5 myśli Nauk Świętych:
5 wskazówek od wielkich duchowych mistrzów:
Niech te myśli i wskazówki pomogą ci w głębszym rozważaniu Tajemnicy Oblubienicy Ducha Świętego i otwarciu się na działanie Bożej Łaski. |
Rozmyślanie.
OBLUBIENICA DUCHA ŚWIĘTEGO.
OBECNOŚĆ BOŻA. — O Maryo, Oblubienico Ducha Świętego, uczyń mnie pojętnym na Jego Boskie poruszenia.
Rozważanie.
1. Najświętsza Marya Panna, mówi Św. Augustyn, „jedyna zasłużyła sobie być nazwaną Matką i Oblubienicą” Boga. Stała się Matką Pana Boga, jako Oblubienica Ducha Świętego: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i Moc Najwyższego Cię zacieni” (Łk 1, 35), powiedział Jej Anioł, wyjaśniając tajemniczy i Boski sposób, w jaki miała stać się Matką, i to Matką Syna Bożego. W tej chwili Duch Święty, Który już posiadał Duszę Maryi od pierwszej chwili Jej Niepokalanego Poczęcia, zstąpił na Nią z tak wyjątkową pełnością, iż ukształtował w Niej Najświętsze Ciało Pana Jezusa. Słusznie więc Marya zasługuje na tytuł Oblubienicy Ducha Świętego. Jest Jego własnością, Świętym Przybytkiem, Świątynią.
Do Niej Boski Pocieszyciel może słusznie skierować te słowa Pieśni nad Pieśniami: „Ogrodem zamkniętym jesteś, Siostro moja, Oblubienico moja, ogrodem zamkniętym, zdrojem zapieczętowanym” (Tamże 4, 12). Ogród zamknięty, który nigdy nie był naruszony choćby przez chwilę cieniem grzechu, ani poruszany wichrem nieuporządkowanych namiętności, ani też opanowany jakimkolwiek przywiązaniem do stworzenia. „Do duszy Najświętszej Panny Maryi wyjaśnia Św. Jan od Krzyża nie przeniknęła żadna forma jakiegoś stworzenia i nigdy nią nie powodowała. Jej poruszenia po- chodziły zawsze z działania Ducha Świętego” (Dr. III, 2, 10). Pełna Łaski od urodzenia, była Marya zawsze wierną Oblubienicą Ducha Świętego, uważna i pojętna na każde Jego poruszenie, na każde natchnienie.
Choć najwyższe Przywileje Maryi są zastrzeżone Jej Samej, możemy jednak naśladować Jej usposobienie wewnętrzne, starając się, aby równie jak Jej tak i nasze serce było zawsze gotowe i pojętne na działanie Ducha Świętego.
2. Doskonała podatność na poruszenia Ducha Świętego jest właśnie cechą stanu zjednoczenia z Panem Bogiem. Do tego stanu, jak poucza Św. Jan od Krzyża, Matka Boża była „od początku podniesiona” (tamże); a jest to oczywiste, jeżeli się zważy, iż Marya nie tylko została stworzona w Łasce, ale od urodzenia posiadała stopień Łaski o wiele wyższy niż ten, który osiągają choćby najwięksi Święci przy końcu swego życia. A zatem stan doskonałego zjednoczenia z Panem Bogiem, który stanowi nasz ideał i kres wszystkich naszych wysiłków, był cząstką Maryi od początków Jej Życia. Z drugiej strony, Marya przez Swoje posłuszeństwo i wierność Łasce osiągnęła najwyższe szczyty w wzniosłym stanie. Po Panu Jezusie więc Matka Boża jest Wzorem i najpewniejszą Przewodniczką dla tych, którzy dążą do zjednoczenia z Panem Bogiem; owszem, jako proste stworzenie jest dla nas bardziej dostępną, łatwiejszą do naśladowania. Marya poucza nas, iż wielka tajemnica szybkiego osiągnięcia zjednoczenia z Panem Bogiem leży w całkowitym oderwaniu się od stworzeń, a głównie od tego stworzenia, które tak bardzo kochamy, to jest od naszego własnego ja.
Marya żyje tylko dla Pana Boga. Patrząc na Jej Życie, jak nam je ukazuje Ewangelia Święta, zauważymy, iż nigdy nie kierowała się egoistycznymi pobudkami, ani własną korzyścią. Jedyną sprężyną Jej działania była Chwała Boża, sprawy Pana Jezusa i dusz. W pokorze i ukryciu, w pracy i ubóstwie, niedostatku i cierpieniach, jakim podlegała, nie widać żadnego zwrotu ku sobie, żadnego narzekania, ale zawsze całkowite zapomnienie o własnych Cierpieniach i doskonałe spełnienie Woli Bożej. Duch Święty Ją prowadzi, pobudza i podtrzymuje, a Tajemnica Maryi leży w tym: pozwolić Mu we wszystkim Sobą kierować i poruszać. Jak Najświętsza Dziewica za sprawą Ducha Świętego poczęła Syna Bożego, tak też wszystkie Jej czynności wypływają z natchnienia tego Boskiego Ducha. W tym właśnie powinniśmy naśladować Maryę: wykluczyć z naszego życia wszystko, co wypływa z egoizmu miłości własnej, pychy, aby wykonywać czynności jedynie pod wpływem Łaski i natchnienia Ducha Świętego.
Rozmowa.
„O Maryo, jesteś Święta Ciałem i Duszą. W szczególniejszy sposób możesz powiedzieć: moje obcowanie jest w Niebiesiech. Jesteś ogrodem zamkniętym, zdrojem zapieczętowanym, Świątynią Pana, Przybytkiem Ducha Świętego. Jesteś Panną roztropną, która nie tylko zaopatrzyła się w olej, ale posiada ukrytą w Swej lampie całą jego pełnię.
O Maryo, czyż mogłaś osiągnąć niedostępny Majestat Boga inaczej, jak tylko pukając, prosząc, szukając? Tak, znalazłaś to, czego szukałaś, a Anioł powiedział Ci: znalazłaś Łaskę u Boga. ale w jaki sposób Ty, pełna Łaski, znajdujesz jeszcze Łaskę? O, jesteś prawdziwie godna znaleźć Łaskę, bo nie zadowalasz się swoją pełnością, ale prosisz o nad obfitość Łaski dla zbawienia świata! Duch Święty zstąpił na Ciebie, powiedział Ci Anioł, a ten kosztowny balsam rozlał się w Tobie w takiej obfitości, iż może z Ciebie spływać na całą ziemię. jeżeli przedtem Duch Święty był w Tobie przez bogactwo Łaski, teraz przychodzi, aby zaznaczyć przeobfitą pełnię Łaski, jaką na Ciebie wylewa. jeżeli przedtem Łaska napełniała tylko Twoją Duszę, to teraz napełnia również i Twoje Łono… Moc Boża czyni Cię płodną, a Ty poczniesz z Ducha Świętego” (zob. Św. Bernard).
O Maryo, najwierniejsza Oblubienico Ducha Świętego, spojrzyj na moją słabość i nędzę. Bóg złożył w Tobie pełnię wszystkich Swoich Darów, aby mi dać zrozumieć, iż wszelka nadzieja, wszelka Łaska, wszelkie zbawienie pochodzi od Ciebie! Ty widzisz nieczułość mego serca, ślepotę umysłu, pomóż mi więc, o Panno wierna, zwyciężyć wszelki opór mojej pychy, egoizm i tchórzostwo. Spraw, aby dusza moja otwarła się na oścież na przyjęcie Łask i poddała się chętnie działaniu Ducha Świętego, by była zawsze gotowa ulegać Jego poruszeniom, słuchać Jego natchnień i wezwań. Amen.
Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.
