Św. Agaton, Papież i Wyznawca.
Za tego Papieża odbył się VI. Sobór „powszechny” przeciwko herezyi Monotolitów, o co listownie prosił jego poprzednika Donusa cesarz Konstanty Pogonat. Ojcowie Soboru przy potępieniu heretyków-monotolitów: Sergiusza, Pawła V. Pyrrusa, jednogłośnie orzekli, iż sam Piotr przemówił przez usta Agatona. Ten Papież z powodu grasującej epidemii i głodu zbudował nie bez skutku ołtarz na cześć św. Sebastyana w kościele św. Piotra w okowach, którego lud czcił potem jako Patrona swojego; w kościele N. M. P. Śnieżnej złożył znaczny fundusz na światło. Żył w czasach, gdy niezależności Papieża zagrażały niebezpieczeństwa ze wszystkich stron: od Longobardów w północnych Włoszech i cesarzy greckich w południowych. Opatrzność Boska zrządziła, iż Papieże uwolnili się w końcu z pod pozornego więcej, niż aktualnego ucisku cesarzów i ich namiestników ,.Exarchów ”, co odznaczyli się nadużyciami wszelkiemi. Papieże musieli bronić ludu i pokrywać braki rządów cesarskich Namiestników i dojść do większego wpływu. Agaton św. uchylił się od daniny, jakiej domagali się Cesarze od Papieżów przy ich wyborze; umarł 10 stycznia, 682 r., i był pogrzebany w bazylice św. Piotra na Watykanie.
Ks. Jan Domaszewicz, ,,Krótkie żywoty świętych" str. 18-19
