19 godzin temu
Szczególnie ważne jest, by członkami mojej komisji byli skrzywdzeni i rodzice pokrzywdzonych – mówi abp Thibault Verny, nowy przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich.
Publikujemy pełną treść rozmowy z abp. Thibaultem Verny – nowym przewodniczącym Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich, mianowanym na tę rolę przez papieża Leona XIV.
Abp Jean‑Charles Putzolu: Obejmuje ksiądz arcybiskup przewodnictwo w Papieskiej Komisji ds. Ochrony Nieletnich, utworzonej przez papieża Franciszka w marcu 2014 roku. Papież Leon XIV powołał księdza arcybiskupa na następcę kardynała Seana O’Malleya, który – osiągnąwszy wiek osiemdziesięciu lat – przeszedł na emeryturę. Jak ksiądz arcybiskup przyjmuje to mianowanie?
WIĘŹ – łączymy w czasach chaosu
Więź.pl to pogłębiona publicystyka, oryginalne śledztwa dziennikarskie i nieoczywiste podcasty – wszystko za darmo! Tu znajdziesz lifestyle myślący, przestrzeń dialogu, personalistyczną wrażliwość i opcję na rzecz skrzywdzonych.
Czytam – WIĘŹ jestem. Czytam – więc wspieram
Thibault Verny: Trzy słowa pojawiły się w moich myślach i sercu. Po pierwsze, pokora wobec wagi i powagi tej misji oraz wyzwań, które się z nią wiążą. Po drugie, wdzięczność wobec naszego Ojca Świętego – Papieża Leona XIV – za zaufanie. Oczywiście jestem także wdzięczny kardynałowi O’Malleyowi, z którym współpracowałem w Komisji, za całe jego zaangażowanie. Trzecie słowo to determinacja, by kontynuować i pogłębiać tę misję.
Posiada ksiądz arcybiskup doświadczenie w pracy w Konferencji Episkopatu w tej trudnej dziedzinie. Teraz może je wykorzystać dla dobra całego Kościoła…
– We Francji moja misja – najpierw w archidiecezji paryskiej, a następnie w Konferencji Episkopatu – pozwoliła mi wysłuchać skrzywdzonych i towarzyszyć im na ich drodze. Było to doświadczenie przełomowe.
Miałem również okazję współpracować z przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego, zwłaszcza wymiarem sprawiedliwości, z którym opracowaliśmy protokoły działania umożliwiające ustalenie metodologii pracy. Znaczące jest także to, iż można współpracować z władzami cywilnymi, oprócz – rzecz jasna – wszystkich diecezji we Francji.
Jakie będą priorytety Komisji i księdza arcybiskupa osobiście w tej działalności dla Kościoła powszechnego?
– Przede wszystkim myślę o członkach Komisji ds. Ochrony Małoletnich oraz o wszystkich, którzy w niej pracują. Jestem wzruszony, iż mogę pogłębiać to dzieło wspólnie z każdym z członków i obecnym zespołem. Priorytety będą polegać na kontynuowaniu działań już przedstawionych w sprawozdaniu rocznym, na inicjatywach podejmowanych w krajach, które tego potrzebują oraz na projekcie „Memorare” mającym na celu wspieranie Kościołów lokalnych w przyjmowaniu i towarzyszeniu skrzywdzonym.
Wkrótce zostaną opublikowane wytyczne, które będą zawierać wskazania dotyczące towarzyszenia i ochrony małoletnich. Kolejnym ważnym punktem będzie stworzenie sieci współpracy między inicjatywami – zbyt często kraje działają niezależnie, a tu potrzeba wymiany doświadczeń. Konieczne jest wzajemne wspieranie się i dzielenie tym, co się robi.
Jaką wagę przywiązuje ksiądz arcybiskup do pracy ze skrzywdzonymi i do ich wsparcia?
– Komisja nie zastępuje struktur lokalnych ani konferencji episkopatów. Jej zadaniem jest uświadamianie konferencjom episkopatów i zgromadzeniom zakonnym w różnych krajach znaczenia słuchania i opieki nad skrzywdzonymi.
- Tośka Szewczyk
Nie umarłam. Od krzywdy do wolności
W Komisji szczególnie ważne jest, by jej członkami byli skrzywdzeni i rodzice pokrzywdzonych, którzy wnoszą niezastąpione doświadczenie. Wydaje mi się, iż musimy przez cały czas rozwijać mentalność i kulturę wewnątrz Kościoła, aby szerzyć ochronę małoletnich i sprawić, by stała się ona czymś naturalnym – zarówno w Kościele, jak i w rodzinach, a także w całym społeczeństwie.
Jak ksiądz arcybiskup ocenia pracę Komisji widzianą z perspektywy swojej diecezji w Sabaudii, szczególnie w obliczu wrogiego lub przynajmniej nieufnego nastawienia części opinii publicznej?
– Nie określiłbym tego słowem „wrogość”. Powiedziałbym raczej „oczekiwanie”. Oczekiwanie wobec Kościoła w odniesieniu do jego misji, jego miejsca w społeczeństwie oraz nadziei na Kościół naprawdę wzorcowy, zdolny do troski o osoby wrażliwe, a w szczególności o nieletnich.
To wymaga pokory, którą Kościół powinien posiadać – uznania prawdy, by patrzeć w przyszłość. Praca Komisji od momentu powstania musi być zakorzeniona zarówno w Rzymie, czyli Kurii, jak i w konferencjach episkopatów i zgromadzeniach zakonnych. Roczny raport przyczynia się do realizacji tego właśnie celu.
Kiedyś można było pomyśleć, iż zaufanie wiernych, albo jego część, do przedstawicieli Kościoła zostało nadszarpnięte. Czy dziś dokonano pojednania? Trzeba iść dalej tą drogą?
– Jestem ostrożny. Zaufania nie buduje się dekretem. Zdobywa się je i buduje dzień po dniu. Istnieje pokusa, by skupić się na czymś innym, by gwałtownie zamknąć ten rozdział. Jednak praca na rzecz prawdy i towarzyszenie skrzywdzonym musi być kontynuowane. Ochrona nieletnich pozostaje i zawsze będzie aktualnym tematem. To jest warunek, aby Ewangelia mogła być słuchana i a jej głoszenie było wiarygodne
Thibault Verny – abp Chambéry, biskup Maurienne i Tarentaise w Sabaudi, zastąpił kard. Seana O’Malley’a na stanowisku przewodniczącego Papieskiej Komisji ds. Ochrony Nieletnich. Do czerwca br. był przewodniczącym Rady ds. Zapobiegania i Walki z Pedofilią Konferencji Episkopatu Francji. Najpierw w diecezji paryskiej, a później w ramach episkopatu francuskiego, abp Verny aktywnie działał na rzecz walki z wykorzystywaniem seksualnym w Kościele, poświęcając swój czas słuchaniu i wsparciu skrzywdzonych, a także współpracy z władzami cywilnymi i sądowymi.
KAI KJ
.webp)
