A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie wyjdzie dla mnie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. (Mi 5,1)
וְאַתָּ֞ה בֵּֽית־לֶ֣חֶם אֶפְרָ֗תָה צָעִיר֙ לִֽהְיוֹת֙ בְּאַלְפֵ֣י יְהוּדָ֔ה מִמְּךָ֙ לִ֣י יֵצֵ֔א לִֽהְיֹ֥ות מוֹשֵׁ֖ל בְּיִשְׂרָאֵ֑ל וּמוֹצָאֹתָ֥יו מִקֶּ֖דֶם מִימֵ֥י עוֹלָֽם׃
Et tu Bethlehem Ephrata parvulus es in millibus Iuda: ex te mihi egredietur qui sit dominator in Israel, et egressus eius ab initio, a diebus æternitatis.
Καὶ σύ, Βηθλεεμ οἶκος τοῦ Εφραθα, ὀλιγοστὸς εἶ τοῦ εἶναι ἐν χιλιάσιν Ιουδα· ἐκ σοῦ μοι ἐξελεύσεται τοῦ εἶναι εἰς ἄρχοντα ἐν τῷ Ισραηλ, καὶ αἱ ἔξοδοι αὐτοῦ ἀπʼ ἀρχῆς ἐξ ἡμερῶν αἰῶνος.
Pochodzenie (מוֹצָאָה môṣʽā՚â), rzeczownik ten pochodzi od rdzenia יצא, który w języku hebrajskim używany jest do określenia różnych form „wyjścia”, „wyjście na zewnątrz”, „odejście z jakiegoś miejsca” lub „wyprowadzenie”. Rzeczownik môṣʽā՚â ma taki sam zakres semantyczny jak czasownik, który związany jest z wielką tradycją Exodusa „wyjścia z niewoli egipskiej”, ale oznacza także „źródło”, „wschód słońca”, „pochodzenie”.
W dzisiejszym pierwszym czytaniu (Mi 5,1-4), rdzeń ten pojawia się dwukrotnie w pierwszym zdaniu: „A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie mi wyjdzie (יצא) Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie (יצא) Jego od początku, od dni wieczności” (Mi 5,1). Jak zauważamy proroctwo dotyczy Betlejem, z którego „wyjdzie (יצא)”, to znaczy narodzi się w nim władca całego Izraela, pomimo tego, iż Betlejem należy do najmniejszych spośród plemion Judy. Zaskakującym jest jednak powiązanie tego „wyjścia”, czyli narodzenia w czasie, z prawdziwym pochodzeniem Tego, który narodzi się w Betlejem: „pochodzenie (יצא) Jego od początku, od dni wieczności”. Ten, który wyjdzie z Betlejem, tak naprawdę wyjdzie z „dni wieczności”. Proroctwo Micheasza nie tylko objawia miejsce narodzin Mesjasza, ale też ujawnia Jego prawdziwe pochodzenie (מוֹצָאָה môṣʽāâ).
