(Nowenna rozpoczyna się od dnia 24 Lipca).
Źródło: Nowenna ku czci Św. Alfonsa Liguorego Biskupa, Doktora Kościoła i Założyciela Zakonu OO. Redemptorystów wraz z krótkim życiorysem ułożył O. Franciszek Świątek 1928r.
UWAGA O NOWENNIE DO ŚW. ALFONSA LIGUORI’EGO.
Sposób odprawienia Nowenny.
Z pośród licznych nabożeństw znane są ze swojej skuteczności Nowenny. Sposób odprawiania nowenny jest następujący: Przeczytaj z uwagą rozmyślanie przypadające na poszczególny dzień, byś się przejął ufnością w przyczynę Św. Alfonsa, oraz zachęcił się do naśladowania go w tej cnocie, co Świętym jest bardzo miłe. Po przeczytaniu rozmyślania odmów na cześć Św. Alfonsa 9 Zdrowaś i 9 razy Chwała Ojcu… itd. Oczyść sumienie gruntownie przez dobrą Spowiedź. Św. Alfons radzi – a to dla nadania większej skuteczności Nowennie, ćwiczyć się gorliwiej w cnotach podczas niej, spełniać dobre uczynki, zadać sobie jakieś umartwienie, szczególnie wewnętrzne, umartwiać swoją zbytnią ciekawość, rozproszenie, panować nad językiem, niecierpliwością itd. wszystko ku czci Świętego, do którego odprawia się Nowennę. o ile się Nowennę w ten sposób i w tym duchu odprawia, jest ona Bogu i Świętym bardzo miła i ściąga na nas obfite, nieraz nadzwyczajne Łaski; owszem, jak uczy doświadczenie, przez nią wypraszają sobie ludzie choćby cudowne uzdrowienia duszy i ciała.
WEZWANIE DUCHA ŚWIĘTEGO
Przyjdź Duchu Święty, napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Miłości Twojej.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. I odnowisz oblicze ziemi.
V. Módlmy się. Boże, Któryś serca wiernych światłem Ducha Świętego oświecić raczył, daj nam w tym Duchu znać co dobre i pociechą Jego zawsze się weselić. Przez Chrystusa Pana naszego.
R. Amen.
V DZIEŃ NOWENNY (28 Lipca).
Apostoł Modlitwy.
1. Św. Alfons znany jest w Kościele Bożym jako mąż i Apostoł modlitwy. We wszystkich swoich pismach czy to teologicznych, czy ascetycznych przypomina bardzo często pożytki i obowiązek modlitwy. Do modlitwy wzywał przy każdej sposobności żywym słowem i przykładem swoim.
Swoje życie modlitwy swą naukę o modlitwie oparł na słowach Samego Boskiego Zbawiciela, Który z naciskiem uczył: „Trzeba się zawsze modlić, a nie ustawać” (Łuk. 18,1). „Proście, a będzie wam dano” (Łuk. 11,8). „Czegokolwiek zechcecie, prosić będziecie i stanie się wam” (Jan 15, 7). „Dotychczas — mówił z wymówką do Apostołów przy Ostatniej Wieczerzy — o nic nie prosiliście; proście, a otrzymacie, aby euforia wasza była pełna” (Jan 15, 24).
A przeciwnie, zagroził Chrystus Pan: — „Kto nie prosi, ten nie otrzyma, a kto nie puka, temu nie otworzą, a kto nie szuka, ten nie znajdzie”.
Nauka Św. Alfonsa o modlitwie jako koniecznym środku do zbawienia jest bardzo jasna, bardzo pocieszająca, a oparta jest na niewzruszonej postawie, bo na samych Słowach Jezusa.
Bóg, uczy Św. Doktor, daje nam wiele Łask bez naszej prośby, jak Łaskę Wiary, Chrztu Świętego, ale nie daje nam wszystkich Łask do zbawienia potrzebnych.
Natomiast wszystkim ludziom daje Łaskę modlitwy, aby przez nią wyprosili sobie te Łaski, których pragną, i które są im konieczne lub potrzebne do zbawienia. o ile człowiek z Łaski modlitwy nie korzysta, o Łaski nie prosi, Bóg odmawia, a raczej sam człowiek pozbawia się Pomocy Bożej i Łask skutecznych do zwyciężenia pokus, wypełnienia Przykazań i obowiązków stanu, traci światło; Wiara jego słabnie, stygnie zapał i chęć do Rzeczy Bożych; taki człowiek wpada w coraz cięższe grzechy i potępia się. o ile zaś człowiek z Łaski modlitwy korzysta, Bóg daje mu wielkie i skuteczne Łaski do uświęcenia i zbawienia.
Im modlitwa gorętsza i częstsza, tym obfitsze Światło Boże i Łaski, tym zbawienie pewniejsze, tym prędsze i doskonalsze uświęcenie.
A więc w życiu chrześcijańskim wszystko zależy od modlitwy. Kto się modli, ten się zbawi, a kto się nie modli, ten się potępi. Wszyscy, którzy są w Niebie, dlatego się zbawili, bo się modlili, a wszyscy odrzuceni od Boga, dlatego się potępili, bo zaniedbali się modlić. Taka jest nauka Św. Alfonsa o modlitwie. Przejął się nią do głębi i nie tylko się modlił ustawicznie, ale także prosił Boga o Łaskę modlitwy, by się nigdy nie przestał modlić i prosić o Łaski i pomoc zwłaszcza w pokusach i krzyżach. A Pan, wierny Swoim Obietnicom, jakie dał przez usta proroka Zachariasza (Tamże, 12, 10): „W owym czasie wyleję na dom Dawida ducha Łaski i próśb”, udzielił słudze Swemu nadzwyczajnego ducha modlitwy.
Nie tylko się modlił, gdy był w kościele, w kaplicy domowej i odprawiał ćwiczenia pobożne, — ale starał się spełnić dosłownie polecenie Pana Jezusa — „należy zawsze się modlić, a nigdy nie ustawać” — o ile ma się rozumieć, możliwym to jest dla ludzkiej ułomności. Idąc korytarzem modlił się, a trzymając różaniec w ręce, przesuwał paciorki; jego podróże misyjne, wizytacje arcypasterskie były czasem skupienia i niemal ciągłej modlitwy. Doszedł do takiego stopnia modlitwy, iż praca czy apostolska, czy literacka, czy administracyjna nie przeszkadzała na Obecność Bożą mu w pamięci, czyli praca była dla niego, tylko inną formą modlitwy. — Zresztą, był prawdziwym skąpcem w używaniu czasu, by każda wolną chwilkę na modlitwę użyć i ściślej z Bogiem się złączyć.
2. Modlitwa naszego Świętego była pokorna, ufna, wytrwała, bardzo wzniosła, ale zarazem pełna prostoty, trzeźwa i praktyczna. Nie szukał on pociech, słodkich uniesień, nie pragnął wyższych choć mistycznych stopni modlitwy, i tą Łaską obficie Bóg pokornego sługę obdarzał; w modlitwach swoich szukał jedynie Woli i Chwały Bożej, błagał – o światło i siłę dla spełnienia zawsze i wszędzie tej Woli Bożej, szczególnie prosił o miłość ku Panu Jezusowi i o świętą wytrwałość.
Czas oschłości, udręczeń wewnętrznych, wstrętu na modlitwie uważał za czas próby swej miłości i wierności dla swego Umiłowanego.
Przejęty ważnością modlitwy i oświecony szczególniejszym światłem z Nieba w tym względzie, Alfons stał się żarliwym apostołem modlitwy. „Żal mi tych kaznodziei, żal mi tych spowiedników i pisarzy dzieł ascetycznych, — mawiał — którzy o wszystkim mówią, uczą i piszą, tylko nie o modlitwie lub tylko przygodnie i jakby nawiasem”.
„Co do mnie nie ustawałem wołać i nauczać w kazaniach, konferencjach, na Spowiedziach i w moich dziełach ascetycznych, módlcie się, módlcie się, módlcie się, bo o ile modlić się nie będziecie nie zbawicie się… Módlcie się, o ile chcecie zwyciężyć pokusy i Łaski otrzymać”.
Ganił on te osoby zakonne, które wyszukują sobie zajęcia, obarczają się nadmiarem prac, nic sobie czasu w modlitwę nie zostawiając. Jego zasadą było: po spełnieniu zajęć nałożonych nam przez obowiązki stanu, Regule, wolę Przełożonych, resztę czasu obrócić na modlitwę, bo czas na modlitwie poświęcony jest czasem najlepiej użytym.
„Wszechmocnym jest zakonnik, mawiał, który z obserwą zakonną łączy modlitwę”. Co za piękne i jakże pocieszające to zdanie męża Bożego. Można je zastosować do każdej osoby w świecie żyjącej wszechmocną przed Bogiem jest ta dusza, która z wykonaniem Przykazań Bożych i obowiązków stanu łączy gorącą i nieustanną modlitwę. Cały Skarbiec Łask Bożych stoi przed nią otworem.
Przeciwnie, jakże słaby jest człowiek, który się nie modli, jak bezsilny pracownik apostolski bez modlitwy. Prace jego, może ogromne i rozgłośne, będą w całości lub w części marnością i dręczeniem ducha.
Zadajmy sobie pytanie, jak cenimy modlitwę. Czy prowadzimy życie wewnętrzne — czy z pracą łączymy ustawiczne skupienie ducha i modlitwę?
O Św. Alfonsie ukochany Patronie nasz, na którego Bóg tak obficie wylał ducha Łaski i próśb, wyproś mi, błagam Cię przez Twą Miłość ku Jezusowi i Maryi, Łaskę ustawicznej, gorącej a wytrwałej modlitwy; bym na mych ćwiczeniach duchownych łączył się z Bogiem, wypraszał sobie obfite Łaski, a w pracy nigdy nie tracił pamięci na Boga, ale serce swoje podnosił ku Niemu przez akty strzeliste i tak ją uświęcał. Wyproś mi tę Łaskę, bym w trudnościach, krzyżach tego życia, pokusach, polecał się Jezusowi i Maryi i w tej modlitwie aż do śmierci wytrwał. Amen.
Odmów na cześć Św. Alfonsa: 9 Zdrowaś Marya i 9 Chwała Ojcu.
Każdego dnia Nowenny należy odmówić poniższą modlitwę i Litanię.
Modlitwa do Św. Alfonsa o uproszenie Łask do zbawienia potrzebnych.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam żywą wiarę we wszystkie Prawdy, których nas Święty Kościół Rzymski naucza, oraz światło z Nieba, abyśmy poznali marność wszystkich rzeczy tego świata i złość naszych grzechów.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam mocną nadzieję, iż przez zasługi Pana Jezusa, przez wstawienie się Najświętszej Panny i przez przyczynę Twoją otrzymamy od Boga odpuszczenie grzechów, ostateczną wytrwałość i Niebo.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam gorącą miłość dla Boga, byśmy oderwani od wszelkiego stworzenia, mogli Jego jedynie miłować i na Chwałę Jego zupełnie się oddać.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam Łaskę doskonałego poddania się Woli Bożej, abyśmy przyjmowali z poddaniem cierpienia, pogardę, prześladowania, krzywdy na majątku i na sławie, stracie krewnych i wreszcie śmierć samą.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam szczery żal za grzechy, abyśmy nigdy nie przestawali opłakiwać obrazy Panu Bogu wyrządzonej.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam prawdziwą miłość bliźniego, która by nas nakłoniła do czynienia dobrze tym nawet, którzy nas obrażają.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam anielską cnotę czystości i pomoc, abyśmy się opierali pokusom nieczystym i wzywali w nich Najświętszych Imion Jezusa i Maryi.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam Łaskę wielkiego nabożeństwa do Męki Pańskiej, do Przenajświętszego Sakramentu i do naszej Matki, Najświętszej Maryi Panny.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam przede wszystkim Łaskę ostatecznej wytrwałości i dar modlenia się o wytrwałość szczególnie w chwili pokusy i w godzinę śmierć naszej.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
Litania do Św. Alfonsa Liguorego
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco Jedyny Boże,
Święta Marya, bez zmazy grzechowej poczęta, módl się za nami.
Święty Alfonsie-Mario,
Święty Alfonsie-Mario, od dzieciństwa święty i niewinny,
Święty Alfonsie-Mario, przez cale życie od grzechu śmiertelnego zachowany,
Święty Alfonsie-Mario, wierny Boskiemu powołaniu,
Święty Alfonsie-Mario, ubóstwem świętym wzbogacony,
Święty Alfonsie-Mario, w przeciwnościach najcierpliwszy,
Święty Alfonsie-Mario, w prześladowaniu cichy i pokornego serca,
Święty Alfonsie-Mario, zbawienia i uświęcenia dusz spragniony,
Święty Alfonsie-Mario, dzielny szermierzu, z heretykami walczący,
Święty Alfonsie-Mario, obrońco Dogmatu Niepokalanego Poczęcia
Święty Alfonsie-Mario, nieomylności papieskiej wysławicielu,
Święty Alfonsie-Mario, ubogim i zaniedbanym Słowo Boże głoszący,
Święty Alfonsie-Mario, pocieszycielu utrapionych,
Święty Alfonsie-Mario, nawracający grzeszników,
Święty Alfonsie-Mario, przewodniku dusz doskonałości pragnących,
Święty Alfonsie-Mario, dla wszystkich stający się wszystkim,
Święty Alfonsie-Mario, Stolicy Świętej we wszystkim poddany,
Święty Alfonsie-Mario, światło kapłanów i biskupów,
Święty Alfonsie-Mario, zwierciadło żywe cnót wszelkich,
Święty Alfonsie-Mario, baczny pasterzu swej owczarni,
Święty Alfonsie-Mario, uciskami Kościoła Bożego stroskany,
Święty Alfonsie-Mario, w Dzieciątku Jezus zamiłowany,
Święty Alfonsie-Mario, Ofiarę bezkrwawą sprawując, miłością pałający,
Święty Alfonsie-Mario, w Najświętszym Sakramencie rozmiłowany,
Święty Alfonsie-Mario, w rozpamiętywaniu Męki Pańskiej najpilniejszy,
Święty Alfonsie-Mario, najwierniejszy synu Najświętszej Panny,
Święty Alfonsie-Mario, objawieniami Maryi Panny uszczęśliwiony,
Święty Alfonsie-Mario, Serafinie miłości,
Święty Alfonsie-Mario, Patryarcho misjonarzy,
Święty Alfonsie-Mario, Proroku Darem cudów obdarzony,
Święty Alfonsie-Mario, w pracy apostolskiej najżarliwszy,
Święty Alfonsie-Mario, w pokucie i umartwieniach prawdziwy męczenniku,
Święty Alfonsie-Mario, Wyznawco, dziełami swoimi wsławiony,
Święty Alfonsie-Mario, dziewiczą czystość ciała i duszy zachowujący,
Święty Alfonsie-Mario, Założycielu Zakonu Najświętszego Odkupiciela,
Święty Alfonsie-Mario, Kościoła powszechnego Doktorze,
Święty Alfonsie-Mario, Orędowniku nasz w Niebie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…
Antyfona. O Doktorze najlepszy, światłości Kościoła Świętego, Błogosławiony Alfonsie-Mario, Prawa Pańskiego miłośniku, błagaj za nami Syna Bożego!
V. Módl się za nami Święty Alfonsie-Mario.
R. Abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana.
V. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze.
R. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.
V. Módlmy się: Boże, Któryś przez Błogosławionego Alfonsa-Marię, Wyznawcę Twego i Biskupa, pałającego żarliwością o zbawienie dusz, Twój Kościół nowym potomstwem obdarzył, prosimy Cię, abyśmy upomnieniami jego zbawiennymi pouczeni i przykładami pokrzepieni, do Ciebie szczęśliwie dojść mogli. Przez Chrystusa Pana naszego.
R. Amen.
© salveregina.pl 2024
