Listopad – Miesiąc Dusz Czyśćcowych: Dzień 20: Listopad to czas, kiedy szczególnie pamiętamy o zmarłych i modlimy się za dusze w Czyśćcu. Warto w tym okresie zastanowić się nad naszym duchowym życiem i gotowością do wspomagania dusz cierpiących. Aby skutecznie wspomagać dusze w Czyśćcu, musimy sami trwać w stanie Łaski Bożej. Bliska relacja z Panem Bogiem jest fundamentem naszych modlitw i ofiar, które mają moc przynieść ulgę duszom oczekującym na pełnię zbawienia. Dbajmy codziennie o nasze życie duchowe, korzystając z sakramentów i troszcząc się o nasze nawrócenie. Niech to rozmyślanie zainspiruje nas do głębszej modlitwy i troski o dusze czyśćcowe!
Miesiąc Listopad na pomoc dusz czyśćcowych.
Skarbnica odpustów modlitewnych i uczynkowych, 1901
Kto publicznie lub prywatnie przez cały miesiąc listopad odprawia wspólnie albo osobno jakiekolwiek pobożne ćwiczenia na pomoc dusz czyścowych, zyska:
1) raz na dzień przez tenże miesiąc 7 lat i tyleż kwadragen;
2) Odpust zupełny zaś w jednym dniu do wyboru pod warunkami: Spowiedzi Świętej, Komunii Świętej, nawiedzenia kościoła i przy tym modlitwy według intencji Papieża.
Odpusty te można ofiarować za dusze czyśćcowe.
(Leon XIII. Dekr. Gen. Św. Kongr. Odp. d. 17 styczn. 1888. Àcta S. Sedis XX. 413).
O nabożeństwie miesięcznym.
Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819
Nauka.
Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba wiernych Chrystusowych.
Najpierw, iż niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miesiącu Niedzielę nadane są odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. względem nich uwiadomienia i modlitwy.
Co się zaś tyczy Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj. gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących choćby pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.
Uwaga o odpustach.
Źródło: Głos duszy 1881;
Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.
Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała Św. Teresa, a ja mu obiecuję Niebo“.
Odpusty:
1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeżeli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.
2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzie indziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia Święta za każdym razem.
3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)
Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.
WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.
V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.
R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. A cała ziemia będzie odnowiona.
V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.
R. Amen.
DZIEŃ 20
CYKL I.
Źródło: Książka do nabożeństwa za dusze zmarłych 1886r.
ROZWAŻANIE. TRZEBA BYĆ W STANIE ŁASKI BOŻEJ, ABY MÓC WSPOMAGAĆ DUSZE CIERPIĄCE.
Gdy nas Wiara nasza Święta powszechnie naucza, iż się w stanie Łaski Bożej znajdować powinniśmy, aby uczynki nasze tak pełnić, żeby się stały pełnymi zasług i Panu Bogu mile były, wtedy szczególniej odnosi się to do owej pomocy, którą duszom zmarłych wyświadczać chcemy, gdyż Sam Boski Zbawiciel mówi: „Kto zostanie we Mnie, a Ja w nim, ten wiele owocu przynosi, beze Mnie bowiem nic uczynić nie możecie” (Jan 15, 5). Nie można wtedy dostatecznie zalecić, abyśmy będąc w ciężkim grzechu, przez Spowiedź, pełną skruchy, z Panem Bogiem się pojednali, gdyż inaczej nie można dusz cierpiących wspomagać co też następujący przykład jasno pokazuje:
Pewien konający ojciec, zalecił synowi swemu, aby po śmierci na niego pamiętał, co też syn szczerze wypełniał, modląc się wiele o wieczny odpoczynek duszy ojca swego i nie zaniedbywał żadnych w tym względzie dobrych uczynków. ale po 32 latach, zjawił mu się ubogi ojciec, cały ogniem otoczony, żaląc się ciężko na niego, iż przez tyle lat żadnej w jego okropnych cierpieniach ulgi nie przyniósł. „Jak to? odpowie zdziwiony syn, czyli żem ci przez moje częste modlitwy, jałmużny itd., które za ciebie zawsze odprawiałem i jeszcze odprawiam, żadnej nie przyniósł pomocy?” „Tak, odrzekł ojciec, wiedz synu mój, iż wszystko, cokolwiek uczyniłeś i jeszcze czynisz dobrego, ani tobie, ani mnie nie pomogło, boś to czynił w grzechu śmiertelnym, Spowiedzi bowiem twoje dla ciebie zawsze niepłatne były, gdyż potrzebnej nie miałeś skruchy. Dobrotliwy Bóg z Miłosierdzia Swego dopuścił, iż ci to mój pożytek, a na twoje uznanie powiedzieć mogę”. Po tym widzeniu poprawił się syn, a z skruszonym, wyspowiadawszy się sercem, niedługo ojca swego dobrymi swymi uczynkami z Czyśćca wybawił.
PUNKTY DO ROZMYŚLANIA.
I. Dzieło Odkupienia, było dziełem godnym Pana Boga. Naśladować Go, to niejako stawać się podobnym Panu Bogu. Cieszmy się więc, Chrześcijanie, iż możemy naśladować to Święte Dzieło w sposób najzbawienniejszy, ofiarując modlitwy za dusze w Czyśćcu. Bo jeżeli, Pan Jezus, przez Odkupienie, uwolnił człowieka z grzechu, my przez modlitwy możemy plamy, które ostatki win zostawiły w tych świętych duszach, zmazać. Pan nasz Jezus Chrystus wybawił człowieka z kary wiecznej, na którą zasłużył, my płacimy dług kar doczesnych, których Sprawiedliwość Boska wymaga od Czyśćca. Pan nasz Jezus Chrystus Łaską Swoją zwrócił ludziom przyjaźń Pana Boga i oddał im prawo do wiecznego szczęścia, my, modlitwy naszymi, posyłamy dusze na Łono Pana Boga i dajemy im posiadanie Królestwa Niebieskiego. Możemy więc wszyscy stać się odkupicielami Czyśćca a stąd naśladowcami Pana naszego Jezusa Chrystusa. Któżby nie chciał Chwały takowej?
II. Pan nasz Jezus Chrystus zstąpił z Nieba, aby świat odkupić: przyjął na Siebie słabą naturę ludzkości i oddał całą Krew Swoją na zapłatę Odkupienia. Nie tyle trzeba, abyśmy się stali odkupicielami Czyśćca. My nie potrzebujemy poświęcać życia naszego, wyzuwać się ze wszystkiego co posiadamy. Gdybyśmy tylko zastosowali do dusz cierpiących ofiary, jakie ponosimy dla świata, pieniądz, który rozrzucamy w grze szalonej próżności grzechu, zapłacilibyśmy wielką część ich długów. Gdybyśmy za przykładem pierwszych Chrześcijan, byli w stanie ofiarować za zbawienie dusz Czyśćca wszystko, co Pan nasz Jezus Chrystus cierpiał dla zbawienia świata, wielu bardzo byłoby wybawionych z tej otchłani nędzy i wysłanych do Nieba. Używajmy więc sposobów, których nam Pan Bóg dał w stanie natury, i tych których nam Pan Jezus udzielił w stanie Łaski, a będziemy mogli posyłać z Czyśćca do Nieba liczbę dusz nieskończoną.
III. Przejmijmy się tą myślą, Chrześcijanie! a zobaczymy, iż podobnie, jak Mądrość Pana Boga nie zostawia na ziemi sprawiedliwego samego wśród utrapień, ale schodzi z nim do więzienia, i nie zostawia go w łańcuchach, jak nasz Pan Jezus Chrystus nie opuszczał dusz wśród płomieni w więzieniu Czyśćca, ale upodobał Sobie w ich towarzystwie i niejako cierpi w nich, jako Zbawiciel tych, których odkupił – jako Dobry Ojciec cierpi cierpieniem dzieci, jako Głowa, czuje cierpienia reszty członków Ciała. I tak pełen chęci ich uwolnienia, jakby Sam w tym Swoje widział uwolnienie, przemawia do nas najtkliwiej, jak jeszcze na ziemi mówił o swych ulubieńcach, iż wszystko, co dla nich uczynimy, będzie uczynionym dla Niego; – czyż mogą być powody silniejsze, które by nas bardziej do tak pięknego dzieła zachęcały? Idźmyż więc z odwagą i z takim duchem, jak Chrystus Pan zszedł do Czyśćca. Zstępujmy tam modlitwami, aby uzyskać wolność tym nieszczęśliwym.
MODLITWA.
O Panie nasz, Jezu Chryste! widzimy dobrze, iż sprawa Czyśćca nie jest tylko sprawą dusz tam cierpiących, ale i Twoją z przyczyny zajęcia się Twego nimi. Przez Odkupienie Twoje wskazałeś nam wartość dusz. Dla Ciebie więc, o Jezu! i dla siebie, chcemy przedsięwziąć wszelkie środki do opróżnienia więzień Czyśćca. Będziemy naśladowali przykład, dany nam przez Ciebie, – spraw, abyśmy nie ograniczali się na próżnych chęciach, ale szli drogą, jakąś nam wskazał, a ciągłymi licznymi modlitwy łączyli się z Zasługami Przenajświętszej Krwi Twojej i otrzymali zupełne odkupienie dusz w Czyśćcu cierpiących. Amen.
Przykład.
Znakomita Sługa Boża, siostra Maria Villani, z Zakonu Św. Dominika, rozmyślała raz Mękę Pana Jezusa z szczególnym nabożeństwem, ofiarując ważność Zasługi Jezusa Chrystusa dla wybawienia dusz z mąk czyśćcowych. Następnej nocy, widziała w uniesieniu duchowym, wielką liczbę osób, wcale nieznajomych. Pochód otwierała dziewica, świetna i trzymająca palmy zwycięstwa, w jej orszaku postępowały parami osoby ubrane w bieli i niosące każda z wielkim uszanowaniem, jedne z narzędzi Męki: krzyż, gwoździe ciernie, bicze, kolumnę, dzidę, sznury, młotki, rękawicę, naczynie, gąbkę, trzciną, słowem wszystko, co było poświęcone przy użyciu w Odkupieniu. Zbliżały się do wspaniałej świątyni i wchodziły do niej; każda, oddając pokłon głęboki, składała narzędzie, które niosła, na ołtarzu złotym, przed człowiekiem, który w zamian dawał koronę świetną, z tytułem królowej i małżonki. Wtenczas one wszystkie, w pełnej radości, oddawały dzięki Chwalebnej Dziewicy, która je do takiego szczęścia wprowadziła. Świątynia wspaniała, dokąd się świetna kierowała drużyna, była Niebem, ostatnim końcem i środkiem szczęścia dla stworzenia myślącego; osoby niosące cenne znaki Męki Pańskiej, były dusze uwolnione Zasługą narzędzi Męki Jezusa Chrystusa. Pan Bóg rozdawał wieńce i dawał w nagrodę koronę wieczną, a dziewica, prowadząca dusze z palmą w ręku, była to pobożna służebnica, która ofiarując Boleści Chrystusowe, różnymi sprawione narzędziami, przyprowadziła dusze wykupione do Tronu Przedwiecznego. Ofiarujmyż także z uczuciem gorącej pobożności Mękę Pana naszego Jezusa Chrystusa za dusze zmarłych i wykupując tym sposobem wiele z tej okropnej niewoli Czyśćca, poprowadzimy je do Nieba, z głębi nędzy do wiecznego szczęścia.
(Fr. Dom. Mar. Marcherius. in vita M. Vilanae, lib. II. cap. V.)
MODLITWY.
Odmówmy na intencję dusz wiernych zmarłych 5 Pacierzy i Wieczny odpoczynek na pamiątkę Męki Jezusa Chrystusa, Pana naszego; błagajmy Ojca Przedwiecznego, aby miał litość nad nimi przez Przenajświętszą Krew Syna Jego i w tym celu odmówmy 5 razy gorącą modlitwę:
Miłosierdzia dla nich, Boże Wieczny! przez Najdroższą Krew Jezusa Chrystusa, wybaw je z mąk czyścowych!
Ojcze nasz. Zdrowaś Marya, Wieczny odpoczynek. (*)
Dodajmy 1 Ojcze nasz i Zdrowaś Marya za tych, którzy to nabożeństwo rozpowszechniają.
* Do odmówienia tych Pacierzy przywiązanym jest odpust dla tych, którzy odmawiając przez cały miesiąc, będą się spowiadać i do Komunii Świętej przystąpią. (Brev. de Pie VII, du 7 Fevrier 1817r.)
ZADOŚĆUCZYNIENIE.
Pan Bóg chce, abyśmy rozpowszechniali nabożeństwo za dusze w Czyśćcu i żebyśmy je wspomagali licznymi modlitwami.
Jednego dnia, kiedy Małgorzata z Kortony modliła się za dusze czyśćcowe, ukazał jej się Zbawiciel tymi słowy: „Moja oblubienico, idź ode Mnie do rodziny bogobojnej Św. Franciszka, ażeby w swoich pobożnych ćwiczeniach modlili się za umarłych i nigdy o nich nie zapominali, jak to często czyni ich rodzina i najbliżsi przyjaciele”. To posłannictwo dane Św. Małgorzacie i my odbieraliśmy, nie przestawajmyż na pomaganiu duszom naszymi modłami, ale zachęcajmy drugich pójść za naszym przykładem, i wpływajmy na nich, by sobie ćwiczenie to przywłaszczyli, a wówczas będziemy się mogli nazwać odkupicielami i apostołami Czyśćca.
MODLITWY KOŃCOWE.
Uwaga.
„Omnium finis appropinquavit, itaque vigilate in orationibus, mutuam charitatem habentes — Koniec wszystkiego przybliżył się, czuwajcie w modlitwach, miejcie ustawiczną miłość” (1 Piotr 4, 7).
Dla utrzymania spójni miłości chrześcijańskiej z duszami zmarłych, módlmy się szczególniej, odmawiając Psalmy i litanię.
Ojciec D. Giampaolo Montorfano Theatyn, chcąc przekonać światowego człowieka, jakie wypływają zasługi z modlenia się za umarłych, położył na wadze wielką sumę pieniędzy, a na drugiej wadze na małym arkusiku Psalm 130/129/ “De Profundis”, z wielkim zdziwieniem przytomnych ten lekki kawałek papieru, przeważył srebro. Niechże nas to więc pobudza do odmawiania częstego owego Psalmu za dusze zmarłych, i niech od pierwszego do ostatniego dnia tego miesiąca wieńczy nasze modlitwy.
(P. D. Ioseph Siloa, Hist. ord. theat. i. part. lib. 15. ad ann. 1580).
Psalm 130 (129) De Profundis
1. De profundis clamavi ad Te Domine: * Domine, exaudi vocem meam:
2. Fiant aures Tuae * intendentes in vocem deprecationis meae. 3. Si iniquitates observaveris, Domine, * Domine, quis sustinebit? 4. Quia apud Te propitiatio est, * et propter legem Tuam sustinui Te, Domine. 5. Sustinuit anima mea in verbo * Eius, speravit anima mea in Domino. 6. A custodia matutina * usque ad noctem, speret Israel in Domino. 7. Quia apud Dominum Misericordia, * et copiosa apud Eum redemptio. 8. Et ipse redimet Israel, * ex omnibus iniquitatibus eius. 9. Requiem aeternam dona ei (eis), Domine, * Et lux perpetua luceat ei (eis). 10. Per Misericordiam Dei. * Requiescant in pace. Amen. Pater noster. Ave Maria. |
1. Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, * o Panie, słuchaj głosu mego.
2. Nachyl Swe ucho * na głos mojego błagania. 3. Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, * Panie, któż się ostoi? 4. Ale Ty udzielasz przebaczenia. * Aby Ci ze czcią służono. 5. Pokładam nadzieję w Panu, * dusza moja pokłada nadzieję w Jego Słowie, 6. Dusza moja oczekuje Pana. * Bardziej niż strażnicy poranka, niech Izrael wygląda Pana. 7. U Pana jest bowiem Łaska * u Niego obfite odkupienie. 8. On odkupi Izraela * ze wszystkich jego grzechów. 9. Wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać Panie, * A Światłość Wiekuista niechaj mu (jej, im) świeci. 10. Przez Miłosierdzie Boże * Niech odpoczywa(ją) w pokoju wiecznym. Amen. Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. |
Litania za Dusze wiernych zmarłych
Kyrie eleison. Chryste eleison. Kyrie eleison.
Chryste usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z Nieba Boże, Zmiłuj się nad jego (ją, ich) duszą(duszami)!
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco Jedyny Boże,
Święta Marya, módl się za jego (ją, ich) duszą(duszami)!
Święta Boża Rodzicielko,
Święta Panno nad pannami,
Wszyscy Święci Aniołowie i Archaniołowie, Módlcie się za jego (ją, ich) duszą(duszami)!
Wszyscy Święci Niebiescy Duchowie,
Wszyscy Święci Patriarchowie i Prorocy,
Wszyscy Święci Apostołowie i Ewangeliści,
Wszyscy Święci Uczniowie Pańscy,
Wszyscy Święci Niewinni Młodziankowie,
Wszyscy Święci Męczennicy
Wszyscy Święci Biskupi i Wyznawcy,
Wszyscy Święci Doktorowie,
Wszyscy Święci Kapłani i Lewici,
Wszyscy Święci Zakonnicy i Pustelnicy,
Wszystkie Święte Panny i Wdowy,
Wszyscy Święci i Święte Boże, Przyczyńcie się za nim (nią, nimi).
Bądź im miłościw, Przepuść mu (jej, im), Panie!
Bądź im miłościw, Wybaw go (ją, ich), Panie!
Od mąk czyśćcowych,
Przez Wcielenie i Narodzenie Twoje,
Przez Chrzest i Święty Post Twój,
Przez utrapione Życie Twoje,
Przez Krzyż i Mękę Twoją,
Przez Śmierć i Pogrzeb Twój,
Przez chwalebne Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie Twoje,
Przez Ducha Świętego Pocieszyciela Zesłanie,
My grzeszni Ciebie prosimy Wysłuchaj nas, Panie!
Abyś duszy jego (jej / duszom zmarłych) przepuścić raczył,
Abyś mu (jej, im) winy jego (jej, ich) odpuścić raczył,
Abyś mu (jej, im) resztę kary za grzechy darować raczył,
Abyś go (ją, ich) z Czyśćca wybawić raczył,
Abyś go (ją, ich) do wiecznego żywota przyjąć raczył,
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie! (3 razy)
Ojcze nasz. Zdrowaś Marya
V. Wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie!
R. A Światłość Wiekuista niechaj mu (jej, im) świeci.
V. Wysłuchaj Panie, za nim (nią, nimi) nasze błagalne wołanie.
R. Niech mu (jej, im) modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.
V. Módlmy się. Racz, miły Panie, nakłonić Ucha Twego do próśb naszych, którymi Miłosierdzia Twego pokornie prosimy, abyś dusze sług i służebnic Twoich, którym z tego świata zejść rozkazałeś, w krainie pokoju i światłości umieścił, i do towarzystwa Świętych Twoich przypuścił. Przez Chrystusa, Pana naszego.
R. Amen.
CYKL II.
Źródło: Miesiąc Listopad. Nabożeństwo za dusze w Czyśćcu cierpiące ks. Antoni Ricard, 1884r.
ROZMYŚLANIE. MODLITWA.
Wstęp. — Łączmy się dziś z Kościołem błagającym gorąco Pana Boga o ulżenie mąk, i uwolnienie z Czyśćca dusz cierpiących.
Rozmyślanie. — Rozważaliśmy dotąd liczne i ważne powody obowiązujące nas do nabożeństwa za dusze czyścowe; ale otóż zbliża się koniec miesiąca poświęconego nabożeństwu za zmarłych, i serca nasze powzięły prawdopodobnie mocne postanowienie podwojenia gorliwości w modłach, by uprosić ulgę dla tych dusz uwięzionych. Badajmy więc sposoby, jakimi możemy najlepiej im dopomóc.
Najzwyczajniejsze ku temu środki są: modlitwa, post i jałmużna. Zastanówmy się nad każdym z tych trzech sposobów w szczególności, i nad innymi z tychże wypływającymi.
W dniu dzisiejszym zastanówmy się nad wielką wagą, jaką Kościół przywiązuje do nabożeństwa za dusze zmarłych; a było ono już w ogólnym użyciu od czasów Apostolskich aż do dnia dzisiejszego.
Na mocy starodawnego wielce rozczulającego zwyczaju, na końcu każdego nabożeństwa kanonicznego, ci, którzy je codziennie odmawiają, dodają modlitewkę: „A dusze wiernych zmarłych przez Miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju wiecznym. Amen“.
Starodawnym i bardzo ważnym jest w Kościele święto 2-go Listopada, Dzień Zaduszny; w dniu tym Kościół Matka nasza chce, aby wszystkie jej żyjące dzieci pamiętały o dzieciach jej zmarłych cierpiących w ogniu czyścowym.
Postanowienie. — Zwiększajmy i ponawiajmy uwagę naszą modląc się za dusze czyścowe.
Wiązanka duchowna. — A dusze wiernych zmarłych przez Miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju wiecznym! (Officium kościelne).
PRZYKŁAD. Modlitwa za zmarłych zalecana przez wielkiego Doktora Kościoła Świętego.
Święty Augustyn, ten niezrównany Doktor Kościoła, modlił się z rozczulającą gorliwością za duszę swej matki Świętej Moniki.
Nie poprzestając zaś na własnych gorących modłach prosi Pana Boga, aby wierni łączyli się z nim w jego prośbach. „Panie, mówi, natchnij Twe sługi, a braci moje; natchnij tych, którzy będą czytać moje pisma, aby pamiętali o Twej Słudze Monice. Niech otrzyma łatwiej przez modły wielu to, o co ostatecznie poleciła mnie prosić Cię dla niej”.
(Spowiedź Św. Augustyna IV, 12 i 15).
Modlitwa do Pana naszego Jezusa Chrystusa, by uprosić przez zasługi Jego Męki wyzwolenie dusz w Czyśćcu cierpiących.
O Najsłodszy Panie Jezu! przez Krwawy Pot Twój, którym byłeś oblany w Ogrodzie Oliwnym, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.
Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.
O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, któreś cierpiał w czasie okrutnego biczowania, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.
Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.
O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakie wycierpiałeś, gdy koronę cierniową na Głowę Twoją Przenajświętszą wciskali, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.
Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.
O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakich doznałeś, niosąc krzyż Twój na Kalwarię, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.
Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.
O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś przy okrutnym Ukrzyżowaniu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.
Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.
Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś w czasie Konania Twego na krzyżu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.
Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.
O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki niesłychane, jakich doznałeś przy oddaniu Ducha Twego Najświętszego, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.
Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.
V. Od wrót piekielnych.
R. Wybaw Panie dusze ich.
V. Niech odpoczywają w pokoju.
R. Amen.
V. Wysłuchaj Panie, nasze błagalne wołanie.
R. Niech im modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.
V. Módlmy się. Stwórco i Odkupicielu wszystkich wiernych, Boże, racz odpuścić wszystkie grzechy duszom zmarłych sług i służebnic Twoich, ażeby przez pobożne błagania i modły nasze, dostąpiły przebaczenia, którego zawsze pragnęły. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
R. Amen.
V. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.
R. A Światłość Wiekuista niechaj im świeci.
V. Niech odpoczywają w pokoju.
R Amen.
PIEŚNI ZA ZMARŁYCH
PANIE DAJ ZMARŁYM WIECZNE ODPOCZNIENIE
1. Panie daj zmarłym wieczne odpocznienie,* W Królestwie Twoim z Tobą królowanie, * Nie oddalajże człowieka grzesznego * Stworzenia Swego.
2. Zmiłuj się zmiłuj, Jezu Chryste Panie, * Przez Twe Najświętsze drogiej Krwi wylanie, * Nie racz grzeszników oddalać od Siebie,* Niech będą w Niebie.
3. A ci którzy już dni swoje skończyli * I tak straszliwy termin odprawili, * Niech mają pokój, pokój pożądany * Jezu kochany.
Z GŁĘBI NASZYCH SERC WOŁAMY
(Mel. Z dawna Polski)
1. Z głębi naszych serc wołamy, Ojcze nasz. * Ciebie pokornie błagamy, Ojcze nasz. * Duszom zmarłych, Dobry Panie, * Racz dać wieczne spoczywanie. * Jezu, Dobry Boże, Panie, * Ojcze nasz.
2. Przenajświętszej Mszy Ofiarę, Panie nasz. * Przebacz, Jezu, zmarłym karę, Chryste nasz. * Przez Maryi przyczynienie, * Świętych Pańskich się wstawienie. * Daruj winy, skróć cierpienie, * Jezu nasz.
3. Matko nasza litościwa, Maryo, * Ach przemów do Syna słowo, Maryo. * Prowadź dusze przed Tron Boga, * Niech je minie kara sroga, * Uproś Litość, Panno droga, * Maryo.
4. Święty Wodzu Wojsk Anielskich, Michale, * Który kładziesz życie nasze na szale. * Skończyli już życia boje, * Otwórz im Niebios podwoje. * Sławić będziem imię Twoje, * Michale.
Zachęcamy do Myśli i nauki o Sądzie Ostatecznym. Dzień 20. Sąd. Cz.3
Poznaj także żywot Św. Feliksa Walezego, Wyznawcy napisanego przez X. Piotra Skargę T.J.