OSTATNIA NIEDZIELA PAŹDZIERNIKA. ROZMYŚLANIE. Uroczystość Chrystusa Króla. O. GABRIEL OD ŚW. MARII MAGDALENY

Zanurz się w głębokich rozmyślaniach na temat Uroczystości Chrystusa Króla. Te przemyślenia podkreślają królowanie Chrystusa i mogą wzbogacić Twoje życie duchowe, przynosząc wewnętrzny pokój i umocnienie Wiary.

Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

Rozmyślanie.

UROCZYSTOŚĆ CHRYSTUSA KRÓLA.

Rozważanie.

1. Liturgia dzisiejsza jest prawdziwym hymnem. triumfalnym głoszącym Królewskość Chrystusa Pana. Już od pierwszych Nieszporów święta, Postać Pana Jezusa ukazuje się majestatyczna, na Tronie Królewskim, panująca nad całym światem: „Królestwo Jego jest królestwem wiecznym, wszyscy królowie będą Mu służyć i będą Go słuchać. On zasiądzie i będzie panował i głosił pokój narodom”. Msza Święta rozpoczyna się widzeniem apokaliptycznym tego szczególnego Króla, Którego Królewskość jest ściśle związana z Jego Ofiarą dla zbawienia ludzi: „Godzien jest Baranek, Który był zabity otrzymać Moc i Boskie hołdy, i Mądrość i Siłę i Cześć. Jemu Chwała i Panowanie po wszystkie wieki” (Introit).

W Lekcji (zob. Kol 1, 16-20) Św. Paweł Apostoł wylicza Tytuły, z powodu których Chrystus Pan jest Królem wszystkich królów. „On jest obrazem Boga niewidzialnego, jest pierworodnym przed wszelkim stworzeniem. W Nim stworzone zostało wszystko w Niebie i na ziemi, co widzialne i co niewidzialne”. Tytuły te należą do Chrystusa Pana jako Boga, doskonałego obrazu Ojca, przyczyny wzorczej wszystkich stworzeń ziemskich i niebieskich, a równocześnie Stworzyciela, wraz z Ojcem i Duchem Świętym, wszystkiego co istnieje, tak, iż nic nie istnieje bez Niego, ale „wszystko stworzone zostało przez Niego i dla Niego”. Następują Tytuły Jego Królewskości jako Człowieka: „Jest Głową Ciała, to jest Kościoła… Przez Niego wszystko zostało pojednane z Bogiem i otrzymało pokój przez Krew Jego na Krzyżu przelaną”. On, nasz Król już z powodu Swojego Bóstwa, jest nim również z powodu Swego Wcielenia, które Go uczyniło Głową ludzkości, jest Nim również z powodu Swojej Męki, przez którą zdobył, za cenę Swojej Krwi, dusze nasze, należące do Niego już jako Jego stworzenia. Pan Jezus jest naszym Królem w najszerszym tego słowa znaczeniu: Stworzył nas, odkupił, ożywia nas Swoją Łaską, karmi Swoim Ciałem i Krwią, rządzi nami Swoją Miłością i pociąga nas do Siebie Miłością. Wobec takich Dobrodziejstw samorzutnie dobywa się z naszego serca okrzyk Św. Pawła Apostoła: „Dzięki składamy Bogu Ojcu…, iż wyrwał nas z mocy ciemności i przeniósł nas do Królestwa Syna Swego Umiłowanego, w Którym mamy Odkupienie, grzechów odpuszczenie”.

2. W Ewangelii dzisiejszej (zob. Jan 18, 33-37) marny najbardziej autorytatywne ogłoszenie Królewskiej godności Chrystusa Pana, pochodzi ono bowiem z Jego własnych Ust i w najbardziej uroczystej chwili, w czasie procesu poprzedzającego Jego Mękę. Piłat zapytuje Go właśnie o to: „Ty jesteś królem żydowskim?” — Na to pierwsze pytanie Pan Jezus nie odpowiada wprost, On istotnie nie jest królem jakiegoś określonego narodu, a Jego Królestwo nie ma nic wspólnego z królestwami ziemskimi. ale na drugie pytanie, wyraźniejsze niż pierwsze: „A więc jesteś Królem?” — odpowiada bez ogródki: „Tak, ja jestem Królem”. — Pan Jezus oświadcza Swoją Królewskość najwyraźniej wobec najwyższej władzy państwowej w Palestynie, a oświadcza ją nie wśród ludu oklaskującego Go, nie w Chwale Swoich Cudów, ale związany powrozami, wobec tego kto ma skazać Go na śmierć, wobec ludu żądnego Jego Krwi, na parę chwil przed zaprowadzeniem na Kalwarię, gdzie, z wysokości Krzyża, ponad Jego Głową cierniem ukoronowaną, ukaże się po raz pierwszy Tytuł Jego Królewskiej Godności: „Jezus Nazareński, Król żydowski” (Jan 19, 19). On, Który ukrył się, gdy rzesze uniesione entuzjazmem chciały Go obwołać swym królem, ogłasza się królem w czasie niesłychanych upokorzeń Męki, stwierdzając w ten sposób najwyraźniej, iż Jego Królestwo nie jest z tego świata, iż Jego Królewska Godność jest tak wzniosła, iż żadna zniewaga, żadna hańba nie może jej zaciemnić. ale przez to Pan Jezus mówi nam również, iż woli raczej okazać Swoją Królewskość przez zdobycie jej za cenę swojej Krwi, niż z tytułu, jaki Mu się należy na Mocy Jego Boskiej Natury.

Temu Boskiemu Królowi, Który ukazuje się nam w postaci tak ludzkiej, miłującej i pociągającej, i rozciąga Swe Ramiona na Krzyżu, aby nas wszystkich wezwać do Siebie, otwierając nam Ranę Boku Swego jako symbol Swej Miłości, musimy wyjść naprzeciw z całym zapałem naszej duszy. Nie tylko nie chcemy uciekać spod Jego Panowania, ale przyzywamy je, prosimy o nie, aby On miał pierwszeństwo w naszej duszy, w naszym sercu i objął całkowite Panowanie nad naszą wolą. Wraz z wszystkim co posiadamy, pragniemy poddać się „Jego Najsłodszemu Panowaniu” (Kolekta).

Zachęcamy do uczczenia:

1. Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w miesiącu Październiku ku Jej czci poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 27
   
2. Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 27
3. Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów — dzień 27
4. Rok Boży – Święto Chrystusa Króla.
5. Pana naszego Jezusa Chrystusa Króla: Nabożeństwo ku czci Pana naszego Jezusa Chrystusa Króla.

Poznaj także żywot Św. Frumencjusza, Apostoła Etiopów napisanego przez O. Prokopa Kapucyna.