Rozmyślania na wszystkie dni całego roku
z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.
PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO
O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.
TOM II.
KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ
DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.
Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.
Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.
Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.
Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.
Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.
W roztargnieniach mów:
Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.
„Oto jest Brama Pańska, sprawiedliwi nią wchodzić będą” — (Ps. 118/117/, 20).
PRZYGOTOWANIE. — Śmierć, o ile na nią patrzymy oczyma ciała, przeraża, napełnia bojaźnią. jeżeli jednak patrzymy na nią oczyma wiary, cieszy i sprawia, iż jej pragniemy. Jest ona bowiem bramą życia i koniecznie musi przez nią przejść, kto chce oglądać Pana Boga. Pan Jezus, umierając za nas, wyjednał nam Łaskę, iż śmierć życiem się dla nas staje. To też Święci, póki żyli na ziemi, najgoręcej pragnęli opuścić więzienie tego nędznego ciała i wejść do pałacu Niebios. jeżeli odczuwamy wielki wstręt do śmierci, jest to znakiem, iż mało kochamy Pana Boga.
I. — Śmierć, o ile na nią patrzymy oczyma ciała, przeraża, napełnia bojaźnią, jeżeli jednak patrzymy na nią oczyma wiary, cieszy i sprawia, iż jej pragniemy. Ona bowiem, jak mówi Św. Bernard, nie tylko jest kresem trudów i dopełnieniem zwycięstwa, ale jest również bramą życia i koniecznie musi przez nią przejść, kto chce wstąpić do euforii i widzenia Pana Boga. „Oto jest brama Pańska, sprawiedliwi nią wchodzić będą“. — Św. Hieronim prosił śmierć, mówiąc do niej: „Otwórz mi, siostro moja”. Śmierci, siostro moja, jeżeli ty bramy mi nie otworzysz, nie mogę wejść, by cieszyć się mym Panem. — Gdy Św. Karol Boromeusz ujrzał w swym domu obraz, przedstawiający szkielet zmarłego z sierpem w dłoni, wezwał malarza i polecił mu, aby ów sierp usunął, a zastąpił go złotym kluczem; chciał w ten sposób zapalać się coraz więcej pragnieniem śmierci, śmierć bowiem nam Niebo otwiera.
Św. Jan Chryzostom powiada: Gdyby król przygotował dla kogoś mieszkanie w swym zamku, ale tymczasowo polecił mu mieszkać w jakich barakach, jakżeby ów człowiek pragnął je opuścić i przenieść się do owego zamku. — W tym życiu dusza, póki w ciele pozostaje, jest jakby w więzieniu; oczekuje, aż będzie mogła wstąpić do Niebiańskiego Pałacu. Dlatego Dawid modlił się tymi słowy: „Wywiedź duszę mą z ciemnicy”. Święty starzec Symeon, trzymając w rękach Dziecię Jezus, prosił jedynie o śmierć, aby został uwolniony z więzienia tego życia. „Teraz puszczasz, Panie, sługę Twego w pokoju”. Prosi, aby został wypuszczony, mówi Św. Ambroży, jakoby siłą był na ziemi zatrzymany.
Jakże się cieszył cześnik faraona, skoro dowiedział się od Józefa, iż niebawem opuści więzienie i powróci na swe stanowisko! A czyż dusza, która kocha Pana Boga, nie miałaby się cieszyć, gdy usłyszy, iż niebawem opuści więzienie tej ziemi, by pójść do Nieba, aby tam cieszyć się Panem Bogiem? To też słusznie dzień śmierci Świętych nazywa się dniem ich narodzenia; przez śmierć bowiem rodzą się do tego szczęśliwego życia, które nigdy końca mieć nie będzie.
II. — Czytamy w żywocie Św. Jana Jałmużnika, iż pewien bogaty człowiek polecił Świętemu swego jedynego syna i dał mu wiele jałmużn, aby owemu synowi wyprosił u Pana Boga długie życie, ten jednak umarł niezadługo. Ojciec skarżył się na tę śmierć, ale Pan Bóg zesłał mu Anioła, który tak się odezwał do strapionego: Prosiłeś o długie życie dla syna, wiedz, iż on teraz cieszy się w Niebie.
Tę Łaskę wyjednuje nam Pan Jezus, jak to przepowiedział przez Proroka Ozeasza: „Będę śmiercią twoją, o śmierci”. Pan Jezus przez Śmierć Swoją sprawił, iż śmierć nasza życiem się staje. O Boże duszy mojej, ja biedny grzesznik na złą śmierć zasłużyłem, ponieważ gardziłem Tobą w przeszłości i odwracałem się od Ciebie; ale Syn Twój Cię uczcił, ofiarując Ci Swe Życie na Krzyżu. Przez tę cześć, jaką Ci złożył Twój Syn ukochany, przebacz mi zniewagi, jakie Ci wyrządziłem. Żałuję, Dobro Najwyższe, iż Cię obrażałem i przyrzekam Ci od dzisiaj jedynie Ciebie miłować. Od Ciebie spodziewam się zbawienia. Wszystko, co w tej chwili mam dobrego, jest Łaską Twoją, wszystko też do Ciebie odnoszę. „Z Łaski Bożej jestem to, com jest”. jeżeli w przeszłości znieważałem Ciebie, spodziewam się cześć Ci oddawać przez całą wieczność i błogosławić Twe Miłosierdzie.
Modlitwa.
Odczuwam wielkie pragnienie kochania Ciebie; jest ono Darem Twoim; dziękuję Ci za nie, Miłości moja. Wspieraj mnie, pomagaj mi dalej, jak to już rozpocząłeś. Spodziewam się od dzisiaj być Twoim, całkowicie Twoim. Wyrzekam się wszelkich przyjemności światowych. I czyż mogę mieć większą przyjemność, niż podobać się Tobie, mój Panie, który tak bardzo na miłość zasługujesz i tak mnie ukochałeś? Proszę Cię jedynie o miłość, mój Boże; spodziewam się, iż będę zawsze o nią prosił, aż śmierć w tej miłości mnie zastanie i pójdę do Królestwa Miłości, gdzie nie prosząc Cię już o nią, będę Cię kochał nieustannie przez całą wieczność, ze wszystkich sił swoich. Maryo, Matko moja, Która tak kochasz Pana Boga i tak pragniesz, aby Go kochano, spraw, abym Go bardzo miłował w tym życiu, a potem zawsze bardzo Go miłował w Niebie. Amen. (*II., 29)
Zachęcamy do:
- uczczenia Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 25
- uczczenia Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 25
- uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Bł. Władysława z Gielniowa: Nabożeństwo do Bł. Władysława z Gielniowa, Prezbitera, Patrona Polski.
- zobaczenia i wysłuchania filmu: 25 Września. Bł. Ładysława z Gielniowa, Wyznawcy. Niebiańskie zachwycenie i śmierć Bł. Ładysława. Warszawo, bądź wdzięczna.
© salveregina.pl 2024
