KARTKA Z KALENDARZA LITURGICZNEGO: 27 Lipca.

— Życie. Był to sławny, „bezinteresownie leczący” lekarz z Nikomedii, który swą sztukę oddał na usługi Królestwa Bożego. Święty ten jest postacią historyczną, ale dzieje jego męczeństwa całkowicie legendarne. Według podania był on przybocznym lekarzem cesarza. Z początku, pociągnięty wystawnym życiem na dworze, odpadł od Wiary. Ale gorliwy kaplan Hermolaus wskazał odstępcy na piękny przykład cnót jego matki i doprowadził Pantaleona do tak zupełnej przemiany wewnętrznej, iż ten rozdał majątek swój między ubogich, a sztukę lekarską poświęcił na rzecz najnędzniejszych i najuboższych chorych. „Cesarz Maksymian kazał go pojmać jako wyznawcę Wiary Chrześcijańskiej, rozciągnąć na torturach i pochodniami przypalać. W czasie tych męczarni ukazał się Świętemu Pan Jezus i wzmocnił go na duchu. Pchnięcie mieczem zakończyło wreszcie jego męczarnie” (Martyrologium). Jest on Patronem lekarzy i należy do grona Czternastu Świętych Wspomożycieli.

— Zastosowanie: Zdrowie i leczenie ciała wcale nie jest obojętne Chrześcijaństwu, jest jednak zawsze podporządkowane sprawom wyższym, a mianowicie — zbawieniu duszy. Liturgia zna niejedno błogosławieństwo i niejedną modlitwę, aby wyjednywać to, co potrzebne również ciału; Liturgia jest Służbą Bożą obejmującą całego człowieka, a więc i jego ciało.

2. Msza (Laetabitur) jest czwartą z Mszy wspólnych na uroczystość jednego Męczennika. W greckim Kościele imię świętego brzmi ,,Panteleemon”; imię to miał mu nadać sam Chrystus wraz z przyrzeczeniem, iż będzie on mógł przynosić wszystkim Dary Bożego Miłosierdzia.