50. Św. Leon II, Papież i Wyznawca.
Żył około 683 roku. Sycylijczyk, syn słynnego i zamożnego lekarza Pawła, znawca wielu języków i sztuk pięknych oraz muzyki kościelnej, znakomity teolog i mówca, wybrany na Papieża w 682 roku po śmierci św. Agatona. Papież św. Leon II. zatwierdził akta VI. Soboru „powszechnego”, odbytego w mieście Konstantynopolu w 680 roku w obecności cesarza Konstantego Pogonata, prezydującego Legata Papieża, 2 Patryarchów i 170 Biskupów — które to wszystkie akta Soboru przetłumaczył na łaciński język. Na tym Soborze potępieni byli heretycy: Cyrus, Sergiusz, Pyrrius — uznający tylko jedną wolę i jej czynność w Jezusie Chrystusie. Papież św. Leon II. złamał pychę Biskupów m. Rawenny, którzy opierając się na władzy rządowej świeckiej, tj. Namiestników cesarskich, nie bardzo chcieli słuchać Stolicy Apostolskiej. Dlatego postanowił, aby bez zatwierdzenia Papieża wybór Biskupów w Rawennie był uważany za nieważny w obliczu prawa kościelnego. Papież św. Leon II postanowił nie brać żadnych ofiar za „Palliusz" i inne oznaki godności duchownych; rozciągnął obrzęd „pocałunku pokoju” we Mszy św. i do ludu całego; ułożył kilka hymnów do „Brewiarza” a mianowicie na cześć Apostołów św. Piotra i Pawła. Ten Papież zbudował wspaniały kościół, w którym umieścił Relikwie: św. Simplicyusza, Faustyna, Beatrycy; wspierał ubogich i sieroty nie tylko dając jałmużny, ale pracę i dobre rady swoje. Papież św. Leon II. umarł w 683 roku, i pochowany na Watykanie.
