Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. II., 1965r.
Rozmyślanie.
„KU PRZESTRODZE NASZEJ”.
Dwa imponujące pochody przesuwają się przed naszymi oczyma w Lekcji i Ewangelii dzisiejszej. Naród Boży Starego Testamentu ciągnie przez pustynię i rozentuzjazmowane tłumy towarzyszą Panu Jezusowi do Jerozolimy. Nad tymi pochodami unosi się jakiś głęboki tragizm. Oto naród obsypany Łaskami marnuje je i idzie ku zatraceniu. Św. Paweł Apostoł wyraźnie twierdzi, iż „to wszystko napisane jest ku przestrodze dla nas” (1 Kor. 10, 11).
1. Wielkie Łaski.
Dzisiejsze wyjątki z Pisma Świętego (zob. 1 Kor 10, 6-13; Łuk. 19, 41-47) ukazują niezliczone Łaski, jakimi Pan Bóg obsypał naród izraelski.
Rodzina patriarchy, z którą Pan Bóg zawarł Przymierze, rozrosła się w Egipcie w wielki naród. Gdy Egipcjanie zaczynali ten naród ujarzmiać i gnębić, Pan Bóg posłał mu w osobie Mojżesza genialnego wodza i oswobodziciela. Potęgą Swych cudów złamał Pan Bóg upór Egipcjan, tak iż pozwolili narodowi wyjść z całym dobytkiem. Okazując narodowi Swą wielką Łaskawość, starał się ugiąć wrodzoną mu krnąbrność. Szedł przed narodem w dzień jako Obłok, a w nocy jako Słup Ognia, oświecający drogę. Przeprowadził naród suchą nogą przez Morze Czerwone, podczas gdy Egipcjan pochłonęły fale. Zaopatrywał go cudownie w wodę i żywił w dzień manną. Zawarł z nim wreszcie na górze Synaj uroczyste Przymierze i objawił mu Swą Wolę.
Te wszystkie Dobrodziejstwa pragnie nam dzisiejsza Lekcja przypomnieć, ukazując pochód przez pustynię.
Upłynęło więcej niż tysiąc lat. Lud doświadczył cudownej Pomocy Bożej przeciwko wrogom zewnętrznym w czasie obejmowania Ziemi Obiecanej i później. Prorocy, mężowie przez Pana Boga zesłani, wychowywali go religijnie i moralnie, przygotowując do wielkich zadań. Przyszła wreszcie największa chwila jego historii. Mesjasz, który był jedynym celem tego cudownego wybrania i opieki, jako potomek tego ludu zjawił się pośród niego. Przez trzy lata cały kraj słuchał nauk, jakich nigdy jeszcze nie słyszał, doznawał cudów, jakich nigdy nie widziano, patrzył na niespotykaną świętość życia (Jan 7, 46 i 31; 8, 46). To wszystko żywo przypomina dzisiejsza Ewangelia, opowiadając o tłumach, które towarzyszą Panu Jezusowi w drodze do Miasta Świętego.
Historia ludu izraelskiego była długim łańcuchem Dobrodziejstw Bożych. Z całą słusznością mógł Pan Bóg do niego mówić: „Cóż jeszcze mogłem uczynić winnicy mojej, a nie uczyniłem?” (Ks. Iz. 5, 4).
— Zastosowanie. Czy tego pytania Pan Bóg nie może zadać i nam? Rzućmy okiem na minioną drogę życia, od Chrztu Świętego do profesji, święceń i do tej chwili! Jak dziwnie Łaska Boża wszystkim kierowała, jak nas wybrała spomiędzy tysięcy, ile tu Miłości Bożej! Z głęboką wdzięcznością wyznajemy: „Wszystkie Drogi Twoje są Miłosierdziem i Prawdą” (Ks. Tob. 3, 2). Dlatego „codziennie błogosławić będę Tobie i chwalić Twe Imię na wieki” (Ps 145/144/, 2).
— Postanowienie. Serdeczna podzięka za Łaskę powołania.
2. Zmarnowane Łaski.
Na jasnym tle Bożych Przywilejów i Łask widzimy ponury obraz ludzkiej niewdzięczności i kary Bożej.
Zwięźle wylicza Św. Paweł Apostoł zmarnowane Łaski, grzechy Izraela na pustyni. Niewdzięczny naród tęsknił za przyjemnościami kraju, który go ciemiężył, uprawiał bałwochwalstwo, tańcząc koło złotego cielca, oddawał się haniebnej rozpuście i szemrał przeciwko Panu Bogu i Mojżeszowi. Gdy tylko lud się sprzeniewierzył, następowała z miejsca straszna kara. Największą karą była zapowiedź, iż pokolenie, które wyszło z Egiptu, nie wejdzie do Ziemi Obiecanej, ale wymrze na pustyni.
Jeszcze smutniej brzmi skarga Zbawiciela na niewdzięczność i zatwardziałość współczesnych i zapowiedź grożącej im kary. Na widok miasta świętego zapłakał Pan Jezus, mówiąc: „Gdybyś i ty poznało i właśnie w ten dzień twój, co jest ku pokojowi twojemu, a teraz zakryte jest przed oczyma twymi. Albowiem przyjdą na ciebie dni i otoczą cię nieprzyjaciele twoi wałem i oblegną cię zewsząd, i na ziemię powalą ciebie i dzieci twoje, które w tobie są, i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu, dlatego żeś nie poznało czasu nawiedzenia twego” (Łuk. 19, 42-44). Bardziej wstrząsającego widoku nie ma chyba w całej Ewangelii. Syn Boży płacze! Płacze, otoczony rozradowanym ludem. Płacze nad zmarnowanymi Łaskami Bożymi, nad nieszczęściem, które przyjdzie jako kara. To, co 40 lat później przyszło na miasto, a było tylko wstępem długich bolesnych dziejów, mogło pobudzić do płaczu każdego, kto kochał miasto i naród.
— Zastosowanie. To wszystko powiada Apostoł napisane jest ku przestrodze dla nas. „Przeto kto mniema, iż stoi, niech baczy, aby nie upadł”. My stoimy. Jako Chrześcijanie, Słudzy Boży stoimy, jak ongiś naród wybrany, wysoko dzięki naszemu powołaniu, obsypani bogactwem Łask. Samo jednak powołanie i Łaska nie zabezpiecza nas przed upadkiem, nie zapewnia zbawienia. Trzeba „postępować zgodnie z powołaniem, jakie otrzymaliśmy” (Ef. 4, 1). Należy przyjmować pokornie i wykorzystywać obfite Łaski, jakie Pan Bóg nam codziennie daje, aby zwyciężać siebie, umierać coraz więcej sobie i złym skłonnościom, duchowi świata i miłości własnej, a żyć tylko dla Pana Boga. Pamiętajmy, iż niejeden z naszych współbraci sądził, iż stoi, a upadł ku naszej przestrodze.
— Postanowienie. Zgodnie z upomnieniem Apostoła „przez dobre uczynki zapewnić sobie wezwanie i wybranie nasze” (2 P 1, 10).
Modlitwa.
Spoglądając wstecz na nasze życie, z wdzięcznością wyznaję: „Panie, Panie nasz, jakże dziwne jest Imię Twoje po wszystkiej ziemi. Nad Niebiosa wywyższa się Twój Majestat” (Graduał). Pragnę wiernie korzystać z otrzymanych Łask. To przyrzeczenie składam jako ofiarę na Ołtarzu. „Ustawy Pańskie słodsze nad miód i plaster miodowy. Przeto sługa Twój chowa je” (Ofertorium). Świadom jednak swej nędzy, błagam: „Boże, w Imię Twoje zbaw mnie, a w Mocy Twojej wybaw mnie!” (Introit). Amen.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 21
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
© salveregina.pl 2024
