Sprawiedliwy (צַדִּיק caḏiq)

Jeśli sprawiedliwy odstąpił od sprawiedliwości, dopuszczał się grzechu i umarł, to umarł z powodu grzechów, które popełnił. (Ez 18,26)

בְּשׁוּב־צַדִּ֧יק מִצִּדְקָתֹ֛ו וְעָ֥שָׂה עָ֖וֶל וּמֵ֣ת עֲלֵיהֶ֑ם בְּעַוְלֹ֥ו אֲשֶׁר־עָשָׂ֖ה יָמֽוּת׃ ס

cum enim averterit se iustus a iustitia sua et fecerit iniquitatem morietur in eis in iniustitia quam operatus est morietur

ἐν τῷ ἀποστρέψαι τὸν δίκαιον ἐκ τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ καὶ ποιήσῃ παράπτωμα καὶ ἀποθάνῃ, ἐν τῷ παραπτώματι, ᾧ ἐποίησεν, ἐν αὐτῷ ἀποθανεῖται.

Człowiek sprawiedliwy, w pierwszym znaczeniu to człowiek, który trzyma się zasad, wypełnia przykazania, jest prawdomówny, można mu ufać. W Biblii człowiek sprawiedliwy, to ten kto pełni wolę Bożą, jak Noe czy święty Józef. W tym rozumieniu czyny sprawiedliwe nie wynikają z subiektywnej oceny tego co dobre, ale posiadają mocne fundamenty. Przede wszystkim człowiek sprawiedliwy wie, iż Tym, który jest Sprawiedliwy jest sam Bóg. Bóg, który dał ludziom prawa i nakazy, by wypełnianie ich pomogło im w pielgrzymce do wieczności. Puntem odniesienia jest więc Prawo Boże. Człowiek w swoich wyborach ma się do czego odwołać. Jest jednak w swoim człowieczeństwie i wyborach zupełnie wolny, oznacza to, iż może wybrać życie sprawiedliwe, pełniąc wolę Bożą, żyjąc miłością lub może wybrać życie bez Boga, w grzechu, które prowadzi do zguby, do zatracenia, w ostateczności do potępienia.
W życiu ciągle wybieramy, droga sprawiedliwego nie jest łatwa. Czuwajmy, bo jak Bóg mówi przez proroka Ezechiela, człowiek wierzący i sprawiedliwy może pobłądzić, może zejść z dobrej drogi. Nierzadko popełniamy błędy, grzesząc, wybierając prostszą, łatwiejszą i przyjemniejszą drogę. Ważne, żeby w czas się reflektować i odwrócić serce od niesprawiedliwości. Póki żyjemy zawsze jest szansa na powrót do Boga, dla nas samych, czy tych, którzy żyją obok, ważne żeby nie stracić nadziei i walczyć do końca, bo niebo jest warte naszego trudu i zmagania.