Naczynie (σκεῦος skeuos)

Idź – odpowiedział mu Pan – bo wybrałem sobie tego człowieka za narzędzie (naczynie). On zaniesie imię moje do pogan i królów, i do synów Izraela. (Dz 9,15)

εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ κύριος· πορεύου, ὅτι σκεῦος ἐκλογῆς ἐστίν μοι οὗτος τοῦ βαστάσαι τὸ ὄνομά μου ἐνώπιον ἐθνῶν τε καὶ βασιλέων υἱῶν τε Ἰσραήλ·

Dixit autem ad eum Dominus: Vade, quoniam vas electionis est mihi iste, ut portet nomen meum coram gentibus et regibus et filiis Israel

Pierwotnie, w języku grecku użyte słowo to naczynie, natomiast w wielu przekładach i polskich tłumaczeniach zostało użyte słowo narzędzie. Zasadniczo są to podobne terminy w sensie tego w jaki sposób zostaną wykorzystane. Potrzeba kogoś drugiego, w przypadku Pawła – Boga, by narzędzie zostało użyte do pożytecznej pracy, a naczynie wypełnione płynem by można było z niego pić.

Święty Paweł, po tym jak został powołany przez Jezusa na Apostoła stał się uległym narzędziem w Jego ręku, jak dłuto w ręku artysty za pomocą, którego powstaje arcydzieło sztuki. Życie Pawła było arcydziełem. Znamy jego historię z Dziejów Apostolskich oraz jego Listów do pierwszych gmin chrześcijańskich. Paweł przed spotkaniem z Jezusem był naczyniem pełnym gniewu, dyszał żądzą więzienia i zabijania wyznawców Chrystusa, dlaczego? Ponieważ był gorliwym sługą Boga. W jego oczach chrześcijaństwo zagrażało Judaizmowi, było bluźnierstwem przeciw Bogu.

Ochrzczony i napełniony łaską, Paweł – naczynie pełne Ducha Świętego, uległy natchnieniom Ducha zaniósł wiarę poganom. Dzięki jego pracy misyjnej, dzisiaj my wierzymy.

Paweł z prześladowcy stał się Apostołem Narodów, miał otwarte serce i umysł na Prawdę, którą okazał się być Jezus z Nazaretu. Był naczyniem, które wypełnił Bóg, przez co stał się uległym narzędziem w ręku Pana. My też możemy, trzeba tylko otworzyć dla Niego serce.

Hebrajskie Greckie słowo