Modlitwy do Komunii Świętej: przygotowanie i dziękczynienie – Sposób 2.

Zdjęcie: Modlitwy do Komunii Świętej: przygotowanie i dziękczynienie

Modlitwy przed Komunią Świętą.

Wianek ku czci Najświętszéj Maryi Panny 1881 i 1885r.; Kancyonał katolicki i razem książka modlitewna 1868

Przygotowanie.

„Nieba spuśćcie z rosą Sprawiedliwego, ziemio porodź Zbawcę Izraela!” Tymi słowy tęsknili pobożni starego zakonu Patryarchowie za przyjściem Twoim, Boski Zbawicielu, przyjacielu dusz naszych! Tymi słowy wzdycham i ja do Ciebie, pragnąc gorąco tej godziny, gdy chcesz przyjść do mnie i odwiedzić, zbawić i uświęcić biedną duszę moją.

Oto już się zbliżasz, już się gotujesz, przynieść mi dary najdroższe. Nuż duszo moja! Twój Oblubieniec idzie, aby cię obficie zbogacił. Podnieś się z radością, niedługo bowiem twoim będzie, twoim na wieki, i nie odłączy się od ciebie! Przystrój się wtedy, duszo moja, w kosztowną ozdobę serdecznego nabożeństwa, drogie klejnoty uczuć świętych, abyś uczciła Tego, który cię kocha, a On znalazł u ciebie godne mieszkanie.

Panie mój i Zbawicielu! pragnę Cię przyjąć z tak gorącym nabożeństwem, z jakim przyjmowali Święci Twoi chleb żywota. ale któż pożyczy skrzydeł duszy mojej, aby się od ziemskich rzeczy do Ciebie podniosła? Ty Sam potargaj te więzy, które myśli i serce moje do ziemi przyciągają; Ty Sam skrusz kajdany grzechu, które mnie jeszcze krępują. Zagrzej mnie Twoją Miłością Boską, — przywdziej mnie nowym człowiekiem i włóż na mnie szaty godowe, aby mnie nie odpędzono od Uczty Twojej Świętej! Oczyść serce i usta, abym nie pożywał Ciała Twego na sąd i potępienie, ale na chwałę Twoją i na żywot wieczny. Amen.

Wezwanie pomocy Boskiej.

Panie Jezu Chryste, Synu Boga żywego! w najzacniejszym momencie życia mego upadam na kolana przed Obliczem Twoim. Wielką mam przed sobą sprawę, albowiem nie śmiertelnemu królowi, ale Tobie, Nieśmiertelny Boże, Królu nieba i ziemi, zgotować chcę godne mieszkanie. W całości czuję się być słabym i niezdatnym na przyjęcie tak zacnego Gościa. Dopomóż, o Panie, mej ułomności, i sam przyozdób ten dom, w którym chcesz zagościć. Obmyj serce moje Krwią Twoją Świętą i wlej w nie gorące pragnienie złączenia się z Tobą, aby Cię z euforią przyjęło i całe do Ciebie należało.

Wiara.

Mocno wierzę sercem, i ochoczo wyznaję usty, iż Ty mój drogi Jezu, równy Ojcu w mocy i majestacie, w prawdzie i istocie obecny jesteś w tym Najświętszym Sakramencie wraz z Bóstwem i Człowieczeństwem i tu na ołtarzu mieszkasz w bliskości mojej. Ty, Któryś jako Dziecię w pieluszki uwinione płakał w żłobie, – jako błagalna Ofiara umarł za mnie na Krzyżu, — jako Pośrednik siedzisz na Prawicy Ojca, — jako Sędzia mój przyjdziesz w obłokach z Mocą wielką i Majestatem; Ty Boże utajony mieszkasz w ciasnym Tabernakulu i nieznaczną postacią zakrywasz Ciało i Krew Twoją Świętą, Ciało i Duszę, Bóstwo i Człowieczeństwo, blask i niezmierną wielkość Twoją. To wszystko wierzę na Twoje słowo tak mocno i statecznie, jakobym to cielesnymi oczyma widział. W tej wierze upadam przed Tobą z uszanowaniem i wielbię Cię jako Stwórcę i Zbawiciela mego, jako Najwyższe Dobro moje. W tej wierze chcę żyć i umrzeć; wzmocnij ją, o to Cię proszę.

Nadzieja.

Jezusie Boże i Panie mój! którego widzę okiem wiary w Najświętszym Sakramencie, — czegożbym się nie miał od Ciebie spodziewać! Tyś jest wszechmocny, który zawsze pomóc może, Tyś jest dobrotliwy i miłosierny, który ochoczo pomóc chce, który rad wydziela łaski i błogosławieństwo. Ty kołaczesz do serca mego, abyś mi się darował w obfitości Łaski. Cóż byś mi Ty miał odmówić, Zbawicielu drogi! gdyż mi się sam całkiem oddajesz! — Tyś jest moją ucieczką i nadzieją, Ty moim zbawieniem, życiem i uczczęśliwieniem. Tyś obiecał posilić wszystkich utrapionych i obciążonych; Ty masz Słowa żywota, Ty i na mnie dopełnisz Słowa Twego. Tyś mi Tę Świętą Ucztę zgotował przeciwko wszelkim nieprzyjacielom duszy, a ja spodziewam się u stołu Twego Świętego znaleźć wzmocnienie do walki przeciwko światu, ciału i piekłu. Tyś mi ten Pokarm zgotował w zastawie nieśmiertelności; On mnie posilać będzie na żywot wieczny. Szczęśliwy ten człowiek co w Tobie, o Panie, nadzieję pokłada! Utwierdź tę nadzieję moję i nie daj jej na hańbę!

Miłość.

Ty najsłodszy Panie w postaci chleba nie tylko jesteś moją nadzieją ale i moją miłością. Wielka bowiem i mocna musiała być Ta Miłość, którą Ciebie, Syna Najwyższego, któremu kłaniają się wszyscy wybrani niebiescy, z tronu wiecznej chwały ściągła na ten padół płaczu, abyś mieszkał między nami i całkowicie stał się naszym. Dla tej Miłości nie tylko na kilka lat chciałeś obcować z nami w postaci sługi, ale na wieki chciałeś z nami pozostać. Nie tylko raz chciałeś za nas wśród najokropniejszej Męki Krew Twoją Świętą przelać na drzewie krzyżowym, ale bez ustanku poświęcasz się dla nas na wieczne, czasy. O nieprzemierzona głębokości miłości Zbawiciela mego! jakże oziębłe i przewrotne być musi to serce, które by Cię kochać nie miało! — Kocham Cię mój Jezu! przynajmniej pragnę Cię tak kochać, jakeś tego godzien. Zapal zimne serce moje Twą Miłością; niech ten ogień nigdy nie zgaśnie, niech ta miłość mocniejszą będzie nad śmierć! Już mnie nic ni odłączy od Miłości Twojej; mój Jezu! ani życie, ani śmierć, ani świat, ani żądze cielesne, ani ucisk, ani utrapienie żadne. W tej miłości wytrwam aż do końca i chcę być Twoim na wieki!

Pragnienie.

Przyjdźże już, Miłośniku mej duszy, z całą Twoją Miłością! Ty pragniesz mocno ze mną, a ja z Tobą usiąść do tej Uczty Świętej. Posil głodną duszę moją u Stołu Twego, abym wzmocniony mijał wszystkie tego życia niebezpieczeństwa, aż raz w Królestwie Twoim z Twymi Świętymi zasiędę do Uczty Wiecznej. Ciebie pragnie z tęsknotą zwątlona dusza moja; przyjdźże wtedy, o Królu chwały! Przyjdź i zaspokój moje pragnienie.

Pokora.

Przyjdź Zbawicielu mój! ale przyjdź łaskawy i łagodny, jak przyszedłeś do Jerozolimy jako król pokorny; ho jakżebym nędzny i biedny przed Tobą obstał? — Przed Tobą drżą mocy niebieskie i trzęsie się ziemia; Tyś jest Stwórcą i Panem moim a ja biednym stworzeniem, dziełem rąk Twoich, robakiem ziemskim, prochem i popiołem. Tyś jest najświętszy a ja grzesznik. Nie patrz na moją niegodność, ale na moje pragnienie do Ciebie. Wszak mnie Ty Sam wołasz, o Panie, a ja słucham głosu Twego w pokorze i zaufaniu w tej niezmiernej Miłości, z którą zawsze przyjmowałeś grzeszników. W tej ufności zbliżam się, abym się nasycił Chlebem żywota i upoił kielichem zbawienia. Amen.

Najświętsza Panno Maryjo, któraś Wcielonego Boga w czystym żywocie poczęła i nosiła, zjednaj mi tę Łaskę, abym i ja godnie Go przyjął w tym Najświętszym Sakramencie i na zbawienie moje w sercu nosił.

Wy Wszyscy Święci, a zwłaszcza Patronowie moi, pomóżcie mi przez Waszą przyczynę u Pana i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, abym Go w Sakramencie Ołtarza tak przyjął, żebym raz wraz wami na Jego Oblicze Święte wiecznie patrzeć mógł (mogła). Przez tegoż Jezusa Chrystusa, Pana i Zbawiciela naszego. Amen.

Ofiarowanie Komunii Świętej

Nowy Brewiarzyk Tercyarski przez O. L.K. 1910

Ojcze Przedwieczny! w zjednoczeniu z Komunią Świętą Wszystkich Świętych, którzy byli, są i będą na ziemi, z Komunią Najświętszej Panny Maryi i z Komunią Twojego Boskiego Syna przy Ostatniej Wieczerzy, ja nędzny grzesznik, ofiaruję Ci dzisiejszą Komunię Świętą, na Twoją największą Chwałę i na oddane należnej czci Nieskończonemu Majestatowi Twojemu, na pomnożenie euforii i Chwały Człowieczeństwa Pana naszego Jezusa Chrystusa, na uwielbienie Tajemnic Życia i Śmierci Jego, na pomnożenie Chwały Niepokalanej Maryi Panny, Św. Józefa i Wszystkich Świętych, osobliwie zaś moich Świętych Patronów i tych Świętych, których pamiątkę Kościół Święty dziś obchodzi, na przebłaganie za moje grzechy i za grzechy całego świata; na podziękowanie za wszystkie dary naturalne i za wszystkie Łaski nadprzyrodzone mnie i wszystkim ludziom udzielone, a szczególniej za Przenajświętszą Tajemnicę Wcielenia Słowa Przedwiecznego, za cudowne owoce Męki i Śmierci Zbawiciela, oraz za bezcenny Dar Boskiej Eucharystii i Serca Jezusowego, które zawsze jest dla nas źródłem wylewającym potoki miłości i miłosierdzia, i wreszcie na uproszenie wszelkich Łask mi potrzebnych, a zwłaszcza Łask N., których tak bardzo pragnie serce moje.

Ofiaruję Ci ją w celu pocieszenia Najświętszego Serca Jezusowego, utajonego w Sakramencie Miłości i wynagrodzenia za wszystkie nieuszanowania, obelgi, świętokradztwa i namiętności, które to Boskie Serce ranią tak boleśnie, które znieważają Święte Imię Twoje, a których ja także zbyt winnym się stałem.

Ofiaruję Ci ją za potrzeby tych: których kocham i dla których pragnąłbym wymodlić to wszystko, co doczesne i wieczne szczęście zapewnić im może.

Ofiaruję Ci ją na podwyższenie Kościoła Świętego i na rozszerzenie Królestwa Chrystusowego na ziemi, za Ojca Świętego Papieża i całe Duchowieństwo, za dusze zakonnemu życiu poświęcone i za te, które wśród świata świątobliwe i bogobojne prowadzą życie.

Ofiaruję Ci ją za tych, co mają gorące nabożeństwo do Przenajświętszego Sakramentu i często Go przyjmują; za tych, którzy Mękę Zbawiciela, często rozmyślają, i którzy gorliwie pracują nad rozszerzeniem czci Najświętszych Serc Jezusa i Maryi.

Ofiaruję Ci ją za oświecenie niewiernych i za nawrócenie grzeszników; za chorych i konających, za więźniów, za tych, którzy z ciężkimi walczą pokusami i za wszystkich smutkiem i cierpieniem przygniecionych.

Ofiaruję Ci ją za dusze w ogniu czyśćcowym cierpiące, a szczególnie za duszę N.N.; za dusze Najsłodszym Sercom Jezusa i Maryi najbardziej drogie, za dusze najbliższe wyzwolenia, oraz za te, o których nikt nie pamięta na ziemi. Za te biedne dusze, z taką tęsknotą do niebieskiej wzdychające ojczyzny, ofiaruję Ci także, przez Serce Niepokalanej Maryi Panny odpusty, jakie w dniu dzisiejszym będę mógł pozyskać. A to wszystko ku większej chwale Twojej, mój Panie! mój Boże i Ojcze mój najmiłosierniejszy! Amen.

Intencja przyjęcia Komunii Świętej

Cały złoty ołtarz 1829r.; Chwała Maryi, czyli Książka Różańcowa 1889r.; Głos duszy 1881r.; Pokój wam! Książka do nabożeństwa 1926r.

Chcę Komunikować, abym podziękował(a) imieniem wszystkich ludzi, i miłością całego Kościoła świętego, za ustanowienie Najświętszego Sakramentu, Ciała i Krwi Pańskiej.

Chcę Komunikować, abym żywą wiarą wyznał(a), iż tu jest Bóg prawdziwy i Człowiek, pod zasłoną chleba i wina, utajony.

Chcę Komunikować, abym podziękował(a) Bogu mojemu za Łaski mnie kiedykolwiek przy Komunii Świętej wyświadczone, za które wówczas nie dziękowałe(a)m, albo ich nie czcił(a), albo o nie wyraźnie nie prosił(a), a Tyś je Boże mój, szczodrobliwie dawał duszy mojej.

Chcę Komunikować, abym podziękował(a) za Łaski, wszystkim ludziom nabożnie komunikującym dane, i do tej Komunii, rad(a)bym miał(a) Serce Najświętszej Maryi, Serce Apostołów Świętych, Serce Kapłanów, Wszystkich Świętych, którzy byli, są i będą aż do skończenia świata.

Chcę Komunikować, abym nagrodził Ci, o Boże mój! wszystkie wzgardy, bluźnierstwa, zdeptania i zniewagi, które w tym Sakramencie cierpisz od czarownic, od pogaństwa, od heretyków i od wszystkich ludzi złośliwych, a na to miejsce, oddaję Ci ukłon i uszanowania wszystkich Aniołów Świętych, wszystkich ludzi i stworzenia całego.

Chcę Komunikować, abym sobie Łaski Bożej, wiary, nadziei i miłości, ku Bogu przyczyniał(a), abym się bardziej do Miłości Bożej, do zachowania Praw Boskich przysposobił(a).

Chcę Komunikować, abym sobie poprawę życia, grzesznikom nawrócenie, w smutku zostającym pociechę i moc na zwyciężenie onych, a wszystkim pokutującym wytrwanie w dobrem, od Boga w Sakramencie Najświętszym utajonego, uprosił.

Chcę Komunikować, dla wyjednania ratunku duszom w Czyśćcu zostającym, i Krwią Jezusową ich upały czyśćcowe zagasił(a).

Chcę Komunikować, abym sobie i wszystkim w grzechu zostającym, uprosił(a) skruchę serdeczną i pokutę prawdziwą, z żalem nadprzyrodzonym, jakiej potrzeba do zbawienia.

Chcę Komunikować, abym sobie i wszystkim utrapionym, uprosił(a) cierpliwość i pokorę Baranka Tego w Sakramencie Najświętszym Utajonego, abym Jego Miłością nieprzyjaciół moich kochał(a), Jego cierpliwością wycierpiał(a), co Boże miłościwy na mnie dopuścisz.

Chcę Komunikować, abym uprosił(a) zgodę Panom Chrześcijańskim i siłę przeciw nieprzyjaciołom Krzyża Świętego, aby Pan Bóg Kościół Swój podwyższył, pogan i heretyków poniżył, aby i oni wszyscy poznali i nabożnie przyjmowali do siebie Boga prawdziwego w Sakramencie Utajonego.

Chcę Komunikować, abym sobie i wszystkim uprosił(a) siłę i moc na zwyciężenie wszelkich pokus do grzechu wiodących, a zwłaszcza owych, które w ostatnim momencie na człowieka piekło wywiera.

Chcę Komunikować, dla uproszenia u Boga sobie i wszystkim wiernym Łaskę, iżbyśmy bez tego Posiłku zbawiennego nie schodzili ze świata. O Posiłku nasz, miłościwy Jezu, dajże nam natenczas pomoc i bądź nam Przewodnikiem na drogę wieczności, okropną i niewiadomą.

Chcę Komunikować, abym moje i wszystkich ludzie oziębłe i niedbałe przygotowania do Komunii Świętej nagrodził(a).

Tu wymień szczególną intencję, jaką przy każdej Komunii Świętej mieć powinieneś (powinnaś), czy to za żyjących, czy za zmarłych, lub za siebie samego(ą), w celu uzyskania jakiej Łaski Boga, pomocy do poprawy, błogosławieństwa, w jakim przedsięwzięciu… itd.

Rozpalże ogniem Miłości Twojej serce moje, a Ty Sam, miłościwy Jezu, Którego teraz mam przyjmować w Sakramencie Ołtarza, usposób duszę moją, jako wiesz, chcesz i możesz, i teraz, i potem do szczęśliwej wieczności na przyjęcie Ciebie, Zbawicielu mój, przez akty wiary, nadziei, miłości i żalu za grzechy. Amen.

Na Krzyżu Samo się zataiło Bóstwo, a tu się i Twe tai Człowieczeństwo. Jezu, którego widzę tu skrytego, niech Cię zobaczę po śmierci jawnego. Amen.

Gdy już przystępować będziesz do Ołtarza mów:

Chwała Maryi, czyli Książka Różańcowa 1889r.

Najdobrotliwszy Jezu! znam swoją wielką niegodność, żebyś miał wnijść do przybytku serca mego: Ty jednak Najłaskawszy Panie racz być miłościw mnie grzesznemu, i spraw to Łaską Twoją, abym Cię przyjął nie na Sąd, ale raczej na odpuszczenie wszystkich grzechów moich, i na zbawienie duszy mojej. Amen.

Nauki i przestrogi o przystępowaniu do Komunii Świętej.

1. Przed przystąpieniem do Komunii Świętej.

Ołtarzyk_rzymsko_katolicki_czyli_zbiór_katolickiego_nabożeństwa 1846

Przystępując do Najświętszego Stołu, zbierz i pochłoń w swą i duszę wszystkie swe zmysły, jakobyś umierał ciałem, a żył tylko życiem ducha; abyś mógł Zbawiciela swego przyjąć z tak doskonałym nabożeństwem, z jakim Najświętsza Marya Panna przyjęła nawiedziny Nieba, gdy rzekła: Oto Ja Służebnica Pańska.

PRZESTROGA!

Cały złoty ołtarz 1829

Kiedy już blisko masz przyjąć Pana Jezusa, wzbudźże w sobie żal, jako możesz największy nadprzyrodzony, żałując dla samej szczerej Dobroci Boskiej, za grzechy całego życia twego, a osobliwie też za wady, choć małe, które się mogły przytrafić, przy Spowiedzi, przy wypełnieniu pokuty, i przy tymże samym przygotowaniu do Komunii na przykład w języku i w oczach, rozerwanie w modlitwie, niedbałe stosowanie się do nabożeństwa i inne tym podobne; a o ile jest w ten dzień odpust jaki, uczyń intencję, iż pragniesz dostąpić, tymi albo podobnymi słowy.

Żałuję, Boże mój, dla szczerej Dobroci Twojej, żem Cię kiedykolwiek, by najmniejszym grzechem obraził(a) w życiu moim, a osobliwie też przepraszam Cię za niedbalstwa moje i najmniejsze wady, w tym samym przygotowaniu, a pragnę tego, który tu dziś jest odpustu dostąpić.

2. Przyjęcie Komunii Świętej.

Potem spuść skromnie oczy, otwórz usta, nadstaw cokolwiek języka i przyjmij Przenajświętszy Sakrament bez porywczości, nie żując Hostyi, ale też nie czekając aż się sama rozpłynie.

!

Książka do nabożeństwa dla katolickich chrześcijan ks. J.A. Schneidera, Wrocław 1811 Z czystym ciałem i czystą duszą przystępuj do Stołu Pańskiego! Po przyjęciu Przenajświętszej Hostii należy Ją zaraz połknąć. Gdyby zaś przylgnęła do podniebienia, trzeba Ją odłączyć językiem! Nie wolno ci dotykać się Hostii palcem, chociażby choćby upadła na ziemię. Tylko kapłan może Ją stamtąd podnieść.

3. Zachęta Św. Alfonsa Liguori o dziękczynieniu po Komunii Św.

Nowenna do NMP Niepokalanej 1947

Żadna modlitwa nie jest tak przyjemna Panu Bogu ani tak pożyteczna dla duszy naszej, jak serdeczne dziękczynienie po przyjęciu Komunii Świętej. Sobór Florencki orzekł, iż Najświętszy Sakrament to samo w duszy sprawuje, co naturalny pokarm w ciele, który spożyty, o tyle tylko korzyść przynosi, o ile ciało nasze jest zdrowe. Stąd też dusze pobożne usilnie się starają, aby jak najdłużej mogły wytrwać w modlitwie, po przyjęciu Komunii Świętej. Nadto: Jezus po Komunii Świętej o wiele skłonniejszy jest do udzielania swych łask, niż kiedykolwiek indziej, albowiem, jak to z własnego doświadczenia twierdzi Św. Teresa, Pan Jezus zasiada wtedy w duszy, jakby na tronie łaski zapytując się jej: cóż chcesz, żebym ci uczynił? Właśnie jakby mówił: w tej tylko intencji przybyłem do ciebie, żebym cię moimi obdarzyć łaskami; proś o co chcesz, ale proś z ufnością i bądź pewny, iż niczego nie odmówi co ci do zbawienia wcześniej czy później będzie potrzebne.

O jak wielki Skarb Łask otrzymasz, gdy idąc za tą radę, znaczną część czasu po Komunii Świętej przepędzisz na duchowej z twoim Jezusem rozmowie, wnikając w te myśli i uczucia, które On Sam ci do serca podda.

Dziękczynienie po Komunii Świętej.

Po przyjęciu Komunii Świętej.

Anioł stróż albo Książka do nabożeństwa dla katolickiej 1890

Po przyjęciu Komunii Świętej nabożnie zmów, uderzając się w piersi pobożne westchnienia:

Witam Cię, o Jezu, w ubogim sercu moim. Tobie się cały oddaję.

Jezu, Tobie żyję! Jezu, Tobie umieram! Jezu, Twoim jestem w życiu i w śmierci!

O mój Jezu, Ty we mnie, a ja w Tobie!

O mój Zbawicielu, mieszkaj we mnie!

Znalazłem tego, którego szukała dusza moja. Znalazłem Jezusa, zatrzymam Go i nie puszczę!

Boże mój i moje wszystko.

Odpust 50 dni za każdym razem.

Najsłodszy Jezu! nie bądź mi Sędzią, ale Zbawicielem!

Słodkie Serce Jezusa mojego, spraw, niech Cię kocham coraz więcej!

Słodkie Serce Jezusa bądź moją miłością.

Odpust 300 dni raz na dzień.

Serce Jezusa, zapalone miłością ku nam, zapal serce nasze miłością ku Tobie.

Odpust 100 dni raz na dzień.

Słodkie Serce Jezusa mego, proszę Cię najgoręcej, spraw, bym Cię kochał, kochał co raz więcej.

Odpust: 300 dni każdorazowo. Odpust zupełny raz na miesiąc w jakimkolwiek dniu, jeżeli ktoś codziennie tak się modli.

Warunki: Spowiedź Święta, Komunia Święta, nawiedzenie kościoła i modlitwa tamże przez czas jakiś według intencji Ojca Świętego.

Chwała i uwielbienie, miłość i dziękczynienie, bądź w każdym momencie, Tobie o Serce Jezusa w Najświętszym Sakramencie, na wszystkich Ołtarzach całej ziemi, aż do końca świata!

Wielbi dusza moja Pana i rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim. Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest i Święte Imię Jego!

Niech będzie pochwalony i uwielbiony Jezus Chrystus w Najświętszym Sakramencie! Amen.

Sposób nabożeństwa po Komunii Świętej

Wianek ku czci Najświętszéj Maryi Panny 1881 i 1885r.; Kancyonał katolicki i razem książka modlitewna 1868

Modlitwy po przyjęciu Najświętszego Sakramentu.

Błogosław duszo moja Pana: i wszystko co we mnie jest, Święte Imię Jego. Błogosław duszo moja Pana, a nie zapamiętywaj wszystkich dobrodziejstw Jego. Który miłościwie odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje. Który odkupuje żywot twój od zatracenia: który cię koronuje miłosierdziem i litościami. Który napełnia dobrami żądzę twoję: odnowi cię jako orła. Chwała Ojcu, i Synowi, i Duchowi Świętemu, jak była… itd.

Westchnienie nabożne po przyjęciu Najświętszego Sakramentu.

O jakoż to słodkie, mój kochany Jezu, Twoje skosztowanie, o jako szczęśliwe dotknienie, o jako rozkoszne stowarzyszenie! Iżaliż ja nie mam tego żałować, żem Ciebie, dobra tak rozkosznego, dawno nie pragnął (pragnęła)? Zaprawdę, żałuję serdecznie: dziś albowiem z dotknienia Twego stałem(am) się czystym(ą), z towarzystwa Twego świętym(ą), z połączenia w tym Sakramencie stałem(am) się oblubieńcem(nicą) Boga i Zbawiciela mego, a co większa jednym(ą) z Tobą! Który żyjesz i królujesz Bóg w Trójcy św. jedyny na wieki wieków. Amen.

Przywitanie Pana Jezusa po przyjęciu Najświętszego Sakramentu.

Witajże o najpożądańszy Gościu, Jezu, Jezu mój! oto uradował się duch mój, iż raczyłeś nawiedzić tę ubogą lepiankę serca mego. Nad wszelkie miary weseli się dziś serce moje. Zaszczyciłeś go bowiem niepojętą łaskawością, nawiedziwszy mię, Ty o Panie i Stwórco Nieba i ziemi. Twoja zacna godność nigdy niepojęta, nigdy niezrozumiana, nigdy słowem ludzkim niewypowiedziana! Świat podnóżkiem Nóg Twych Przenajświętszych, ja zaś nikczemniejszym(ą) jestem od prochu ziemi w Oczach Twoich. I jakżesz by dusza moja nie miała się weselić euforią najwznioślejszą, kiedy Ty, o Boże mój, Sam przychodzisz do mnie, Ty Sędzio do złoczyńcy, Ty Wierzycielu Niebieski do mnie dłużnika nędznego, Ty Ojcze Miłosierdzia do syna marnotrawnego. Przetoż witam Cię, o Jezu, serdeczna miłości moja, witam Cię tak wszelką zdolnością rozumu, jako i najgorętszymi i najpokorniejszymi afektami serca mego. Tobie, o Boże pod postaciami chleba i wina prawdziwie przytomny, ciało i duszę, rozum i serce moje najzupełniej oddaję. Chociaż zmysłami tej Tajemnicy Przenajświętszej nie pojmuję, również wyznawani sercem i usty jak ów łotr na krzyżu: Pan mój i Bóg mój! Ach, udziel mi tej Łaski, iżby ta Komunia Przenajświętsza stała mi się na zbawienie do żywota wiecznego, iż bym kiedyś w godzinę śmierci usłyszał(a) te radosne słowa: dzisiaj jeszcze będziesz ze Mną w Raju! Amen.

Przywitanie Pana Jezusa po Komunii Świętej.

Witam Cię mój Jezu sercem i affektem Najświętszej Maryi Matki Twojej, jakim Cię witała, gdyś w wnętrznościach jej Panieńskich stał się człowiekiem, szczególnie witam Cię Jej pokorą, czystością i miłością.

Witam cię mój Jezu tym affektem, którym Cię przywitała Najświętsza Matka Twoja, kiedy Cię porodziwszy najpierwsza obaczyła, najpierwsza pokłon Ci oddała i mile do siebie przytuliła.

Witam Cię, mój Jezu, sercem i affektem Najświętszej Maryi, jakim Cię przywitała, gdy Cię w kościele znalazła; a proszę Cię przez Jej na ten czas smutek, który miała z Józefem Świętym Ciebie szukając, bądź nam pociechą w utrapieniu i w godzinę śmierci.

Witam Cię, mój Jezu, sercem i affektem Najświętszej Maryi, jakim Cię witała, gdy Cię najpierwszy raz po Śmierci Twojej Zmartwychwstałego i chwalebnego zobaczyła, a proszę Cię przez Jej radość, zostaw mi pokój Twój w sercu moim i do wesela wiecznego przyjmij mnie.

Witam Cię, mój Jezu, sercem i affektem Najświętszej Maryi jakim Cię witała, Ciało Twoje Przenajświętsze kiedykolwiek przyjmując.

Witam Cię, mój Jezu, sercem i affektem Najświętszej Maryi, jakim Cię witała do Nieba wzięta; a przez tę miłość, którąś Ją wtenczas przyjął, gdy Ona Ciebie przywitała, nagotuj nam też tam miejsce w szczęśliwej wieczności.

Modlitwa Św. Bonawentury do Pana Jezusa.

Niewysławionego Miłosierdzia Twego, o Panie Jezu Chryste, pokornie proszę, aby ten Ciała i Krwi Twojej Sakrament, któregom ja niegodny człowiek przyjął, był mi grzechów moich oczyszczeniem, krewkości mojej posileniem, przeciw niebezpieczeństwom tego świata umocnieniem, przewinienia mego odproszeniem, Łaski Twojej utwierdzeniem, zdrowia mojego poratowaniem, Męki Twojej wznowieniem, a młodości mojej wspomożeniem, na drodze zaś pielgrzymowania mego pożywieniem. Niechaj mnie idącego w drogą prowadzi, błąkającego na gościniec nawodzi, wracającego się przyjmuje, w poślizgnieniu pochylonego trzyma, upadającego podnosi, a trwającego w cnocie do Chwały Wiecznej prowadzi. O Najwyższy Boże! wielce błogosławiona obecność Ciała i Krwi Twojej, niech tak odmieni smak serca mojego, żeby ono żadnej oprócz Ciebie nie czuło świata tego słodkości, w żadnej nie rozmiłowało sią światowej ozdobności, i żadnej też nieprzystojnej nie szukało miłości, żadnej nie żądało świeckiej pociechy, żadnej nigdy nie przypuszczało rozkoszy, o żadną się cześć marną nie starało, i okrucieństwa żadnego nigdy się nie lękało, Który żyjesz na wieki wieków. Amen.

Polecenie się Najświętszej Pannie Maryi po przyjęciu Przennjświętszego Sakramentu.

Tobie ja się polecam, o Najświętsza i Najjaśniejsza Panno Maryo, Nieba i ziemi Królowo, Któraś w Przenajświętszym Żywocie Twoim godnie nosiła Tegoż Pana i Stworzyciela wszech rzeczy, Któregom i ja grzeszny(a) teraz przyjął (jęła); proszę Cię, Przenajświętsza Matko Boga mego, abyś się za mną do Tegoż Najmilszego Syna Twego przyczyniła, iżby On wszedłszy do przybytku serca mojego niegodnego, już go nigdy więcej nie opuszczał. Ty będąc zawsze czystą, śliczną i niewinną, od Poczęcia Syna Twego, czystszą, śliczniejszą, świątobliwszą i Bogu milszą zostałaś; zjednaj mi przeto Wszechwładną Pomocą Twoją, abym przyjęciem tego Boskiego Sakramentu tak się poświęcił(a), żeby na potem do serca i ciała mego, żadna grzechu śmiertelnego zmaza przystępu nie miała. Tyś począwszy Syna Bożego z Ducha Świętego, wielkie rzeczy Pana Twego opiewała i w Bogu Zbawicielu Twoim dziwnie się rozradowała; o gdybym ja skuteczną mocą prośby Twojej tego dostąpił(a), Panno i Matko, żebym z tą Świętą Komunią nowego i gorącego ducha połączył(a) i zawsze trwał(a) w nabożnym dziękczynieniu, a tak memu Odkupicielowi Gościowi, zawsze wdzięczność i wierną we wszystkim usługę okazywana. Amen.

Matko Przenajświętsza! oto i teraz kiedy jeszcze posiadam w sobie obecnego Przenajdroższego Syna Twojego, Który z Niezrównanej Miłości Swojej ku mnie raczył przyjść do mnie, przez tę Miłość Jego proszę Cię i zaklinam, weź w Twoją najszczególniejszą Opiekę biedną duszę moją i te moje postanowienia, jakie dopiero co poczyniłem.

Gdy nadejdą chwile, w których mi je spełniać wypadnie, a zwłaszcza gdy mnie od nich, a najbardziej od tego… odwodzić będzie znana Ci ułomność, złość i nędza moja; gdy na mnie natrą pokusy, a szczególniej ta… o Matko Najlitościwsza, wtedy
mnie ratuj, wtedy mnie osłaniaj, wtedy mnie wspieraj, a i zawsze i wszędzie, ale najbardziej w godzinę śmierci mojej. Amen.

Affekty nabożne po przyjęciu Najświętszego Sakramentu.

Wszelkie stworzenie, o Dobry Jezu, dziwuje się, żeś zstąpił w Najczystszy Żywot Przenajświętszej Matki Twojej Maryi, chociaż Ona Niepokalana, i wszelkich cnót świętych i Łaski Twojej ozdoby pełną była. Iżali nie mam bardziej się dziwić, żeś do mnie zstąpić chciał, ode mnie być przyjętym i zatrzymanym ode mnie ubogiego(ej), a sprośnego(ej) grzesznika(cy)?

Ty tedy, Panie, chcesz we mnie przebywać, i między wybranymi Twoimi chcesz mnie postawić, który(a) dotąd byłem(am) naczyniem szpetnym i obrzydłym? I chociaż z osobliwej Łaski Twojej, przez pokutą, jako mniemam, obmyty(a) jestem: iżali przecie naczynie niegdyś zaszpecone obrzydzenia nie uczyni? I tak we mnie mieszkać zechcesz, i uczynić z serca mego naczynie i schronienie dla Najświętszego Ciała Twego?

Niechże Cię błogosławią, o Dobry Jezu, wszyscy Aniołowie Twoi, Który jako nierozdzielny przyjaciel chcesz sią nierozerwanym związkiem zjednoczyć z duszą moją. Udziel abym Ciebie samego pragnął i łaknął, żeby mnie żadne światowe lubieżności, żadne ciała rozkosze, żadne czartowskie zdrady od Ciebie nie oderwały.

Daj mi czuć skutki Obecności Twojej, o Dobry Jezu! Pamiętam, żeś nigdzie bez pożytku przyjmujących Cię gospodą nie stanął. Najświętszą Matkę Twoją, Maryą, gdy Cię w Żywocie Swoim nosiła, napełniłeś wszelkimi Dary i Łaskami. Zacheusza celnika, iż Cię do domu swego przyjął, obdarzyłeś Niebieskim Błogosławieństwem. Daj też domowi memu, do któregoś wstąpił, hojne Twoje Błogosławieństwo: napełnij go obfitymi Darami i Łaskami Twymi.

Pamiętam, Najsłodszy Jezu! iż w Piśmie Świętym o Tobie napisano, iż Cię rzesza wszystka szukała, aby się dotknęła Ciebie, iż Moc od Ciebie wychodziła i wszystkich uzdrawiała: otom ja nie tylko się Ciebie dotknął(ą), alem i do siebie przyjął(jęła). Niech, proszę Cię, wynijdzie z Ciebie Moc, która by wszystkie słabości moje uleczyła, a nowe mi siły zjednała na Służbę Twoją i odpór pokusom nieprzyjacielskim. Amen.

Prośba do Najświętszego Sakramentu o Błogosławieństwo.

Jezu, Któryś chleb w ręce swoje wziąwszy i błogosławiąc, przemieniłeś go na Ciało swoje, i żadnego mieszkania swojego bez osobliwego Daru nie zostawiłeś: wnętrzności Matki swojej w którycheś mieszkał, Łaską i Duchem Świętym napełniłeś: Domek Twój w Nazarecie Loretański, w którymeś się wychował, wielkimi Cudami uczciłeś: żłób w którymeś był położony, nad wszystkie królewskie trony i majestaty wyniosłeś: Grobowi Twojemu Jerozolimskiemu w pośrodku pogaństwa chwałę nieśmiertelną uczyniłeś: Zacheuszowi zbawienie za wstąpieniem do domu jego przyniosłeś: Magdalenie za gospody grzechy odpuściłeś; niechże i serce moje, najniegodniejsza Twoja i Sakramentu Twego najpodlejsza gospoda nie zostanie bez Błogosławieństwa Twojego! Niech dusza moja grzeszna będzie taką Marią, która obiera sobie Ciebie częścią najlepszą; niech będzie takim Nazaretem, który Aniołowie na rękach noszą; takim domkiem Zacheuszowym, do którego Cię z pełnością Łaski i Duchem Świętym przyjmują. Daj mi Twoje Błogosławieństwo, daj Ducha Twojego i grzechów odpuszczenie, mój Jezu! Nie wypuszczę Cię z serca mego, aż mi pobłogosławisz teraz i w godzinę śmierci. Amen.

Westchnienia do Pana Jezusa – modlitwa Św. Ignacego Loyoli

Ołtarzyk_rzymsko_katolicki_czyli_zbiór_katolickiego_nabożeństwa 1846; Nowy Brewiarzyk Tercyarski przez O. L.K. 1910; Mały kancyonał najuzywanszych do nabozenstwa piesni 1904; Arka pociechy 1880r.

Uwaga.

Cały złoty ołtarz 1829r.

Modlitwy następujące po przyjęciu Najświętszego Sakramentu nazywa się tu Modlitwą Św. Ojca Ignacego, nie przeto, aby ją miał ułożyć Ojciec Święty, bo dawniejsza jest, ale iż jej Święty Ojciec często używał w swoich ćwiczeniach kładzie ją.

Ánima Christi Sanctissima, santifica me. Corpus Christi Sacratissimum, salva me. Sanguis Christi pretiosissime, inébria me. Aqua láteris Christi purissima, lava me. Sudor vultus Christi virtuosissime, sana me. Pássio Christi, confórta me. Vulneres Christi, sanate me. Cor Christi, illumina me (accipe me). Anima Christi, anima me. Bonitas Christi, laetifica me. Pulchritudo Christi, ad te me attrahe Amor Christi, accende me. Gratia Christi, imple me. Misericordia Christi, libera me. Crux Christi, adiuva me. O bone Iesu, exáudi me. Intra tua vúlnera abscónde me. Ne permittas me separári a Te. Ab hoste maligno defénde me. In hora mortis meæ voca me. Jube me venire ad Te, et pone me juxta te: ut cum Angelis, Archangelis et Sanctis Tuis laudem Te, per infinita sǽcula sæculórum. Amen. Jesu, tecum vivere et morior volo, Maria, sis mater mihi nunc et in aeternum. Amen.

Duszo Chrystusowa Najświętsza, uświęć mnie. Ciało Chrystusowe najczystsze, zbaw mnie. Krwi Jezusa Chrystusa Przenajświętsza, napój mnie. Wodo z Boku Chrystusowego przeczysta, obmyj mnie. Pocie Oblicza Chrystusowego najmocniejszy, ulecz mnie. Męko Jezusa Chrystusa, utwierdź mnie. Rany Chrystusowe, uzdrówcie mnie. Serce Chrystusowe, oświeć mnie (przyjmij mnie). Duszo Chrystusa, ożyw mnie. Dobroci Chrystusa, uwesel mnie. Piękności Chrystusowa, pociągnij mnie do Siebie. Miłości Chrystusa, zapal mnie. Łasko Chrystusa, napełnij mnie. Miłosierdzie Chrystusa, ratuj mnie. Krzyżu Chrystusa, wesprzyj mnie. O Dobry Jezu! wysłuchaj mnie. W Ranach Twoich Świętych ukryj mnie. Nie dopuść mi oddalić się od Ciebie. Od nieprzyjaciela złośliwego broń mnie. W godzinę śmierci wezwij mnie. Rozkaż mi przyjść do Siebie i obok Siebie postaw mnie; abym z Aniołami, Archaniołami i Świętymi Twymi chwalił(a) Cię po nieskończone wieki wieków. Amen. Jezus, z Tobą chcę żyć i umierać; Marya, bądź mi Matką teraz i na wieki. Amen.

Odpusty:

1) 300 dni za każdym razem.

2) 7 lat raz na dzień wszystkim wiernym po przyjęciu Komunii Świętej

3) Odpust zupełny raz w miesiąc wszystkim tym, którzy takowe odmawiali w sposób wyżej podany, przez przeciąg jednego miesiąca.

Warunek: Spowiedź Święta, Komunia Święta, nawiedzenie kościoła i tamże modlitwa przez pewien czas na intencję Ojca Świętego. Ofiarować za zmarłych – Pius IX 1854.

Modlitwa odpustowa przed krzyżem do Pana Jezusa po Komunii Świętej.

Bądź wola Twoja obszerny zbiór nabożeństw i pieśni 1927; Anioł Stróż 1905

En ego, o bone et dulcíssime Iesu, ante conspéctum tuum génibus me provólvo, ac máximo ánimi ardóre te oro atque obtéstor, ut meum in cor vívidos fídei, spei et caritátis sensus, atque veram peccatórum meórum pœniténtiam, eáque emmendándi firmíssimam voluntátem velis imprímere; dum magno ánimi afféctu et dolóre tua quinque vúlnera mecum ipse consídero ac mente contémplor, illud præ óculis habens, quod iam in ore ponébat tuo David prophéta de te, o bone Iesu: Fodérunt manus meas et pedes meos: dinumeravérunt ómnia ossa mea. (Ps. 21,17-18)

Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu! upadam na kolana przed Obliczem Twoim, a w największej żarliwości ducha, proszę Cię i błagam, abyś najżywsze uczucia wiary, nadziei i miłości wpoił w serce moje, jako też i prawdziwą pokutę za grzechy moje i najszczerszą, a silną chęć poprawy sercu mojemu na zawsze dać raczył. Udaruj mnie tą Łaską Twoją, który z największym wzruszeniem i z najgłębszym uczuciem miłości i boleści duszy mojej Twoje Pięć Ran rozpamiętywam, i myślą moją w Nich się zatapiam, o Dobry Jezu! mając to przed oczyma, co już król i prorok Dawid miał na ustach swoich, gdy mówił o Tobie: „Przebodli ręce moje i nogi moje, policzyli wszystkie kości moje” (Ps 22, 17-18).

Módlmy się. Panie Jezu Chryste, przez pięć ran Twoich, które Ci na krzyżu miłość Twoja ku nam zadała, ratuj sługi i służebnice Twoje, któreś najdroższą krwią odkupił. Amen.

Odpusty:

Odpust zupełny w dzień przyjęcia Komunii Świętej tym wszystkim, co powyższą po Komunii Świętej pobożnie odmówią klęcząc przed wizerunkiem Pana Jezusa Ukrzyżowanego.

Odpustu tego dostąpić można tylekroć, ile razy w ciągu 8 dni po odbytej Spowiedzi przystępuje się z czystym sumieniem i ze skruchą do Komunii Świętej.

Warunki: Spowiedź Święta, Komunia Święta i modlitwa przez pewien przeciąg czasu w kościele lub w kaplicy publicznej na intencję według Papieża (tj. o podwyższenie Kościoła Świętego, nawrócenie błędnowierców i o pokój między narodami chrześcijańskimi) — Zmów na intencję Papieża 6 Ojcze nasz i 6 Zdrowaś Maryo — albo jedną tajemnicę Różańca Świętego, który odpust można ofiarować za dusze w Czyśćcu – Pius VII, dn. 25 sierpnia 1820; Leon XII, dn. 17 września 1846.

CZĘSTA KOMUNIA ŚWIĘTA – ODPUSTY.

Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.

Odpusty:

1) 5 lat uzyskają wierni, którzy w niedziele lub święta się spowiadają, przyjmują Komunię Świętą i modlą się za Ojca Świętego.

2) Kto ma pobożny zwyczaj przynajmniej raz na miesiąc do Komunii Świętej przystępować i prócz tego w święta Pana Jezusa, Matki Boskiej, Apostołów i Narodzenia św. Jana Chrzciciela zyskuje:

1. a) 10 lat za każdym razem; b) Odpust zupełny raz w rok w dzień głównego święta tego miejsca, w którym się znajduje. Warunek: Spowiedź Święta, Komunia Święta i modlitwa za Papieża.

(Grzegorz XIII. Bullą Ad excitandum 10 kwietnia 1580).

Uwaga. Na początku XVII w. zaprowadzono w Rzymie przez Ojców T.J. pobożne dzieło tak zwanej Komunii generalnej. Była to urządzana co miesiąc, to w tym to w innym kościele, Komunia wspólna, do której nasi ojcowie wiernych kazaniami zachęcali i przygotowywali. W naznaczonym dniu był obrany kościół zwykle tak zapełniony, iż zwykle kilku kapłanów na raz musiało rozdawać Komunią Świętą, często choćby Kardynałowie dopomagali. Przede wszystkim pomagały kongregacje Maryańskie przykladem swoim wielce do rozpowszechnienia pobożnego zwyczaju. Pawel V bardzo pochwalił to urządzenie (Brewem Aeterni Pastoris d. 22 sierpnia 1613) i nadał uczestnikom tej Komunii generalnej odpust zupełny. Później założono dla zachowania tego zwyczaju osobne bractwo: Congregatio Sanctissimae Communionis generalis. (Decr. auth. II. 41). Z Rzymu pobożny zwyczaj rozpowszechnił się po całym świecie. Leon XIII nadał Brewem Nihil adeo d. 8 stycznia 1886 odpust zupełny wszystkim wiernym, którzy po szczerej Spowiedzi odwiedzają kościół Towarzystwa Jezusowego lub inny, w którym pod przewodnictwem Jezuitów odbywa się Komunia generalna, przyjmują tam Komunię Świętą i modlą się na intencję Ojca Św. (Summar. Indulg. S. J. 1886r.)