Poznajemy, iż my trwamy w Nim,
a On w nas, bo udzielił nam ze swego Ducha.
Ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἐν αὐτῷ μένομεν καὶ αὐτὸς ἐν ἡμῖν, ὅτι ἐκ τοῦ πνεύματος αὐτοῦ δέδωκεν ἡμῖν.
(1 J 4,13)
Pozostawać (μένω) można tylko teraz. Pomiędzy byłem, a będę jest przestrzeń dla bycia w obecności (pleonazm zamierzony). Bóg jest Tym, Który Jest, a Jego miłość nieskończona.
