Pasterz (רעה – râ‛âh)

Tak mówi PAN BÓG: Oto Ja jestem przeciwko pasterzom. Upomnę się u nich o moje owce. Sprawię, iż nie będą już paść moich owiec. Nie pozwolę, by pasterze paśli samych siebie. Wyrwę moje owce z ich ust. Nie będą ich łupem. Ez 34, 10

כֹּה־ אָמַ֞ר אֲדֹנָ֣י יְהוִ֗ה הִנְנִ֨י אֶֽל־ הָרֹעִ֜ים וְֽדָרַשְׁתִּ֧י אֶת־ צֹאנִ֣י מִיָּדָ֗ם וְהִשְׁבַּתִּים֙ מֵרְע֣וֹת צֹ֔אן וְלֹא־ יִרְע֥וּ ע֛וֹד הָרֹעִ֖ים אוֹתָ֑ם וְהִצַּלְתִּ֤י צֹאנִי֙ מִפִּיהֶ֔ם וְלֹֽא־ תִהְיֶ֥יןָ לָהֶ֖ם לְאָכְלָֽה׃ ס

Jeden z obrazów pokazujących relację Boga z Jego ludem to właśnie: Bóg-Pasterz i lud-owce. Różnica między pasterzowaniem Bożym a ludzkim jest taka, iż Bóg nigdy nie pasie sam siebie. Wszystko, co ma w sobie najlepsze oddaje swoim umiłowanym. Żaden ludzki pasterz nie dorasta Mu do pięt.