Pamiątka (זִכְרוֹן zikkaron)

jednoslowo.com 1 miesiąc temu

Dzień ten będzie dla was dniem pamiętnym i obchodzić go będziecie jako święto dla uczczenia Pana. Po wszystkie pokolenia – na zawsze w tym dniu będziecie obchodzić święto
(Wj 12,14)

שמות 12:14: “וְהָיָה֩ הַיּ֨וֹם הַזֶּ֤ה לָכֶם֙ לְזִכָּר֔וֹן וְחַגֹּתֶ֥ם אֹת֖וֹ חַ֣ג לַֽיהוָ֑ה לְדֹרֹ֣תֵיכֶ֔ם חֻקַּ֥ת עוֹלָ֖ם תְּחָגֻּֽהוּ׃”

Dziś w Kościele przeżywany pamiątkę dnia ustanowienia Eucharystii. Już samo takie stwierdzenie może sugerować, iż mówimy tu o sentymentalnej podróży naszych myśli, gdzieś do Jerozolimy sprzed dziesiątek wieków. Natomiast czytanie z Księgi Wyjścia, które usłyszymy podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej, sięga dalej. Otóż pamiątka to nie tylko coś do przechowania w pamięci (por. greckie μνημονεύω), ale także rzeczywistość, którą się przeżywa. Hebrajskie זִכְרוֹן (zikkaron), oznacza doświadczenie przeszłości, która staje się teraz i jest tożsame ze wspominaną treścią.

P.S. Jeżeli, szanowny Czytelniku, będziesz dziś na wieczornej liturgii, to zwróć uwagę na to, iż Księga Wyjscia mówi o tym, co będzie, Pierwszy List do Koryntian, o tym, co było, a Ty jesteś właśnie teraz – na Ostatniej Wieczerzy. To właśnie zikkaron.