Przypodobać się (ἀρέσκεια areskeía)

by już postępować w sposób godny Pana, ku pełnemu [Jego] upodobaniu, wydając owoce wszelkich dobrych czynów i wzrastając przez głębsze poznanie Boga

περιπατῆσαι ἀξίως τοῦ κυρίου εἰς πᾶσαν ἀρεσκείαν ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ καρποφοροῦντες καὶ αὐξανόμενοι τῇ ἐπιγνώσει τοῦ θεοῦ,

Kol 1, 10


Zdarza się, iż dzieci, gdy chcą okazać swoją miłość rodzicom i im się przypodobać, robią laurki używając przy tym całej mocy swojego talentu. Nie ma się co oszukiwać. Niejednokrotnie mogłyby te dzieła znaleźć się w Sèvres pod Paryżem jako wzorzec turpizmu, a prawdopodobnie i sam Picasso mógłby pęknąć z zazdrości nad formą. Chęci są – zdolności nie zawsze. Każdy mądry rodzic spojrzy nie tylko na samo wykonanie, ale też na motywację, wiedząc, iż talent potrzebuje czasu, aby się rozwinąć.
Przypodobanie się (ἀρέσκεια) Bogu ściśle wiąże się z Jego oczekiwaniami wobec nas. Nie jest to jednak relacja jak pracownik – pracodawca, a Kochający i kochany.