6 Października.
Św. Bruno.
— Grób znajduje się w klasztorze La Grande Chartreuse we Francji, który jest głównym domem Zakonu Kartuzów.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Patryjarcha Kartuzów, Św. Bruno, urodził się w Kolonii 1035 r. Od młodości pobożnym był, rozważnym i spokojnym. Celował w naukach, więc wysłali go rodzice do wyższych szkół w Paryżu, gdzie został doktorem teologii i filozofii. Wyświęcony na kapłana był profesorem teologii, a później kanonikiem w Reims. Zdarzyło się, iż jeden z paryskich sławnych profesorów uchodzący za uczciwego, zmarł, i podczas nabożeństwa w kościele wstał, wołając: jestem oskarżony- jestem osądzony – jestem potępionym. Położył się znowu, i umarł. Wielu widząc ten cud, poprawiło swe życie. Bruno zaś i wielu ludzi uczonych porzucili świat 1084 r. poszli na pustynię Kartuzję (Chartreuse), którą im darował biskup z Grenoble, i tu przygotowywali się na dobrą śmierć. Zbudowali sobie komórki w skałach, w których każdy z osobna mieszkał zajmując się rozmyślaniem i pracą. Na modlitwy schodzili się razem do kościoła zbudowanego w pośrodku. Całe życie milczeli, zamiast koszuli nosili włosiennice, a na niej habit biały i czarny płaszcz. Nigdy mięsa nie jedli, a w posty żywili się tylko suchym chlebem. Tak ostry żywot wiodąc czuli się wśród skał i samotności szczęśliwszymi aniżeli na świecie wśród dostatków. – W owym czasie uczeń Św. Brunona wyniesiony został na papiestwo i przyjął imię Urbana II. Ten nakazał mu przyjechać do Rzymu, i pomagać sobie w zarządzie Kościoła Świętego. Z posłuszeństwa pojechał, i wielce papieżowi był pomocnym. Urban II, uznając zasługi Brunona ofiarował mu biskupstwo, ale pokorny pustelnik podziękował za nie i prosił, aby mógł znowu na pustynię wrócić. Kazał mu papież założyć podobną Kartuzję we Włoszech. Udał się Bruno do Kalabrii, i tam odpowiednią pustynię w górach znalazł, zwaną della Torre. Tutaj zbudował kościół i domki dla pustelników, których zgromadziło się wielu z różnych stron Włoch. Wyniszczony pracami i ostrością żywota zgasł Św. Bruno 6 października 1101 r. Papież Leon X. zaliczył go w poczet Świętych, a Papież Grzegorz XV. święto jego obchodzić polecił w całym Kościele Świętym.
Punkty do rozmyślania.
W tym całe szczęście człowieka, i cel jego życia, aby dobrze umrzeć i być zbawionym. Św. Bruno pragnienie mając być rozwiązanym i być z Chrystusem Panem (Filip 1), porzucił świat, jego chwałę i dostatki, i poszedł na pustynię przygotować się do dobrej śmierci.
Ów zmarły profesor, który za życia uważanym był przez ludzi za człowieka poczciwego i zacnego, ukryte miał grzechy, za które został potępionym. Był starcem latami, a dzieckiem zasługami, czyli jak Izajasz Prorok mówi, był chłopięciem stuletnim, który poszedł na sąd z próżną ręką dobrych uczynków, a z pełną ręką grzechów.
Ludzi można okłamać, Pana Boga nie oszukasz. Choćby cię uważano za szlachetnego, zasłużonego, sławnego, Pan Bóg osądzi cię według twej wartości istotnej. Pamiętaj o tym!
Modlitwa.
Niech nas wspomoże, prosimy Cię, Panie, przyczyna Św. Brunona, Wyznawcy Twego, abyśmy obraziwszy Sprawiedliwość Twoją, przez modlitwy i zasługi jego, przebaczenie win naszych otrzymali. Amen.
Poznaj także żywot Św. Brunona, Wyznawcy napisanego przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Piotra Skargi T.J.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego – dzień 6
- Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego – dzień 6
- uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 6
© salveregina.pl 2024