PIĄTEK PO IV NIEDZIELI POZOSTAŁEJ PO TRZECH KRÓLACH, TJ. EPIFANII. Rozmyślanie. Kapłaństwo. (O. GABRIEL OD ŚW. MARII MAGDALENY)

Kapłaństwo jest wyjątkowym powołaniem do Służby Panu Bogu i ludziom. Jako pasterze wspólnoty, kapłani prowadzą wiernych w modlitwie, Sakramentach Świętych i życiu duchowym. Rozważania o Kapłaństwie pomagają zrozumieć istotę tej posługi i jej znaczenie w Kościele Świętym. Odkryj głębię Kapłaństwa i jego rolę w umacnianiu naszej Wiary i relacji z Panem Bogiem.

Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

Rozmyślanie.

KAPŁAŃSTWO.

Rozważanie.

1. Na Kościół Święty, Mistyczne Ciało Chrystusa, nie należy patrzeć jako na coś czysto duchowego, czego nie można ani dosięgnąć, ani oglądać. Jest on ciałem kon- kretnym, widzialnym w swoich członkach, którymi są wierni zjednoczeni pod przewodnictwem pasterzy. ,,Jako bowiem w jednym ciele wiele członków mamy, a wszystkie członki nie mają tej samej czynności” (Rzym. 12, 4), tak w Kościele są członki, które mają różne znaczenie i różne obowiązki: a więc są w nim wierni i są pasterze, tj. kapłani ustanowieni przez Chrystusa dla przewodnictwa dusz. Powiedzieć, iż Pan Jezus nas uświęca i kieruje nami przez Kościół Święty, znaczy tyle co powiedzieć, iż nas uświęca i kieruje nami przez kapłanów z Biskupami i Papieżem na czele. Całą władzę, którą Pan Jezus dał Swojemu Kościołowi, złożył w ręce kapłanów, których powołał i wybrał spośród ludu i ustanowił swoimi sługami: ,,Jako Mnie posłał Ojciec i Ja was posyłam… Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi” (Jan 20, 21; Łuk. 10, 16).

Całe znaczenie i wartość kapłana polega na tym ustanowieniu go przez Chrystusa, na tym jego obowiązku przedstawiciela i sługi Pana Jezusa. Muszą być świadomi tego wybrańcy Pana, aby mogli żyć na wysokości swojego powołania. ,,Kapłani — powiada Św. Pius X — są obowiązani do świętości jako przyjaciele i przedstawiciele Boga Trzykroć Świętego!” Powinni być tego świadomi również i wierni, aby widzieć i czcić w kapłanach Samego Chrystusa. ,,W Imieniu Chrystusa poselstwo sprawujemy, jakby Sam Bóg przez nas upominał”, napisał Św. Paweł Apostoł do Chrześcijan w Koryncie (II. Kor. 5, 20), okazując im dokładnie znaczenie swego autorytetu kapłańskiego. A Św. Katarzyna ze Sieny zachęcała swych uczniów, aby na kapłanów patrzyli tylko jako na ,,szafarzy Krwi pokornego i Niepokalanego Baranka”, nie zwracając uwagi na błędy, które mogą popełniać. Kapłan zawsze pozostaje człowiekiem omylnym, mogącym błądzić, ale nie przestaje być przez to Pomazańcem Pańskim, naznaczonym na wieki Jego pieczęcią, mającym władzę poświęcać Ciało Chrystusa, udzielać Sakramentów Świętych, mówić do ludu w Imieniu Pana Boga.

2. Bez kapłaństwa nie mielibyśmy Eucharystii, nie mielibyśmy tej nieomylnej pociechy, iż mówi do nas Pan Bóg: ,,Odpuszczają ci się grzechy twoje” (Mat. 9, 2). Bez kapłaństwa kościoły byłyby puste, szkoły zeświecczone, nowożeńcy pozbawieni błogosławieństwa Bożego, umierający ostatnich pociech, dzieci zostawione na pastwę zła, cała ludzkość byłaby pogrążona w nędzy i nie miałaby nikogo, kto by ją mógł podnieść i przyprowadzić do Pana Boga, wyjednać Łaskę i przebaczenie. Ale Pan Jezus, jedyny Pośrednik między Bogiem a ludźmi ustanowił Kapłaństwo właśnie po to, aby spełniać dalej wśród nas widzialnie Swoje Dzieło pośrednictwa, zbawienia i uświęcenia.

Kapłan towarzyszy nam we wszystkich chwilach życia. Udziela Chrztu Świętego nowo narodzonym, udziela nam Sakramentów Świętych, zaprawia do zrozumienia Rzeczy Bożych, wskazuje drogę do dobra, błogosławi naszym ideałom, podtrzymuje w drodze, umacnia w ostatniej godzinie. Praca to bardzo często ukryta, zapoznana, nigdy należycie nie doceniona, a jednak tak bezcenna i ważna.

Obowiązek wdzięczności za Dar Kapłaństwa spoczywa na każdym Chrześcijaninie: przede wszystkim wdzięczności względem Pana Jezusa, iż je ustanowił, a potem względem tych wszystkich, którzy wypełniają to wzniosłe posłannictwo. Ta wdzięczność ma się objawiać nie tylko przez głęboką cześć i synowski posłuch wobec sługi Bożego, ale także przez modlitwę i gorliwą pomoc kapłaństwu. Sam Pan Jezus nas tego uczył: ,,Proście Pana żniwa, aby wysłał robotników na żniwo swoje” (Mat. 9, 38). ,,Jaka modlitwa — wyjaśnia Pius XI — może być milszą Najświętszemu Sercu Zbawiciela?… Proście a otrzymacie: proście o dobrych i świętych kapłanów, a Pan nie odmówi ich Swemu Kościołowi” (Ad Catholici Sacerdotii).

Z modlitwą połączmy uczynki, które ,,strzegą, rozwijają, wspomagają powołania kapłańskie” (tamże). Błogosławione te rodziny, które miały zaszczyt dać Panu Bogu kapłana; błogosławieni ci wszyscy, którzy modlitwą, ofiarą i uczynkami przyczyniają się do urobienia świętych kapłanów.

Zachęcamy do:

1. podjęcia ratunku Dusz Czyśćcowych w miesiącu Listopadzie im poświęconym: Listopad – miesiąc dusz czyśćcowych dzień 8
2. Myśli i nauki o Sądzie Ostatecznym. Dzień 8. Znaki Sąd Ostateczny poprzedzające. Cz. 3
3. Modlitwy na cmentarzu za dusze zmarłych.
4. Modlitwy za dusze zmarłych krewnych i przyjaciół.

Poznaj także żywot Bł. Jana Duns-Skota napisanego przez X. Juliana A. Łukaszkiewicza.