7 Października.
Święci Sergiusz i Bachus.
— Grób znajduje się w Resafie w Syrii, która była znana jako Sergiopolis.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Na dworze cesarza Maksymiana najpierwsze godności dzierżyli dwaj poważni obywatele Sergiusz i Bachus. Ponieważ cesarz szacował ich i szedł za ich radą, zazdrościli im wpływów inni dworzanie, i oskarżyli obydwu, iż już od dawna przyjęli chrześcijaństwo. Maksymian nie czynił użytku na razie z udzielonej sobie wiadomości. Dopiero kiedy wielkie urządził nabożeństwo, na którym był sam obecnym w otoczeniu swych dworzanów, spostrzegł, iż Sergiusz i Bachus odłączyli się od świty i pozostali przed drzwiami świątyni. Kazał ich uwięzić, stawić przed sobą i tłumaczyć się ze swego postępowania. Powiedzieli, iż są Chrześcijanami, więc dlatego do świątyń pogańskich wchodzić nie mogą. Służą cesarzowi wiernie, ale w sprawach sumienia powinni mieć wolność zupełną. Rozgniewany cesarz kazał z nich zedrzeć odznaki urzędowe, oblec w szaty niewieście, założyć im łańcuch na szyje, i tak na wstyd i hańbę oprowadzać po mieście. – Żal się zrobiło Maksymianowi, iż starych, doświadczonych przyjaciół pohańbił publicznie. Więc począł łagodnie ich przekonywać, aby wrócili do religii pogańskiej. Bo i kim był Chrystus? Synem cieśli, umęczonym na Krzyżu. Wytłumaczyli senatorzy cesarzowi, iż złość żydowska ukrzyżowała zesłanego światu Zbawiciela, ale ta śmierć jest chlubą dla Chrystusa, a hańbą dla żydów. Cesarzowi żal było swoich dworzan, a z drugiej strony chciał utrzymać w cenie religię pogańską, więc wysłał ich do starosty Antiocha, słynnego z okrucieństwa. Temu Antiochowi wystarali się o urząd Sergiusz i Bachus, więc z początku łagodnie ich do odstępstwa Chrystusa Pana namawiał. Gdy jednakże ofiar złożyć bożkom nie chcieli, kazał Bachusa zasiec kijami na śmierć. Ciało jego rzucił potem bestiom, ale go nie tknęły, więc je Chrześcijanie ze czcią pogrzebali. Następnie kazał Sergiusza obuć w buty blaszane z żelaznymi gwoździami u podeszew, i tak go pędził za swym koniem, gdy jechał zwiedzić sąsiednie miasto. Poranione nogi przez noc cudownie zagoiły się. Drugi raz kazał go dłuższą drogę pędzić go w tych butach do miasta Razafu gdzie ściąć mu głowę kazał 7 października 290 roku. Nad jego grobem zbudowali Chrześcijanie kościół i obrali go Patronem swego miasta.
Punkty do rozmyślania.
I usłyszałem głos z nieba mówiący mi napisz: Błogosławieni umarli, którzy umierają w Panu (Ks. Ap. 14). Ludziom się zdawało, iż dokuczyli wyznawcom Chrystusa Pana, gdy skazali ich na śmierć, tymczasem śmierć dla nich nie była karą, ale nagrodą, chwałą, tryumfem.
Imię bezbożnych zginie, mówi Mędrzec Pański (Ks. Przyp. 10).
Byli potężnymi, bogatymi, sławnymi za życia, tymczasem w kilka lat po śmierci świat o nich zapomniał, a pamiątka sprawiedliwego z Chwała trwa na wieki.
Męczennicy Pańscy cierpieli dla Chrystusa Pana i przedwcześnie zginęli, ale dziś czcimy ich na Ołtarzach, gdyż Błogosławieni są, którzy umierają w Panu!
Modlitwa.
Boże, Który nam pozwalasz obchodzić dzień urodzin dla Nieba Świętych Męczenników Twoich Sergiusza i Bachusa, spraw, ażebyśmy w wiecznej szczęśliwości z ich towarzystwa się weselili. Amen.
Poznaj także żywot ŚŚ. Sergiusza, Bachusa, Marcelego i Apulejusza, Męczenników napisanego przez X. Piotra Skargi T.J.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego – dzień 7
- Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego – dzień 7
- uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 7
- Nauki katolickie na uroczystość Matki Boskiej Różańcowej.
- Arcybractwo Różańca Świętego.
- Sławni miłośnicy Różańca Świętego.
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Matki Boskiej Różańcowej: Nabożeństwo katolickie na Święto Matki Boskiej Różańcowej.
© salveregina.pl 2024