Rodzice św. Jana Chrzciciela

5 listopada Kościół Katolicki wspomina świętych Elżbiety i Zachariasza, rodziców Jana Chrzciciela.

źródło: EWTN Polska Tekst został opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska. Dziękujemy, iż czytasz ten artykuł. jeżeli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.

Elżbieta, bliska krewna Maryi, pochodziła z rodu Aarona, a Zachariasz był kapłanem w Świątyni Jerozolimskiej. Przez wiele lat pozostawali bezdzietni, co w kulturze żydowskiej uznawano za znak braku Bożego błogosławieństwa. Zwiastowanie narodzin Jana Chrzciciela bardzo wpłynęło na dalsze życie Zachariasza. Jak na człowieka wielce pobożnego zareagował brakiem zaufania do słów anioła Gabriela. W przeciwieństwie do Elżbiety, nie miał pełnego zaufania do słów Boga mimo iż anioł rzekł: „Ja jestem Gabriel, który stoi przed Bogiem. Zostałem posłany, aby mówić z tobą i by donieść ci tę dobrą nowinę” (Łk 1, 19). Zareagował bardzo po ludzku – …moja żona jest w podeszłym wieku, nie może zajść w ciążę i urodzić syna…, co anioł Gabriel skwitował: „Nie uwierzyłeś słowom moim, które się wypełnią we adekwatnym czasie” (Łk 1, 20). Dlatego, iż kapłan zwątpił został ukarany utratą mowy. Ta kara miała trwać aż do chwili narodzin dziecka.

O Elżbiecie wiemy, iż uwierzyła w obietnicę daną przez Gabriela. Jej wiara była tak głęboka, iż w scenie Nawiedzenia przez Maryję pod natchnieniem Ducha Świętego wypowiedziała znane słowa: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona”.

Zachariasz odzyskał mowę dopiero w dniu obrzezania syna, kiedy napisał na tabliczce jego imię – Jan. Tradycja Kościoła Wschodniego głosi, iż w czasie prześladowań Heroda Elżbieta wraz z synem ukryła się w górach, a Zachariasz, nie chcąc zdradzić miejsca ich pobytu, został zamordowany.

Do historii zbawienia Zachariasz dostał się za sprawą Jana Chrzciciela, Elżbieta także dlatego, iż była matką Jana, ale jeszcze bardziej dlatego, iż łączyło ją coś szczególnego, prócz więzów krwi, z Maryją.

Historia Elżbiety i Zachariasza jest przykładem głębokiej wiary, cierpliwości i ostatecznie – w przypadku Zachariasza – całkowitego zaufania wobec Bożej woli.

W odróżnieniu od Zachariasza rzadko patronującego chrześcijańskim mężczyznom, imię Elżbieta jest bardzo popularne po dzień dzisiejszy.

Hymn Zachariasza

„Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
bo swój lud nawiedził i wyzwolił.
I wzbudził nam potężnego Zbawcę
w domu swojego sługi, Dawida,
zgodnie z tym co zapowiadał od dawna
ustami swych świętych proroków:
że nas wybawi od naszych wrogów
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą,
aby okazać miłosierdzie naszym ojcom
i wspomnieć swe święte przymierze,
przysięge, jaką złożył naszemu ojcu Abrahamowi.
I da nam,
że wybawieni z rąk wrogów
będziemy Mu służyć bez lęku,
w świętości i sprawiedliwości wobec Niego
przez wszystkie dni nasze.
A ty, chłopcze, będziesz nazwany prorokiem Najwyższego,
bo pójdziesz przed Panem przygotować Jego drogi.
Jego ludowi dasz poznać zbawienie,
przez odpuszczenie mu grzechów.
Dzięki miłosiernej litości naszego Boga
nawiedzi nas z wysoka Wschodzące Słońce,
które objawi się pogrążonym w ciemności
i cieniu śmierci
i poprowadzi nas na drogę pokoju”