Jutro Niedziela – Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata B

PUNKT WYJŚCIA

UROCZYSTOŚĆ CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA • Rok B • KOLOR SZAT: biały • KOLEKTA: Modlimy się, aby całe stworzenie, wyswobodzone z niewoli grzechu, służyło Bogu i bez końca Go chwaliło • CZYTANIA: Księga Daniela 7,13–14 • Psalm 93,1.2.5 • Apokalipsa św. Jana 1,5–8 • Ewangelia wg św. Jana 18,33–37

CHMURA SŁOWA

STO SŁÓW

Liturgia Słowa prowadzi dwiema drogami do odsłonięcia jednej tajemnicy: kim jest Król. Pierwsza z nich przebiega przez pierwsze i drugie czytanie. Tajemniczy Syn Człowieczy, który zostaje królem, ktoś z nas, a jednak – paradoksalnie – o boskim pochodzeniu, jest zidentyfikowany w Apokalipsie: to Jezus. Druga droga zawarta jest w Ewangelii. Niezwykły styl Jana sprawia, iż opowiadanie o męce Jezusa to w istocie droga chwały i wstępowania na tron. Piłat dobrze „przesłuchał” oskarżonego: Jezus przyznał się, iż jest królem.

Ale w pewnym momencie sam musiał odpowiedzieć, sam stał się przesłuchiwany. To ten moment, gdy usłyszał od Jezusa: Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu.

A Ty – z czego jesteś? Czy jesteś z prawdy?

(Dn 7,13-14)

Patrzałem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.

Oto słowo Boże.

•

PIERWSZE CZYTANIE

Zagadkowa wizja • Dn 7,13-14

Kolejna wizja apokaliptyczna Starego Testamentu. Daniel opisuje, jak tajemnicza postać Syna Człowieczego zostaje królem.

KSIĘGA: Daniela • AUTOR: anonimowy Izraelita • CZAS POWSTANIA: II w. przed Chr. • KATEGORIA: wizja apokaliptyczna

LEGENDARNY DANIEL • Księga Daniela w tradycji chrześcijańskiej należy do „wielkich proroków”, w tradycji żydowskiej to pismo dydaktyczne. Księga spisana została w trzech językach: hebrajskim, aramejskim i greckim • Tytułowy Daniel, prawdopodobnie postać historyczna, to arystokrata deportowany wraz ze swoimi towarzyszami pod koniec VII w. przed Chr. do Babilonii. Na dworze kolejnych władców zyskuje istotną pozycję i władzę • Księga opowiada o czasach wygnania babilońskiego, ale powstała w czasach machabejskich, za panowania Antiocha Epifanesa (175–164 r. przed Chr.). Daje odpowiedź na pytanie o postawę wiary w czasach prześladowań i wskazuje na motywację trwania przy Bogu – odpłata przekracza ramy naszego ludzkiego życia.

CZTERY BESTIE • Pierwszą część Księgi Daniela (1–7) zamyka rozdział siódmy. Rozpoczyna się od wizji, w której Daniel opisuje cztery bestie niszczące ludzki świat. Co symbolizują? Skrzydlaty lew to symbol Babilonii; niedźwiedź symbolizuje Medię; skrzydlaty leopard to symbol Persji, bestia o żelaznych zębach zaś to królestwa, które powstały po podbojach Aleksandra Wielkiego (Dn 7,15–28) • Kiedy prorok przypatruje się czwartej bestii, nagle otwiera się niebo i zostają ustawione trony (Dn 7,9). Na jednym z nich zasiada Przedwieczny, postać o szatach i włosach białych jak śnieg, którą otacza ogień i tysiące służących mu istot (Dn 7,10). Przed Nim otwiera się księga życia i zostaje osądzona czwarta, najgroźniejsza bestia, której ciało zostaje spalone (Dn 7,11). To nie koniec wizji zwycięstwa Boga. Nagle w wizji Dawid ogląda nadejście Syna Człowieczego.

SYN CZŁOWIECZY • Usłyszymy krótki fragment, zaledwie dwa wersety, o nadejściu tajemniczej postaci Syna Człowieczego. Stanąwszy przed tronem Bożym, stanie się królem, otrzyma od Boga panowanie, chwałę i władzę. Jego królestwo nie będzie miało końca • To jedna z tych wizji, które w kontekście Starego Testamentu nie znajdują wytłumaczenia. Wyjaśnienie da dopiero Nowy Testament.

(Ps 93,1.2.5)

REFREN: Pan Bóg króluje, pełen majestatu

Pan króluje, oblókł się w majestat,
Pan odział się w potęgę i nią się przepasał,
tak świat utwierdził,
że się nie zachwieje.

Twój tron niewzruszony na wieki,
Ty od wieków istniejesz, Boże.
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary,
Twojemu domowi przystoi świętość,
po wszystkie dni, o Panie.

•

PSALM

Pan króluje • Ps 93,1.2.5.

Wraz z nadejściem nowego roku Izraelici czcili w świątyni objęcie tronu przez Jahwe. Między innymi Psalmem 93.

PSALM • AUTOR : lewita • CZAS POWSTANIA: powygnaniowy

PSALM KRÓLOWANIA JAHWE • Osiem psalmów z Księgi Psalmów – od 93 do 100 – wyróżnia się tym, iż sławią królowanie Boga w całym stworzeniu i nad Izraelem. Wśród nich Psalm 93 • Należy do gatunku hymnicznego (tehillah), jest bezinteresowną modlitwą uwielbienia Jahwe. Zakorzeniony jest w kulcie świątynnym: wspólnota wierzących zgromadzona w świątyni wysławiała Boga, Pana stworzenia, śpiewając i składając ofiary całopalne i dziękczynne. Być może działo się to podczas liturgicznej celebracji Nowego Roku, kiedy również świętowano objęcie tronu przez Jahwe. Choć psalm nosi w sobie cechy archaicznego języka i obrazów odwołujących się do starożytnych kosmogonii, jak walka z siłami chaosu, powstał prawdopodobnie po wygnaniu.

PSALM KRÓLOWANIA • Usłyszymy niemal cały psalm, pominięte zostaną tylko dwa środkowe wersety. Zwróćmy uwagę, iż i my – podobnie jak niegdyś Izrael – możemy słowami psalmu czcić Bogawładcę nie tylko nad siłami chaosu, ale także nad otaczającymi ich mocarstwami.

Czytanie z Księgi Apokalipsy św. Jana Apostoła

(Ap 1,5-8)

Jezus Chrystus jest Świadkiem Wiernym, Pierworodnym umarłych i Władcą królów ziemi. Tym, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem – kapłanami Bogu i Ojcu swojemu, Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen. Oto nadchodzi z obłokami, i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen. Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący.

Oto słowo Boże.

•

DRUGIE CZYTANIE

Jezus: Władca królów • Ap 1,5-8

Obejmujący królowanie tajemniczy Syn Człowieczy z Księgi Daniela zostaje rozpoznany: to Jezus Chrystus.

KSIĘGA: Apokalipsa • AUTOR: św. Jan • CZAS POWSTANIA: ok. 54–60 r. (prześladowania w czasach Nerona) lub ok. 81–96 r. (prześladowania za czasów Domicjana) • KATEGORIA: wizja apokaliptyczna

APOKALIPSA JANA • Natrafiamy na najbardziej intrygującą z ksiąg Pisma Świętego – Apokalipsę • Apokalipsa oznacza dosłownie: odsłonięcie, zdjęcie zasłony, objawienie. Nazwa nie ma nic wspólnego z katastroficznym znaczeniem, jakie zapisało się w popkulturze • Autorem Apokalipsy jest Jan (? 1,1; 22,8), który przebywa na wygnaniu na wyspie Patmos. Czy to Jan Ewangelista? Uważa tak tradycja apostolska. Ale pojawiali się też inni autorzy: Jan Chrzciciel, Jan (Marek), nieznany prorok palestyński Jan czy Jan Prezbiter z Efezu. Za autorem czwartej Ewangelii przemawiają tematy łączące Apokalipsę z Ewangelią: • Jezus Logos (Ap 19,13; J 1,1,14) • żywa woda (Ap 7,17; J 7,38) • Niewiasta (Ap 12,1; J 19,26) czy • motyw Baranka.

LISTY DO KOŚCIOŁÓW • Apokalipsę św. Jana rozpoczyna siedem listów do wspólnot chrześcijan, do siedmiu Kościołów, które są w Azji: Każdy z nich adresowany jest do anioła danego Kościoła (każdy Kościół jest bowiem uważany za podległy konkretnemu Aniołowi) i napisany według takiego samego schematu • Zanim jednak czytelnik Apokalipsy pozna treść poszczególnych listów-przesłań do konkretnych Kościołów, przeczyta tzw. adres i pierwszą wizję, którą św. Jan ujrzał na wyspie Patmos.

WYPEŁNIONE PROROCTWO • Usłyszymy fragment adresu, czyli rozpoczynającego przesłanie do siedmiu Kościołów pozdrowienia. Treść czytania nie jest dosłownym cytatem z księgi, została wyjęta z serii pozdrowień i specjalnie adaptowana. Wyjęta bowiem część nazywa Jezusa Chrystusa Władcą Królów Ziemi i jest rodzajem hymnu pochwalnego na Jego cześć • Zwróćmy szczególną uwagę na cytat niemal wprost z Księgi Daniela, który został odniesiony do Jezusa Chrystusa. Tajemnica Syna Człowieczego została odsłonięta, proroctwo Daniela wypełnia się.

Słowa Ewangelii wg św. Jana

(J 18,33b-37)

Piłat powiedział do Jezusa: Czy Ty jesteś Królem żydowskim? Jezus odpowiedział: Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie? Piłat odparł: Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił? Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd. Piłat zatem powiedział do Niego: A więc jesteś królem? / Odpowiedział Jezus: / Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu.

Oto Słowo Pańskie.

•

EWANGELIA

Tak, jestem Królem • J 18, 33-37

Jezus: Król, którego rysy boskie są głęboko ukryte pod pokornym człowieczeństwem. To najmniejszy z nas, Ukrzyżowany.

EWANGELISTA: św. Jan • CZAS POWSTANIA: ok. 90 r. • KATEGORIA: wydarzenie • MIEJSCE AKCJI: Jerozolima • CZAS AKCJI: ok. 33 r. • BOHATEROWIE: Jezus, Piłat

KSIĘGA KRZYŻA • Najmłodsza z Ewangelii została napisana przez Jana, a następnie zredagowana przez jego uczniów ok. 90 r. • Księga zdecydowanie różni się od pozostałych Ewangelii. Jezus, opisując swoją misję, używa formuły JA JESTEM, a to nawiązuje do objawienia Boga w Księdze Wyjścia (? 3,14). Ewangelię św. Jana dzieli się na • Księgę Znaków (rozdz. 1–12, Ewangelista mówi nie o cudach, ale siedmiu znakach objawiających misterium Pana) oraz • Księgę Krzyża, który dla Jana jest najważniejszym znakiem Mesjasza i oznaką królewskiej chwały (rozdz. 13–20).

WSTĘPUJĄCY NA KRZYŻ • Opis męki Jezusa w Ewangelii św. Jana znacznie różni się od synoptyków. O ile tam dominuje realistyczna, oparta na faktach relacja z wydarzeń męki, ukrzyżowania i śmierci, o tyle u św. Jana mamy raczej do czynienia z przepełnioną symbolami i aluzjami treścią. U św. Jana Jezus wstępuje na krzyż jak na tron. Śmierć to Jego moment chwały. Ukryte jest to w przeróżnych momentach opowiadania, np.: • tytuł winy, który Piłat kazał umieścić na krzyżu (i nie zmieniać go): Jezus Nazarejczyk, Król żydowski • śmierć, wyrażona słowami oddał Ducha. Usłyszymy fragment z przesłuchania Jezusa przez Piłata.

PRZESŁUCHANIE • Fragment Ewangelii, który usłyszymy, również dowodzi, iż Jezus to nie skazaniec idący na krzyż, ale król wstępujący na tron. Usłyszymy relację z procesu u Piłata, podczas której pada z ust Jezusa deklaracja, iż jest królem • Zauważmy, iż przesłuchanie ma za cel przyznanie się oskarżonego. Jezus w istocie przyznaje się: Tak, jestem królem • Zwróćmy uwagę również na nowe pojęcie królowania i królestwa przedstawione przez Jezusa, w którym decydującą rolę odgrywa prawda, a nie autorytet i władza (dzięki którym panuje np. Piłat). Przesłuchanie Jezusa paradoksalnie staje się przesłuchaniem Piłata.

Szersza analiza czytań, psalmu oraz Ewangelii dostępna jest w książkowej wersji cyklu “Jutro Niedziela”, TUTAJ oraz w wersji EBOOK.

W sprzedaży jest dostępna książka „Jutro Niedziela” na rozpoczynający się od przyszłej niedzieli rok liturgiczny C. Książkę można kupić TUTAJ>>>

Źródło