„To nie moja praca, to dzieło Boga. Nie mogę zaprzeć się wiary.”
Papua-Nowa Gwinea i cała Oceania czeka na swojego pierwszego świętego. 19 października 2025 r. papież Leon XIV kanonizuje bł. Piotra To Rota.
Więcej artykułów o Kościele znajdziesz na stronie głównej: ewtn.pl
Źródło: EWTN PolskaPhoto credit:
Tekst został opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.
Był mężem, ojcem i katechistą, który w czasie II wojny światowej oddał życie, broniąc wiary i świętości małżeństwa. Jego droga – od prostego mieszkańca wioski Rakunai po ołtarze Watykanu – pokazuje, iż świętość jest możliwa w codziennym życiu każdego człowieka.
Msza św. kanonizacyjna z Watykanu będzie transmitowana w Telewizji EWTN Polska w niedzielę, 19 października o godz. 10:30, z polskim tłumaczeniem i komentarzem.
Zwykły człowiek o niezwykłej wierze
Peter To Rot urodził się w 1912 r. w wiosce Rakunai jako syn wodza. Dorastał w pierwszym pokoleniu katolików na Nowej Brytanii, gdzie wiara dopiero zapuszczała korzenie. Od młodości wyróżniał się pobożnością, pracowitością i wrażliwością na innych.
Choć pragnął zostać kapłanem, jego ojciec uznał, iż nadszedł czas na inne powołanie – służbę jako katechista. Peter z euforią podjął tę misję. Uczył dzieci i dorosłych, jak żyć Ewangelią, łączył naukę z życzliwością i przykładem życia. W 1936 r. poślubił Paulę la Varpit, z którą miał troje dzieci. Ich małżeństwo stało się żywym świadectwem wiary i wierności.
Wojna, prześladowanie i heroizm
W 1942 r., gdy Japończycy zajęli Papuę-Nową Gwineę, wszyscy misjonarze zostali uwięzieni. Peter pozostał jedynym duchowym opiekunem katolików w regionie Rakunai.
Mimo zakazów organizował potajemne nabożeństwa, chrzcił, przygotowywał pary do małżeństwa, odwiedzał chorych i rozdawał Komunię Świętą – często pokonując pieszo choćby sześć godzin między wioskami.
Gdy okupanci próbowali zmusić mieszkańców do powrotu do poligamii, To Rot odważnie się sprzeciwił.
„To nie jest zgodne z Bożym prawem” – mówił publicznie, narażając się na represje.
W kwietniu 1945 został aresztowany, brutalnie przesłuchiwany i w końcu zamordowany za wiarę. Miał zaledwie 33 lata.
Męczennik małżeństwa i rodziny
Papież Leon XIV nazwał go „świętym, jakiego potrzebuje współczesny Kościół”. Peter To Rot nie był kapłanem ani zakonnikiem – był świeckim, mężem i ojcem, który swoją wiernością Ewangelii pokazał, iż świętość nie jest zarezerwowana dla nielicznych.
„Jego życie przypomina, iż każdy może zostać świętym – w małżeństwie, w pracy, w rodzinie” – mówi o. Tomas Ravaioli, misjonarz i wicepostulator jego procesu.
Dziś Peter To Rot jest czczony jako patron rodzin, małżonków i katechistów. W świecie, w którym coraz częściej podważa się sens wierności i trwałości małżeństwa, jego świadectwo brzmi jak głos proroka:
„Jeden mężczyzna i jedna kobieta – wierni aż do śmierci.”
Droga do świętości
„Ludzie tutaj są bardzo, bardzo podekscytowani” – powiedział o. Ravaioli. – „Wszystko wydarzyło się tak szybko, iż odbieramy to jako dar – ostatni prezent papieża Franciszka dla naszej ukochanej ojczyzny.”
Papież Franciszek odwiedził Papuę-Nową Gwineę we wrześniu 2024 r. i wyraził pragnienie kanonizacji Piotra To Rota. W marcu 2025 r. podpisał dekret, torując drogę do październikowej uroczystości w Rzymie.
„Ta kanonizacja jest nie tylko czymś nowym, ale również wydarzeniem historycznym” – wyjaśnił o. Ravaioli. – „Papua-Nowa Gwinea nigdy dotąd nie miała kanonizowanego świętego. W przyszłym miesiącu będziemy mieli pierwszego.”
Jednym z największych wyzwań w procesie – jak podkreśla o. Ravaioli – był ustny charakter kultury Papui-Nowej Gwinei.
„Wiele opowieści o cudach i wstawiennictwach przekazywano z ust do ust” – wyjaśnia. – „Ludzie pamiętali niezwykłe uzdrowienia, ale często zapominali, kiedy się wydarzyły albo jak dokładnie wyglądały. Udokumentowanie wszystkiego zajęło nam lata pracy.”
Pomimo trudności proces przebiegał zaskakująco sprawnie. Po analizie dokumentacji papież Franciszek 31 marca 2025 roku podpisał dekret o kanonizacji Piotra To Rota, otwierając drogę do uroczystości kanonizacji, która odbędzie się 19 października 2025 r. w Rzymie, pod przewodnictwem papieża Leona XIV.
Nowy wizerunek i relikwie świętego
Z okazji kanonizacji powstał nowy portret Piotra To Rota, autorstwa hiszpańskiego artysty Raúla Berzosy.
„Jego obrazy nie tylko pokazują twarze – one zapraszają do modlitwy” – tłumaczy o. Ravaioli.
Podczas uroczystości w Bazylice św. Piotra zostaną wystawione relikwie świętego – dwa jego palce. Jeden pozostanie w Rzymie, a drugi powróci do jego rodzinnej wioski Rakunai, gdzie powstaje sanktuarium ku jego czci.
„Nie mogę zaprzeć się wiary”
W noc poprzedzającą śmierć żona błagała go, by pomyślał o dzieciach. Peter odpowiedział spokojnie: „To nie moja praca, to dzieło Boga. Nie mogę zaprzeć się wiary.”
Jego świadectwo przypomina światu, iż świętość rodzi się w codzienności – w miłości, wierności i odwadze trwania przy Bogu. To Rot był zwykłym człowiekiem, który czynił rzeczy niezwykłe dzięki wierze.
Źródło:
Na podstawie artykułu “Papua New Guinea awaits its first Saint: The story of Peter To Rot”, autorstwa s. Christine Masivo, CPS, opublikowanego przez Vatican News.
Wypowiedzi: o. Tomas Ravaioli, IVE, wicepostulator procesu kanonizacyjnego bł. Piotra To Rota.
Inne kanonizacje 19 października
Oprócz Peter To Rot błogosławionymi, którzy zostaną ogłoszeni świętymi w październiku, są:
Ignazio Choukrallah Maloyan, ormiański biskup i męczennik, zamordowany w 1915 roku podczas ludobójstwa osmańskiego;
José Gregorio Hernández Cisneros – lekarz, który w życiu kierował się Ewangelią.
Bartolo Longo, apostoł różańca i założyciel dzieł miłosierdzia w Pompejach, w tym kościoła i ośrodków dla dzieci.
Vincenza Maria Poloni, założycielka zgromadzenia Sióstr Laudesianek.
María del Monte Carmelo Rendiles Martínez, założycielka Zgromadzenia Sióstr Kapucynek Matki Boskiej z Kordoby.
Maria Troncatti, misjonarka pracująca wśród ludu Salezjanów w Ekwadorze.
słowa kluczowe: Bartolo Longo; bł. Bartolo Longo; Nowenna Pompejańska; Różaniec Pompejański; Matka Boża Pompejańska; Sanktuarium w Pompejach; nawrócenie; apostolat różańcowy; historia Pompejów; różaniec; Leon XIII; Jan Paweł II; Marianna de Fusco