Poznanie (דַּעַת ḏa‘aṯ)

… bojaźń Pańską zrozumiesz, osiągniesz poznanie Boga (Prz 2,5)

אָ֗ז תָּ֭בִין יִרְאַ֣ת יְהוָ֑ה וְדַ֖עַת אֱלֹהִ֣ים תִּמְצָֽא׃

tunc intelleges timorem Domini et scientiam Dei invenies

τότε συνήσεις φόβον κυρίου καὶ ἐπίγνωσιν θεοῦ εὑρήσεις.

Poznanie to znajomość czegoś lub kogoś. Istnieją różne sposoby poznawania otaczającego świata. Można to robić dzięki intelektu, zdobywając wiedzę, czy dzięki zmysłów, obserwacji, doświadczenia.

Od dziecka uczmy się i poznajemy rzeczywistość, w której żyjemy oraz ludzi, którzy są obok nas. Poznanie może mieć różne poziomy. Można znać kogoś lub coś tylko teoretycznie, np można wiedzieć jak wygląda Wieża Eiffla, znać dużo szczegółów na temat jej konstrukcji nigdy nie będąc w Paryżu. Można znać kogoś sławnego, jakiegoś aktora, piosenkarza, czy sportowca nie mając z nim osobistej relacji, ponieważ jest ona dla nas nieosiągalna. Można o człowieku, który żył wieki temu jak np. któryś ze świętych wiedzieć bardzo dużo, choćby czuć, iż ma się z nim jakąś duchową więź ale nie można nawiązać zwykłej relacji ludzkiej, przyjacielskiej. A można też być z kimś, kto jest nam bardzo bliski, w zażyłej relacji, przyjacielskiej czy małżeńskiej, wtedy wzajemne poznanie przechodzi na głębszy poziom.

Bóg zna nas jak nikt inny, jest naszym Stwórcą, Okupicielem, zna nasze serca i myśli, widzi całe nasze życie, rozumie nas lepiej niż my samych siebie. Nasze życie jest ciągłym poznawaniem Jego. Sam Bóg daje nam do tego łaskę, daje nam mądrość i jeżeli szczerze Go szukamy, szczerze pragniemy go poznać, postępujemy tak jak On tego dla nas chce, wtedy możemy na miarę naszych ludzkich możliwości poznać Boga w Jego miłości do nas, w Jego dziele stworzenia i odkupienia i dojść do wieczności z Nim.

Hebrajskie słowo