POŚWIĘCENIE OBRAZU Jezusa Króla Miłosierdzia w Wilnie 22 czerwiec 2024 r.
W 2024 roku obchodzony jest jubileusz 90 rocznicy namalowania obrazu Jezusa Miłosiernego
Rozpoczęcie pracy malarskiej obrazu Jezusa Miłosiernego przez Eugeniusza Kazimirowskiego, nastąpiło w Wilnie w styczniu 1934 a zakończone zostało w czerwcu 1934 r.
Do tego obrazu przypisał Pan Jezus obietnice „Obiecuję iż dusza która czcić będzie ten obraz nie zginie. Obiecuję także, już tu na ziemi zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci Ja sam bronić ją będę jako swojej chwały (Dz.47, 48) .
Św. Siostra Faustyna Kowalska, dokładnie podawała Eugeniuszowi Kazimirowskiemu postać Jezusa, który jej się uprzednio objawił i powiedział.: „ namaluj obraz według rysunku który widzisz, z podpisem „Jezu ufam Tobie”, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie”.
W tej okoliczności związanej z malowaniem tego obrazu Pan Jezus powiedział o Sobie: Jestem Królem Miłosierdzia (Dz. 88 ) To przesłanie jest czytelnym przesłaniem dla człowieka, dla Polski, i dla Narodów, w realizacji budowy Królestwa Bożego. Człowiek a także ludzkość ma to przyjąć, uwierzyć, oraz oddawać hołd Jezusowi Królowi Miłosierdzia i do Niego się zwrócić o ratunek.
Obraz Jezusa Króla Miłosierdzia powstał we Wspólnocie wiernych, stowarzyszonych: w Legionie Małych Rycerzy Miłosiernego Serca Jezusowego i został intronizowany w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie – Łagiewnikach, na nocnym czuwaniu Grupy przed świętem Chrystusa Króla w 16 listopada 2019 r. Jest to dzień wspomnienia Matki Bożej Ostrobramskiej.
Ukoronowanie obrazu Jezusa Miłosiernego jest wypełnieniem przesłania Pana Jezusa, który sam nadał sobie tytuł Króla Miłosierdzia.
Ukoronowany obraz Jezusa Miłosiernego, odzwierciedla chwałę Ludu i wyraża dziękczynienie Jezusowi Królowi Miłosierdzia za Jego wielkie miłosierdzie okazywane nam stale, oraz umacnia nadzieję tryumfu Miłosierdzia Bożego nad światem i w duszach ludzkich. Jest także dążeniem do ogłoszenia Jezusa Miłosiernego Królem Polski, na podstawie aktu Łagiewnickiego z 2016 r. co łączy pragnienia i modlitwy rzeszy wiernych.
Światłem na tej drodze jest udzielone błogosławieństwo Papieża św. Jana Pawła II i wydane polecenie: „Róbcie wszystko – módlcie się, aby Pan Jezus Król Miłosierdzia był ogłoszony Królem Polski”. Było to w Watykanie na osobistej audiencji Apostolskiej Grupy Miłosierdzia Bożego z Krakowa dn. 19.04.1998 r w obecności ówczesnego sekretarza ks. Mieczysława Mokrzyckiego. Dokumenty w tej sprawie przekazane zostały do Episkopatu Polski i licznym Biskupom.
Wspólnie z Grupą Pelplińską Legionu MRMSJ uczestniczyliśmy w jubileuszowych uroczystościach w Płocku 22 lutego 2021 z racji 90 rocznicy objawienia się Pana Jezusa św. S. Faustynie, w obrazie „Jezu ufam Tobie.” Podczas tej uroczystości przekazana została do tamtejszego Sanktuarium figura Pana Jezusa Króla Miłosierdzia, którą poświęcił św. Jan Paweł II w Watykanie w listopadzie 2003 r.
PIELGRZYMKA DO WILNA na jubileusz 90 rocznicy namalowania obrazu Jezusa Miłosiernego.
Okoliczności pielgrzymki do Wilna były nieprzewidziane, skromne i ukryte, które postaram się również w tym duchu przekazać, dla rozradowania serc waszych, drodzy Mali Rycerze i Czciciele Miłosierdzia Bożego.
Syn mój, Paweł był zafascynowany pobytem w Wilnie, gdzie turystycznie przebywał w kwietniu 2024r. Po powrocie zaproponował mi wspólny wyjazd w czerwcu br. na zwiedzanie tego pięknego miasta. Dopiero w tej okoliczności skojarzyliśmy, iż czerwiec 2024 jest 90 rocznicą namalowania obrazu Jezusa Miłosiernego w Wilnie.
Ponieważ pamiętałam w jakich okolicznościach nastąpiła intronizacja wileńskiego obrazu Jezusa Króla Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach w 2019 r, i iż Stowarzyszenie MRMSJ jest fundatorem tego obrazu, skontaktowałam się z Prezesem Zarządu Legionu Małych Rycerzy Miłosiernego Serca Jezusowego Wiesławem Kaźmierczakiem. Zaproponowałam, abyśmy wspólnie odbyli pielgrzymkę do Wilna z tym obrazem Jezusa Króla Miłosierdzia. Prezes wyraził opinię, iż przekaże nam ten obraz na pielgrzymkę do Wilna, ale nie ma możliwości osobiście w niej uczestniczyć.
Tutaj zamieszczę małą dygresję. Pan Wiesław przez kilka lat jakie upłynęły od intronizacji (16.11.2019) obrazu Jezusa Króla Miłosierdzia w Łagiewnikach, przetrzymywał ten obraz w domu. Kilka dni przed otrzymanym telefonem w sprawie wyjazdu do Wilna – Prezes spojrzał na wizerunek i wprost zadał pytanie Panu Jezusowi: „Panie Jezu, co dalej z tym obrazem ?„ i odpowiedzią była propozycja poświęcenie obrazu w Wilnie.
Nie ugięłam się pod ciężarem tego obowiązku, ale w modlitwie oddaliśmy pielgrzymkę do Wilna i jej owoce Ostrobramskiej Matce Miłosierdzia.
Został nie cały miesiąc do zorganizowania wyjazdu i do wspólnego wytyczenia działań. Obraz został dostarczony do Krakowa i przedstawiony Opiekunowi naszej Grupy Miłosierdzia, Ojcu Stanisławowi byłemu Generałowi Paulinów, który zasugerował zmiany dotyczące korony.
Po uzgodnieniu z Prezesem Legionu, zmiany w koronie dokonane zostały w pracowni Artystycznej Pani Magdaleny Wąsowicz w Krakowie, a następnie koronę pozłocono i została osadzona na obrazie tak jak wskazał to Ojciec Stanisław. Pielgrzymkę do Wilna rozpoczęliśmy od Nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego w Łagiewnickim Sanktuarium. Po Mszy św. nastąpiło poświęcenie obrazu Jezusa Króla Miłosierdzia, dla uczczenia chwały Jezusa Chrystusa najwyższego Króla w potędze Jego nieprzebranego miłosierdzia.
Sprawy organizacyjne zostały „wyznaczone odgórnie”
Zakwaterowanie otrzymaliśmy w domku, w którym w tamtym czasie mieszkał błogosławiony ks. Michał Sopoćko. Zajmował on mieszkanie na piętrze, a na parterze mieszkał malarz Eugeniusz Kazimirowski i tu miał swoją pracownię. Ks. Michał Sopoćko powierzył mu malowanie obrazu, co trwało od stycznia 1934 do końca czerwca 1934. Tu przychodziła św. Siostra Faustyna, aby udzielać malarzowi wskazówek…..
Obecnie domek ten zajmują Siostry Jezusa Miłosiernego. W byłej pracowni malarskiej, gdzie powstał obraz, urządzona jest Kaplica. Jedyny pokój gościnny – pokój Faustyny przeznaczony jest na zakwaterowanie pielgrzymów. Ten właśnie pokój otrzymaliśmy na czas pobytu w Wilnie od 20 – 24 czerwca 2024. Mieliśmy też dostęp do kaplicy zakonnej Sióstr.
22 czerwca 2024 r. została skierowana na piśmie prośba do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Wilnie, o poświęcenie obrazu Jezusa Króla Miłosierdzia jako wotum błagalne o POKÓJ
W piśmie tym zaznaczone zostało, iż Pan Jezus w najwyższej potędze swej królewskiej władzy, jaką jest Jego nieprzebrane miłosierdzie, podaje ludzkości tę ostatnią deskę ratunku:
„Nie znajdzie ludzkość uspokojenia dopokąd się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia Mojego (Dz.300)
W dniu 22 czerwca 2024 po nabożeństwie do Miłosierdzia Bożego ks. Rektor poświęcił wizerunek Jezusa Króla Miłosierdzia, co potwierdził swoim podpisem i pieczątką Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Wilnie.
Gdy obraz został przedstawiony do poświęcenia, ks. Rektor powiedział: „Jaki piękny obraz i dodał, iż bł. ks. Michał. Sopoćko powiedział, iż jest to obraz Króla Miłosierdzia. „Te słowa Ks. Rektora i bardzo pozytywna reakcja na prośbę poświęcenia obrazu, sprawiła nam serdeczną radość. Znacząca była w tym dniu treść Ewangelii na Mszy świętej i słowa Pana Jezusa „starajcie się o królestwo Boże, a reszta będzie wam dodana”. Jakże te słowa komponują się do napisu na tabliczce wotywnej przytwierdzonej do obrazu: „Jezu Królu Miłosierdzia przyjdź królestwo Twoje”. Ta w tej chwili umieszczona tabliczka na obrazie, ma tę samą prośbę, jaka zapisana była na złotej płytce, którą Polacy, umieścili jako wotum błagalne przy pierwszym obrazie Jezusa Miłosiernego w Wilnie. Teraz jesteśmy kontynuatorami tej historycznej prośby Polaków z Wileńszczyzny.
W tym dniu podczas nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, Sanktuarium wypełniło się liczną grupą pielgrzymów z Polski z miejscowości Gryfino. Ks. Rektor uzupełnił informację o obrazie Jezusa Miłosiernego stwierdzeniem, iż z powstaniem tego obrazu nastąpiło „BOŻE NARODZENIE”, bo stąd obraz rozszedł się na cały świat w kilku wersjach. Uzupełniłam to potem w rozmowie z Księdzem że: ZWIASTOWANIE OBRAZU było w Płocku, a Ksiądz to potwierdził.
Po poświęceniu obraz przedstawiliśmy w klasztorze Siostrze Serafinie, której bardzo się on podobał. Poleciła położyć obraz na ołtarzu w Kaplicy, a następnie odmówiłyśmy koronkę do Miłosierdzia Bożego. W tym czasie napłynęła duża grupa pielgrzymów z okolic Łodzi. Mówili, iż odwiedzają Sanktuarium urodzin i chrztu św. Faustyny w Świnicach Warckich.
Siostra Serafina zrobiła prelekcję o powstaniu pierwszego obrazu i o jego znaczeniu duchowym. Zaznaczyła, iż ta kaplica jest miejscem dawnej pracowni malarskiej, w której powstał pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego.
Po modlitwie zamierzałam zabrać obraz do naszego pokoju, ale Siostra powiedziała, żeby został na ołtarzu do rana.
Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego – słowa Kard Franciszka Macharskiego (14.04. 1985)
„To nie jest jedno więcej nabożeństwo, to nie jest jedna więcej książeczka i obraz. Z nikim i niczym nie konkurujące, darujcie to słowo – nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego, decydujące o losach świata, o losach ludzkości. Żadna dyplomacja, żadna polityka, żadna ludzka przemyślność i umiejętność nie uratuje tego, co wydaje się idzie ku zgubie gotowanej przez człowieka nie tylko jednemu człowiekowi, ale ludzkości – jak tylko ten Jezus. Ten ukrzyżowany i Zmartwychwstały.”
Św. Jan Paweł II dokonał Aktu zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu w 2002 r
W dniu 23 czerwca odbyliśmy pielgrzymkę do Ostrej Bramy, podziękować Maryi, Matce Miłosierdzia za powstanie obrazu Jezusa Miłosiernego w Wilnie, oraz za łaskę oddania czci i chwały Panu Jezusowi Królowi Miłosierdzia w poświęconym w tej chwili na 90 rocznicę jego namalowania .
W tej okoliczności złożone zostało do Kościoła przy Ostrej Bramie wotum: ryngraf Królowej Korony Polskiej w następującej intencji: „Królowo Korony Polskiej wyproś Boże błogosławieństwo i pokój Obojga Narodom, Polskiemu i Litewskiemu przez Chrystusa Króla Miłosierdzia.”
Ksiądz po potwierdzeniu przyjęcia ryngrafu i po wpisaniu do księgi wotywnej, powiedział: „Będziemy się modlić w tej intencji.”
Ważnym wydarzeniem w historii cudownego obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej jest nałożenie koron w 1927 r., oraz nadanie Maryi tytułu Matki Miłosierdzia i Królowej Korony Polskiej. W tej uroczystości brał udział Józef Piłsudzki i Prezydent Polski Ignacy Mościcki.
W książce Ks. prof. Andrzeja Witko pt. „Obraz Bożego Miłosierdzia„ jest istotny fragment dotyczący Sanktuarium Matki Miłosierdzia w Ostrej Bramie: „Tak więc z niepojętej miłości Bożej, obraz miłosiernego Chrystusa, został po raz pierwszy publicznie pokazany wiernym dla uczczenia w sanktuarium Matki Miłosierdzia w Ostrej Bramie. Fakt ten posiada swoje głębokie uzasadnienie w ikonografii wizerunku Madonny Ostrobramskiej. Obraz Matki Miłosierdzia, stanowi bowiem część dyptyku tzw. Deesis, w którym postać Bramnej Madonny pochyla się przed Najświętszym Salwatorem, Chrystusem Zmartwychwstałym. Obraz Bożego Miłosierdzia stanowi jeden z najwspanialszych przykładów wizerunków Chrystusa Salwator, a zważywszy, iż Sam Zbawiciel jest autorem idei tego malowidła, dalsze porównanie nie wymaga komentarza.”
Nasz pobyt w Wilnie był wielką zadumą nad znaczącymi oznakami polskości na tej Ziemi Obojga Narodów. Są to przepiękne świątynie, pałace, uniwersytet, uczelnie, opera, muzeum, pomniki wieszczów i inne. Jakże wymowne jest też świadectwo o Najjaśniejszej Rzeczypospolitej znaczone grobami przodków na cmentarzu Rossa, wielkich zasłużonych Polaków w sprawę budowy wiary, kultury i ładu moralnego w duchu narodowym. Grób Matki i złożone w nim serce Józefa Piłsudzkiego a przy nim rzędy białych mogił żołnierzy poległych w bitwie o Polskę z bolszewikami. Mogiły powstańców styczniowych.
Droga na Litwę prowadzi w znacznej części już za Warszawą przez obszary równinne, rolno–leśne, co w dalszej drodze daje przewagę nieprzerwanej puszczy z prześwitującymi jeziorami. Puszcza ta jest żywotną siła przyrody, kojarzącej się z opisami poetów i wieszczów, jej nostalgicznego piękna, legend i wierzeń które zaszyły się w nieprzebranych kniejach, zamglonych jeziorach i żyją do dziś.
Wśród ruchu turystycznego Polaków do różnych regionów świata, ten świat dawnego piękna historii i tradycji polskiej na Litwie powinien ożywić się osobistymi doświadczeniami udziału w przeżyciu wspomnień dawnych wieków „ku pokrzepieniu serc” i odczuciu miłości kochanej Ojczyzny.
Niepokalane Serce Matki Miłosierdzia, przyczyń się za nami u Króla Miłosierdzia.
Boże zbaw Polskę! Amen.
Krystyna Hajduk
