— Grób w kościele Salwatora przy klasztorze sióstr Norbertanek na Zwierzyńcu w Krakowie.
O nabożeństwie miesięcznym.
Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819
Nauka.
Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych. Najpierw, iż niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w w każdym miejscu Niedzielę nadane są Odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego Odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. wzglądem nich uwiadomienia i modlitwy.
Co się zaś tyczv Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj., gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących choćby pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi, i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.
Uwaga o odpustach.
Źródło: Głos duszy 1881;
Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.
Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała św. Teresa, a ja mu obiecuję niebo“.
Odpusty: 1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeżeli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.
2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzieindziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia św. za każdym razem.
3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)
Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.
WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.
V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.
R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. A cała ziemia będzie odnowiona.
V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.
R. Amen.
DZIEŃ 26.
CZYTANIE DUCHOWNE.
Rozważania od 1-30 z: S. Augustyna, norbertanka, Miesiąc błogosławionej Bronisławy 1935r.
ROZWAŻANIE. Niebieska Lekarka.
Choroba jest wielką zagadką w życiu człowieka tak pod względem ciała, jak i duszy. Wobec wielu objawów choroby człowiek stoi bezradny choćby wtedy, gdy rozporządza rozmaitymi lekarstwami. Nikt nie potrafi nieraz usunąć przyczyny choroby w organizmie, a najbieglejsi nawet lekarze, gdy już nic nie mogą dopomóc choremu, odpowiadają mu: „my nie jesteśmy Panem Bogiem”.
A więc mimo wszystkich zdobyczy wiedzy i nowoczesnych wynalazków, musi człowiek ukorzyć się przed jedynie Wszechmocną Prawicą Pana Boga, wyznać swą nicość i nieudolność i poddać się Jego działaniu. O to też właśnie chodzi Panu Bogu w chorobie, to jest ten drogocenny owoc. który ma dojrzeć w duszy człowieka przez cierpienie.
Natura wzdryga się na samo wspomnienie choroby, gdyż lęka się tego upokorzenia, a jednak ono prowadzi do prawdziwej wielkości. Bo co nam z tego przyjdzie, iż mamy nieprawdziwe o sobie rozumienie lub iż ludzie nas cenią? Czyż Pan Bóg nie przenika tajników naszego jestestwa? On wie najlepiej, czym jesteśmy i to nam powinno wystarczyć. Przez chorobę nie tylko nie maleje ta prawdziwa nasza wartość przed Panem Bogiem, ale podnosi się podobnie, jak szlachetny kruszec zanurzony w ogniu pozbywa się rdzy, oczyszcza i staje się cenniejszy.
Gdybyśmy z tego punktu widzenia zapatrywali się na chorobę, nie byłaby ona dla nas czymś strasznym, ale choćby pożądanym, gdyż na to żyjemy na tej ziemi, by się udoskonalać. Do takiego jednak pojmowania wartości choroby i wprowadzenia go w życie potrzeba wyższego stopnia życia duchownego, bo natura pozostanie zawsze nieprzyjaciółką cierpienia. Obowiązkiem człowieka jest starać się o zdrowie, by móc spełniać swe obowiązki, o ile to w jego mocy. Gdy jednak Panu Bogu spodoba się nawiedzić nas chorobą, nie powinniśmy tak dalece przywiązywać się do zdrowia, by choroba czyniła nas nieszczęśliwymi, ale winniśmy zdobyć się na moc wewnętrzną, byśmy potrafili przyjąć ją z uległością i zachować równowagę duchową. Do tego potrzebna jest święta obojętność tak co do zdrowia, jak i choroby, której nabywa się przez pokorną modlitwę i chrześcijańskie zapatrywanie się na życie.
Ogół ludzi, zwykle nie przygotowany na chorobę, popada w duchową rozterkę, gdy niemoc ciała powali ich na łoże boleści; a wtedy ciało i dusza potrzebują pomocy lekarskiej. Rozpaczliwe nieraz wysiłki, by odzyskać zdrowie ciała, mało lub wcale nie pomagają. Szczęśliwy, kto jeszcze ma iskrę wiary i oczy wznosi ku Niebu! Ostatnią jego deską ratunku to Święci.
W litanii do Bł. Bronisławy odmawiamy wezwanie: „Bł. Bronisławo, Uzdrowienie chorych – módl się za nami!” Czcimy w ten sposób potęgę Jej wstawiennictwa u Pana Boga za tymi, którzy doświadczani chorobami różnego rodzaju, zwracali się do niej z ufnością i otrzymali uzdrowienie duszy i ciała.
Gdyby ci wszyscy uzdrowieni przez modlitwy do Bł. Bronisławy, stanęli w zwartym szeregu i zanucili hymn pochwalny ku czci swej wybawicielki z choroby, byłby to wspaniały hołd i przepiękne świadectwo potęgi wstawiennictwa u Pana Boga tej niebieskiej lekarki tam, gdzie moc ludzka już nic uczynić nie mogła.
Spieszmy więc do Niej z ufnością, gdy Pan Bóg nawiedzi nas chorobą! Niech mnożą się cudowne uzdrowienia dla potwierdzenia świętości Jej życia i przyspieszą chwilę kanonizacji naszej Ukochanej Patronki!
Modlitwa o kanonizację.
Boże, Który wybrałeś Bł. Bronisławę, aby wdziękiem cnót swoich pociągała serca nasze ku Tobie i dlatego utrzymywałeś cudownie cześć dla niej przez sześć wieków w Kościele Twoim i okazałeś jak ona Ci jest miłą, wysłuchując łaskawie modlitwy, zanoszone przez jej przyczynę, prosimy Cię pokornie, racz wsławić nowymi cudami tę wierną Służebnicę Twoją, by zaliczona w grono Świętych, odbierała cześć od wszystkich wyznawców Chrystusowych, dla Chwały Imienia Twego Najświętszego. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Litania do Bł. Bronisławy.
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco Jedyny Boże,
Święta Marya, módl się za nami.
Święta Boża Rodzicielko,
Święta Panno nad pannami,
Błogosławiona Bronisławo,
Bł. Bronisławo, oblubienico Pana Jezusa,
Bł. Bronisławo, służebnico wierna Najświętszej Maryi Panny,
Bł. Bronisławo, siostro rodzona Św. Jacka,
Bł. Bronisławo, córko czcigodna Św. Norberta,
Bł. Bronisławo, Różo wonna w Zakonie norbertańskim,
Bł. Bronisławo, Chlubo i strażniczko zwierzynieckiego klasztoru,
Bł. Bronisławo, Profesko Zgromadzenia zwierzynieckiego,
Bł. Bronisławo, w młodym wieku na Służbę Bogu się oddająca,
Bł. Bronisławo, Pochodnio przed Tronem Boskim gorejąca,
Bł. Bronisławo, Serce Boskie rozweselająca,
Bł. Bronisławo, pogardzicielko światowej próżności,
Bł. Bronisławo, za nic poczytująca doczesne wielkości,
Bł. Bronisławo, z światem nic wspólnego nie mająca,
Bł. Bronisławo, pogromicielko szatana,
Bł. Bronisławo, straszliwa całemu piekłu,
Bł. Bronisławo, orlico w rozważaniu pobożnym ku Niebu się wzbijająca,
Bł. Bronisławo, miłośnico Ran Chrystusa,
Bł. Bronisławo, krzyże i umartwienia chętnie dla Boga znosząca,
Bł. Bronisławo, obrazie i wzorze cierpliwości,
Bł. Bronisławo, przykładzie wstrzemięźliwości życia,
Bł. Bronisławo, Miłośnico ubóstwa,
Bł. Bronisławo, Lilio czystości,
Bł. Bronisławo, zwierciadło ochotnego posłuszeństwa,
Bł. Bronisławo, wzorze najgłębszej pokory,
Bł. Bronisławo, Zwierciadło cnót znamienitych,
Bł. Bronisławo, mistrzynio świątobliwości,
Bł. Bronisławo, siostry swe przykładami umacniająca,
Bł. Bronisławo, Opiekunko do Ciebie się uciekających,
Bł. Bronisławo, uzdrowienie chorych,
Bł. Bronisławo, opiekunko sierot i dusz w czyśćcu zostających,
Bł. Bronisławo, w utrapieniach i w nieszczęściach osłodo,
Bł. Bronisławo, od morowego powietrza lud wierny zasłaniająca,
Bł. Bronisławo, Panieńskiej czystości najcelniejsza ozdobo,
Bł. Bronisławo, Przyjaciółko Ciebie szczerze miłujących,
Bł. Bronisławo, doznana obrono ludu krakowskiego,
Bł. Bronisławo, Patronko Królestwa Polskiego,
My grzeszni Pana Boga przez Ciebie prosimy: Przyczyń się za nami!
Przez świątobliwość życia Twego, uproś nam zamiłowanie życia świątobliwego, Wysłuchaj nas, Panno.
Przez głęboką pokorę Twoją, uproś nam wzgardę próżności światowych,
Przez obfitość Łask Bożych Tobie udzielonych uproś nam grzechów odpuszczenie i zbawienie duszy,
Przez obecność Boga przy śmierci Twojej uproś nam Obecność Boską w godzinie śmierci naszej,
Przez szczęśliwą śmierć Twoją uproś nam konanie dobre i śmierć w Łasce Bożej,
Bądź nam matką w życiu i przy zgonie, Ciebie prosimy,
Bądź nam obroną od nagłej i niespodziewanej śmierci, Ciebie prosimy.
Bądź nam tarczą i zasłoną w prześladowaniach, Ciebie prosimy,
Bądź dusz w Czyśćcu zostających ratunkiem, Ciebie prosimy,
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…
℣. Módl się za nami Błogosławiona Bronisławo!
℟. Abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana.
℣. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze.
℟. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Módlmy się: Łaskawy i Wszechmogący Boże, wieczna słodyczy Ciebie kochających, dzielna tarczo nadzieję w Tobie pokładających, Korono panieńskiej czystości, proszę Cię, przez przyczynę i zasługi Błogosławionej Bronisławy służebnicy Twojej, nie gardź naszym pokornym błaganiem, a broń nas od niesławy wiecznej jaką nam nieprzyjaciel dusz ludzkich zgotować usiłuje. Przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.
R. Amen.
© salveregina.pl 2024
