KARTKA Z KALENDARZA LITURGICZNEGO: 20 Lipca.

A ujrzawszy go, rzekł: A tyżeś to, który mieszasz Izraela. A on rzekł: Nie jam zamieszał Izraela, ale ty i dom ojca twego, którzyście opuścili Przykazania Pańskie, a poszliście za Baalami. Wszakże teraz poślij, a zbierz do mnie wszystkiego Izraela na górze Karmelu i proroków Baalowych czterystu pięćdziesięciu i proroków gajowych czterystu, którzy jadają ze stołu Jezabeli. I posłał Achab do wszystkich synów Izraela i zebrał proroków na górze Karmel.

A przystąpiwszy Eliasz do wszystkiego ludu, rzekł: Pókiż będziecie chromać na dwie strony? jeżeli Pan Jest Bogiem, idźcież za nim, a jeżeli Baal, idźcie za nim! I nie odpowiedział mu lud ani słowa. I rzekł znowu Eliasz do ludu: Jam został prorok Pański sam, a proroków Baalowych jest czterystu i pięćdziesięciu mężów. Niech nam dadzą dwa woły, i oni niech sobie obiorą wołu jednego, a zrąbawszy go w sztuki, niech go włożą na drwa, ale ognia niech nie podkładają; a ja przyrządzę wołu drugiego i włożę na drwa, a ognia nie podłożę. Wzywajcież imion bogów waszych, a ja będę wzywał Imienia Pana mego; a Bóg, Który wysłucha przez ogień, ten niech będzie Bogiem. Odpowiadając wszystek lud, rzekł: Bardzo dobre przedłożenie. Rzekł wtedy Eliasz prorokom Baalowym: Obierzcież sobie wołu jednego i uczyńcie pierwej, bo was więcej; i wzywajcie imion bogów waszych, a ognia nie podkładajcie. A oni wziąwszy wołu, którego im był dał uczynili i wzywali imienia Baala od poranku aż do południa mówiąc: Baalu, wysłuchaj nas! I nie było głosu, ani kto by odpowiedział: i skakali przez ołtarz, który byli uczynili. A gdy już było południe, naśmiewał się z nich Eliasz mówiąc: Wołajcie głosem większym, bogiem bowiem jest, i może rozmawia albo jest w gospodzie, albo na drodze, albo też śpi, aby się ocucił. Wołali wtedy głosem wielkim i nacinali się według zwyczaju swego nożami i włóczenkami, aż się krwią oblewali. A gdy minęło południe, a oni jeszcze prorokowali, i gdy przyszedł czas, którego ofiarę zwyczaj jest ofiarować, głosu też słychać nie było i nikt nie odpowiadał ani modlących się nie słuchał, rzekł Eliasz wszystkiemu ludowi: Pójdźcież do mnie! A gdy lud przystąpił do niego, naprawił Ołtarz Pański, który był zepsowany. I wziął dwanaście kamieni według liczby pokoleń synów Jakuba, do którego stało się Słowo Pańskie mówiąc: Izrael będzie imię twoje. I zbudował z kamienia ołtarz w Imię Pańskie, i uczynił rów jakoby na dwie bruzdy wkoło ołtarza, i ułożył drwa, i porąbał wołu na członki, i włożył na drwa, i rzekł: Napełnijcie cztery wiadra wodą a wylejcie na całopalenie i na drwa! I znowu rzekł: Po wtóre też to uczyńcie! A gdy po wtóre uczynili, rzekł: Jeszcze po trzecie toż samo uczyńcie! I uczynili po trzecie, i płynęły wody wkoło ołtarza, aż przekop rowu był pełen. A gdy już był czas, żeby było ofiarowane całopalenie, przystąpił prorok Eliasz i rzekł: Panie, Boże Abrahamów i Izaaków i Izraelów, pokaż dziś, żeś ty jest Bóg Izraelów, a ja sługa twój, i iż wedle rozkazania twego uczyniłem to wszystko. Wysłuchaj mnie, Panie, wysłuchaj mnie, żeby poznał ten lud, żeś ty jest Pan Bóg, i żeś ty znowu nawrócił serce ich! I spadł ogień Pański, i strawił całopalenie i drwa, i kamienie, proch też i wodę, która była w rowie, liżąc. Gdy to ujrzał wszystek lud, padł na oblicze swoje i rzekł: Pan jest Bogiem, Pan jest Bogiem! I rzekł do nich Eliasz: Pojmajcie proroków Baalowych, a niech i jeden z nich nie ujdzie! A gdy ich pojmali, zaprowadził ich Eliasz do potoku Cison i zabił ich tam”.

Wieczór sobotni.

Następny tydzień stoi pod znakiem proroka Eliasza i ucznia jego Elizeusza. Z tego powodu śpiewamy dziś w Nieszporach: „Gdy Pan uniósł Eliasza przez wicher do nieba, zawołał Elizeusz: Ojcze mój, wozie Izraelów i woźnico jego!”