest Święty Żłóbek, w którym niegdyś w Betlejem złożono Nowonarodzonego Syna Bożego. Znajduje się on w kaplicy Sykstyńskiej i przechowywanym bywa pod ołtarzem kaplicznym pod posadzką. Zrobiony jest z prostego, zaledwie z grubszego ociosanego drzewa i ujęty w misternie zdobioną srebrną skrzyneczkę, ofiarowaną przez jednego z królów hiszpańskich. Tylko w dzień Narodzenia Pańskiego i w czasie oktawy tej uroczystości wystawiają tę relikwię na cześć publiczną. Ileż to milionów ludzi modliło się już przed tym Tronem Przedwiecznego wraz ze Świętym Bernardem: „O Jezu mój, im mniejszym się okazujesz w Swym Człowieczeństwie, tym większym w Miłości; im więcej się dla mnie poniżasz, tym godniejszym jesteś mej miłości“.

 Wyżej wspomniane cztery główne kościoły rzymskie mają oprócz zwyczajnych bram jeszcze osobną, zwaną „świętą“, która się nie zamyka drzwiami, ale murem. Co 5 lat ogłasza Papież w dniu Bożego Narodzenia Wielki Jubileusz, czyli Święty Rok. Przy tym uroczystym ogłoszeniu otwierają się cztery święte wrota w sposób następujący: Namiestnik Chrystusowy idzie w uroczystym pochodzie do kościoła Św. Piotra i uderza trzy razy o zamurowane wrota, odmawiając głośno rytuałem przepisane modlitwy, sławiące Miłosierdzie i Wszechmocność Boską. Tymczasem robotnicy wyrąbują gwałtownie ściany, wyjmując cegłę po cegle, kapłani zmywają próg wodą święconą, a święte wrota pozostają otwarte przez rok cały. Następnie wchodzi przez nie Papież z całym orszakiem niższego duchowieństwa, Biskupów, Kardynałów i dygnitarzy kościelnych, którzy śpiewają radosne Hymny i Psalmy. Tę samą ceremonię odbywa równocześnie trzech Kardynałów przy trzech innych Bazylikach, a zarazem rozpoczyna się czas odpustu jubileuszowego.

 Dnia 5-go sierpnia w Rzymie na wzgórzu eskwilińskim poświęcenie Bazyliki Najświętszej Maryi Panny Śnieżnej. — Również w Rzymie pamiątka 23 Męczenników, którzy ścięci za Dioklecjana przy starej drodze Salaryjskiej, pogrzebani zostali przy Clivius Cucumeris. — W Augsburgu męczeństwo Św. Afry, co pouczona przez Św. Narcyza, Biskupa, nawróciła się i z wszystkimi domownikami przyjęła Chrzest Święty. Później poniosła odważnie śmierć w płomieniach za Wiarę Świętą. — W Askoli w Marchii Ankońskiej śmierć męczeńska Św. Emegdiusza, Biskupa, wyświęconego przez Św. Marcella, Papieża i posłanego tam dotąd na głoszenie Ewangelii. Za cesarza Dioklecjana osiągnął koronę męczeńską. — W Antiochii pamiątka Św. Euzygniusza, Żołnierza, który jako starzec studziesięcioletni wydany został przez odstępczego cesarza Juliana mieczowi kata, ponieważ wymawiał mu odstępstwo od Wiary Katolickiej, którą znał już przodek jego Konstantyn Wielki. — Również pamiątka Św. Męczenników egipskich: Kantyda, Kantydiana i Sobela. — W Chalons we Francji uroczystość Św. Memmiusza; wyświęcony jako obywatel rzymski przez Piotra, Apostoła, na Biskupa, nawrócił powierzony mu lud do prawdziwej Wiary. — W Autun uroczystość Św. Kassjana, Biskupa. — Pod Teano pamiątka Św. Parisa, Biskupa. — W Anglii pamiątka Św. Oswalda, Króla, którego żywot opisał Św. Beda Venerabilis, Kapłan. — Tegoż samego dnia uroczystość Św. Nonny, matki Nauczyciela Kościoła Św. Grzegorza z Nazjanzu.

© salveregina.pl 2024