ODPUSTY NA MIESIĄC PAŹDZIERNIK. (Źródło: Ks. Wojciech Szmyd T.J. – Odpusty, 1930r.) Papież Leon XIII. zachęcił w r. 1883 cały świat chrześcijański do poświęcenia miesiąca października szczególnemu nabożeństwu do Matki Bożej Różańcowej, aby przez nie uzyskać od Boga pomoc w ciężkich utrapieniach Kościoła. Tę samą zachętę powtórzył tenże papież w następujących latach swego panowania. Poznaj dalszą treść
Dekrety Kongregacji Obrzędów z 20 sierpnia 1885 i z 26 sierpnia 1886 (n. 3666, 3681) rozporządzają, aby to nabożeństwo odbywało się co roku tak długo, jak długo trwać będzie smutny stan Kościoła i póki nie będzie można podziękować Panu Bogu za odzyskaną wolność. Postanawiają zatem, aby co roku od 1 października do 1 listopada we wszystkich kościołach katedralnych i parafialnych całego świata, oraz we wszystkich kościołach i kaplicach poświęconych Matce Najświętszej, a w innych wedle uznania biskupa, odmawiano codziennie przynajmniej pięć dziesiątków różańca z dołączeniem Litanii Loretańskiej. Nabożeństwo to winno się odbywać w czasie Mszy Świętej, albo popołudniu, przed wystawionym Najświętszym Sakramentem w monstrancji, po czym ma być błogosławieństwo. Gdzie dla ubóstwa kościoła nie może być uroczystego nabożeństwa w monstrancji, można za pozwoleniem biskupa zrobić wystawienie w puszce, w ten sposób, iż na początku nabożeństwa otwiera się Tabernakulum, a na końcu daje się błogosławieństwo puszką. — Dla wiernych po wsiach, którzy w miesiącu październiku zajęci są przy pracy w polu i dlatego nie mogą być na nabożeństwie, pozwolił Ojciec Święty, aby biskup według swego uznania mógł przenieść to nabożeństwo wraz z odpustami na miesiąc listopad lub grudzień. Za odmawianie różańca w miesiącu październiku, t. j. od 1 października aż do 2 listopada, nadał Leon XIII. szczególne odpusty, mianowicie: 1. 7 lat i tyleż kwadragen zyskuje raz dziennie, kto odmówi trzecią część różańca czyli pięć dziesiątków, czy wspólnie w kościele, czy prywatnie. Poznaj dalszą treść
2. Odpust zupełny zyskuje w samą uroczystość M. B. Różańcowej lub w ciągu oktawy, kto w samo święto i przez całą oktawę odmówi co dzień pięć dziesiątków, pod warunkiem Spowiedzi, Komunii Świętej, nawiedzenia kościoła i modlitwy na intencję Ojca Świętego. 3. Odpust zupełny zyskuje, kto po oktawie tej uroczystości, odmówi przynajmniej przez 10 dni cząstkę różańca, t. j. pięć dziesiątków, pod warunkiem Spowiedzi, Komunii Świętej, nawiedzenia kościoła i modlitwy na intencję Ojca Świętego. (Leon XIII. 23 lipca 1898; 29 sierpnia 1899. Coli. 170). 4. Odpust zupełny toties quoties. Uroczystość Matki B. Różańcowej obchodzi się w tej chwili 7 października, ale zewnętrzny obchód przenosi się na pierwszą niedzielę października, zatem też i odpust się przenosi. W tym więc dniu wszyscy wierni mogą dostąpić odpustu zupełnego toties quoties, t. j. ile razy, prócz Spowiedzi i Komunii Świętej nawiedzą kaplicę, w której istnieje kanonicznie założone bractwo różańcowe albo, poza kaplicą, wystawioną w kościele ku czci publicznej figurę Królowej Różańca Świętego, i pomodlą się na intencję Ojca Świętego. Odpustu tego nie mogą gdzieindziej dostąpić choćby członkowie bractwa, którzy inne odpusty różańcowe mogą zyskiwać, nawiedzając własny swój kościół lub kaplicę (Św. Peniten. 20/11 1923, Coli. Brug., 1925, p. 471/Leon XIII. 7 lipca 1885, ASS. XXXII, 237. |
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego – dzień 5
- Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego – dzień 5
- uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 5
- Niepokalanego Serca Maryi poprzez wynagradzające nabożeństwo pierwszosobotnie: Nabożeństwo wynagradzające Pierwszych Sobót Miesiąca ku czci Niepokalanego Serca Maryi.
Poznaj także żywot Św. Placyda i Towarzyszy Męczenników napisanego przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Piotra Skargi T.J.
Źródło: Pius Parsch „Rok Liturgiczny”, Poznań 1956, t. 3.
1. Święty Placyd z Towarzyszami.
Ubłogosławione posłuszeństwo
— Życie. Wśród Męczenników, zamordowanych w IV wieku na Sycylii, znajdował się jeden imieniem Placyd, którego mylnie utożsamiono z innym Placydem, uczniem Św. Benedykta. W ten sposób zrodziła się legenda o męczeńskiej śmierci Św. Placyda, jego rodzeństwa i 30 mnichów, poniesionej z rąk piratów w porcie Mesyna.
Mnich Placyd natomiast już w dziecięcym wieku oddany został przez ojca Św. Benedyktowi, który go miał wdrożyć do życia zakonnego. Z tego właśnie powodu jest on bardzo znamienną postacią w gronie pierwszych uczniów św. Benedykta. Dziecięca jego naiwność i prostota łagodzi niejako surową powagę wielkiego Ojca mnichów zachodnich. O tym uczniu św. Benedykta przekazał wiadomość tylko Św. Grzegorz (Dial. II, c. 3-7). Msza (Sapientiam) wspólna na uroczystość wielu Męczenników.
2. Z życia Świętego.
Placyd wykonywał otrzymywane polecenia z wielkim zapałem, ale i młodzieńczą nierozwagą. I tak np. któregoś dnia pobiegł nad jezioro, żeby przynieść wody; chcąc zaś jak najprędzej wykonać polecenie nachylił się tak nieostrożnie, iż ciężar napełniającego się dzbana wciągnął go do wody. Fala porwała go i uniosła na pełne jezioro. W tej samej chwili Św. Benedykt, który siedział w swej celi, przeczuł grożące Placydowi niebezpieczeństwo. Zawołał więc do innego swego ucznia, Maura, zajętego prawdopodobnie jakąś pracą na dworze: „Biegnij jak najprędzej nad jezioro! Placyd wpadł do wody!” Otrzymawszy błogosławieństwo ojca Opata. Maur pobiegł nad jezioro, pochwycił chłopca za włosy i wyciągnął go na brzeg. Jakże się jednak zdumiał, gdy wyniósłszy ocalonego w bezpieczne miejsce uświadomił sobie, iż idąc po wodzie odszedł od brzegu na dużą odległość! Jedynie rozkaz Mistrza mógł sprawić taki cud. Gdy o tym zdarzeniu opowiedział św. Benedyktowi, ten zapewnił go, iż Bóg dokonał cudu w nagrodę za posłuszeństwo Maura. Tu jednak mały Placyd, choć nie pytany, wmieszał się do świętego sporu mówiąc: „Gdy Maur wyciągał mnie z wody, ujrzałem nad sobą twarz ojca Opata. On mnie ocalił”. Św. Benedyktowi nie pozostało zatem nic innego, jak poddać się temu orzeczeniu. Uczniowie dobrze wiedzieli, co zawdzięczają wstawiennictwu Mistrza.
II. CZYTANIE PISMA ŚWIĘTEGO W 1 TYGODNIU PAŹDZIERNIKA.
† † †
Mszał Rzymski 1931r., 1949r.; Pójdź za Mną 1957r.
Św. Placyd był uczniem Św. Benedykta. Tradycja przekazała, iż zabity na Sycylii wespół z kilku towarzyszami około 541 r.
† † †
Z MARTYROLOGIUM RZYMSKIEGO (1956R.) Dnia 5-go października oprócz tego obchodzi Kościół Święty pamiątkę następujących Świętych Pańskich, zamieszczonych w Rzymskim Martyrologium: W Messynie na Sycylii męczeństwo Św. Placyda, ucznia Św. Benedykta, Opata, ich braci Eutychiusza i Wiktoryna i dziewiczej siostry Flawii, a dalej Św. Donata, Firmata, Fausta i jeszcze 30 innych Mnichów, których dla Wiary Chrześcijańskiej zamordować kazał rozbójnik Manucha. Również dnia tego pamiątka Św. Trazeasza, Biskupa z Eumenii, który w Smyrnie dokonał męczeństwa swego. W Trewirze śmierć męczeńska Św. Palmariusza i jego towarzyszy, którzy swą Wiarę krwią poświadczyli w prześladowaniu Dioklecjańskim, a pod prezesem Rykcjowarem. Tegoż dnia męczeństwo Św. Charytyny, Dziewicy, za Dioklecjana. Konsularz Domicjusz kazał ją najpierw dręczyć ogniem, a potem do morza wrzucić. Gdy jednak bez szkody znowu na ląd się dostała, wtedy poucinano jej ręce i nogi i wybito zęby, po czym skonała w modlitwie. W Auxerre złożenie zwłok Św. Firmata, Dyakona i jego siostry Flawiany. W Rawennie uroczystość Św. Marcelina, Biskupa i Wyznawcy. W Walencji, we Francji uroczystość Św. Apolinarego, Biskupa, za życia wysoce czczonego dla swych cnót, a po śmierci wielu cudami i znakami wsławionego. Tegoż dnia pamiątka Św. Attilana, Biskupa z Zamory, policzonego między Świętych przez Urbana II. W Leonie w Hiszpanii uroczystość Św. Froilanusa, Biskupa, który odznaczył się wielką gorliwością około rozszerzania życia zakonnego, wielką ofiarnością względem ubogich, jak również innymi cnotami i cudami. W Rzymie uroczystość Św. Galli, Wdowy, córki konsula Symmacha, która po śmierci swego męża lat kilka przy kościele Św. Piotra pędziła życie na modlitwie, miłości bliźniego, pokucie i innych Dziełach Bożych. Jej święty zgon opisał Papież Grzegorz. A gdzie indziej wielu innych Świętych Męczenników i Wyznawców oraz Świętych Dziewic. R. Deo gratias. |
© salveregina.pl 2024